ILPB3/423-917/09-4/KS - Ustalenie wartości początkowej nieruchomości w postaci gruntu oraz lokali mieszkalnych i usługowych wniesionych przez spółkę kapitałową do spółki osobowej w formie wkładu niepieniężnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu 13 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości w postaci gruntu oraz lokali mieszkalnych i usługowych wniesionych do spółki osobowej w formie wkładu niepieniężnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 października 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie zagospodarowania i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Spółka jest właścicielem nieruchomości, na którą składają się grunty oraz lokale mieszkalne i usługowe (wybudowane przez Spółkę) posadowione na tym gruncie, które stanowią majątek obrotowy firmy (odpowiednio towary i wyroby gotowe). Nieruchomości te Spółka planuje wnieść aportem do nowo założonej spółki komandytowej w zamian za udziały, która to spółka będzie zajmowała się ich sprzedażą do ostatecznego klienta. Celem tego działania jest rozdzielenie procesu budowania budynków od ich sprzedaży do ostatecznego klienta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w części dotyczącej pytania Nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 5 stycznia 2010 r. Nr ILPB3/423-917/09-5/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa nieruchomości w postaci gruntu oraz lokali mieszkalnych i usługowych, zaewidencjonowanych u wnoszącego aport jako towary i wyroby gotowe a u nabywającego jako towary, powinna być ustalona w identyczny sposób jak ma to miejsce przy aporcie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, czyli zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalona jako wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych aportem do spółki osobowej, czyli jako wartość ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej nieruchomości wnoszonych do spółki osobowej uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż jak wynika z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), jej regulacje prawne mają zastosowanie do:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna, natomiast do spółek osobowych zalicza się: spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo - akcyjną (art. 4 § 1 pkt 1 tej ustawy).

W myśl art. 8 § 1 tego Kodeksu, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ma zatem zdolność do czynności prawnej, ale nie posiada osobowości prawnej. Spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Nie oznacza to jednak, że dochody osiągane przez spółki osobowe są wyłączone spod opodatkowania podatkiem dochodowym.

Spółki osobowe prawa handlowego nie posiadają osobowości prawnej, jednakże z punktu widzenia prawa podatkowego obowiązanymi do zapłaty podatku od osiąganych przez nie dochodów (podatnikami) są jej poszczególni wspólnicy. z tego też względu, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, należy rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Sposób opodatkowania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną uregulowany został w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższej regulacji wynika, że przychód wspólnika z udziału w spółce osobowej, jak i koszty uzyskania tego przychodu ustala się stosownie do posiadanego przezeń udziału. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w żadnym z pozostałych artykułów nie reguluje zasad opodatkowania udziałów w spółce niebędącej osobą prawną.

Konsekwentnie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, powinny być rozpatrywane w oparciu o pozostałe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka planuje wnieść aportem do nowo założonej spółki komandytowej w zamian za udziały nieruchomości w postaci gruntu oraz lokali mieszkalnych i usługowych (wybudowane przez Spółkę), które to nieruchomości stanowią Jej majątek obrotowy, tj. towary i wyroby gotowe, natomiast w spółce osobowej jako towary. Spółka komandytowa będzie zajmowała się ich sprzedażą do ostatecznego klienta. Wnioskodawca wskazuje, iż celem powyższego działania jest rozdzielenie procesu budowania budynków od ich sprzedaży do ostatecznego klienta.

Z powyższego wynika, iż zarówno spółka wnosząca wkład niepieniężny (Wnioskodawca) jak też spółka osobowa otrzymująca ten wkład (spółka komandytowa) rozpoznają przedmiotowe nieruchomości jako aktywa obrotowe co jest jednoznaczne z tym, iż nie zostały ani też nie zostaną one ujawnione w ewidencji jako środki trwałe i wartości niematerialne i prawne.

Przedmiotowe nieruchomości stanowiące wkład niepieniężny w postaci gruntu oraz lokali mieszkalnych i usługowych nie stanowią środków trwałych w spółce wnoszącej wkład. Tym samym, brak jest podstawy prawnej do ustalenia ich wartości początkowej na moment dokonania wkładu lub kontynuacji zasad amortyzacji w spółce osobowej.

Z uwagi na fakt, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest szczególnych regulacji w tym zakresie nie można uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że wartość początkowa nieruchomości w postaci gruntu oraz lokali mieszkalnych i usługowych zaewidencjonowanych u wnoszącego aport jako towary i wyroby gotowe a u nabywającego jako towary, powinna być ustalona w oparciu o art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Przepis ten w przedmiocie sprawy nie będzie miał zastosowania.

Wartość początkowa nieruchomości w postaci gruntu oraz lokali mieszkalnych i usługowych stanowiących wkład niepieniężny do spółki osobowej powinna być ustalona w oparciu o cenę nabycia nieruchomości powiększoną o wydatki związane z wytworzeniem lokali mieszkalnych i usługowych przez Spółkę na zakupionym gruncie.

W konsekwencji w przypadku, gdy Wnioskodawca będący osobą prawną wniesie do spółki osobowej tytułem wkładu niepieniężnego nieruchomości stanowiące zarówno w Spółce wnoszącej wkład jak i w spółce osobowej majątek obrotowy, wartość początkowa przedmiotowych nieruchomości powinna być ustalona w oparciu o cenę nabycia nieruchomości gruntowej powiększoną o wydatki związane z wytworzeniem lokali mieszkalnych i usługowych wybudowanych przez Spółkę, posadowionych na tym gruncie.

Jednocześnie nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem w dniu 30 grudnia 2009 r. Nr ILPB1/415-1346/09-4/AG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.