ILPB3/423-907/10-2/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 12 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów:

* w części dot. wydatków z tytułu podróży służbowych oraz eksploatacji samochodu - jest nieprawidłowe,

* w części dot. pozostałych wydatków - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z dnia 16 listopada 2010 r. (data wpływu 17 listopada 2010 r.) oraz z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Rada Nadzorcza jest jednym z obligatoryjnych organów działających w interesie Spółki i sprawuje stały nadzór nad działalnością Spółki. Wszystkie koszty związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej, Spółka nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów, za wyjątkiem wynagrodzenia na rzecz Jej członków. Do wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu, Spółka zalicza materiały piśmiennicze, koszty obsługi administracyjnej, zakup prasy, wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, soków oraz słodyczy, które serwowane są na posiedzeniach Rady Nadzorczej, koszty podróży służbowych, koszty eksploatacji samochodu służbowego oraz korzystania z telefonu służbowego do celów związanych z funkcjonowaniem organu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na rzecz funkcjonowania Rady Nadzorczej związane z funkcjonowaniem organu, w szczególności: materiały piśmiennicze, koszty obsługi administracyjnej, zakup prasy, wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, soków oraz słodyczy serwowanych na posiedzeniach Rady Nadzorczej, koszty podróży służbowych, koszty eksploatacji samochodu służbowego oraz koszty korzystania z telefonu służbowego, które nie mają charakteru osobistego.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, iż nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej, uważa że koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów, jako że są to wydatki niewątpliwie uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, właściwie udokumentowane, przyczyniające się w pośredni sposób do uzyskania przez Spółkę przychodu.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła takich przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych enumeratywnie w art. 16 ust. 1 tejże ustawy.

Jednocześnie w art. 16 ust. 1 pkt 38a, ustawodawca wyłączył z takich kosztów wydatki m.in. na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Spółka stoi na stanowisku, iż ogólna zasada wynikająca z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest spełniona przy braku zaistnienia przesłanek wykluczenia wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 38a, ponieważ wydatki typu: materiały piśmiennicze, koszty obsługi administracyjnej, zakup prasy, wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, soków oraz słodyczy serwowanych na posiedzeniach Rady Nadzorczej, koszty podróży służbowych, koszty eksploatacji samochodu służbowego oraz korzystania z telefonu służbowego, związane są z funkcjonowaniem organu i nie stanowią one przysporzenia majątkowego dla członków Rady Nadzorczej, gdyż nie mają charakteru osobistego.

Powyższą opinię potwierdzają liczne interpretacje wydawane przez organy podatkowe między innymi:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2010 r. (IPPB3/423-238/10-5/EŻ),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2010 r. (IBPB1/2/423-1404/09/BG),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 września 2010 r. (IPPB5/423-408/10-4/AS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w części dot. wydatków z tytułu podróży służbowych oraz eksploatacji samochodu,

* prawidłowe - w części dot. pozostałych wydatków.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, ze wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzona działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Koszty uzyskania przychodów mogą stanowić zatem tylko wydatki, inne niż wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednie, jak i koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Treść tego artykułu zawiera bezwzględny nakaz wyłączenia z kosztów wszelkich wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z jednym tylko wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Natomiast wydatki na rzecz samego organu, a nie poszczególnych jego członków, mające na celu sprawne jego funkcjonowanie, podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wg ogólnych zasad określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Rada, jak wskazano we wniosku, jest jednym z obligatoryjnych organów działających w interesie Spółki, sprawującym stały nadzór nad Jej działalnością. Tym samym, wypłacone na rzecz Jej członków wynagrodzenie, z tytułu pełnionych przez nich funkcji, stanowi koszt uzyskania przychodów. Jest to bowiem zgodne z brzmieniem cytowanego art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W stanie faktycznym sprawy, Spółka wskazuje, iż poza wynagrodzeniami ponosi również inne wydatki na rzecz członków Rady Nadzorczej, które zalicza do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te obejmują: zakup materiałów piśmienniczych, koszty obsługi administracyjnej, zakup prasy, wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, soków oraz słodyczy, które serwowane są na Jej posiedzeniach oraz koszty korzystania z telefonu służbowego do celów związanych z funkcjonowaniem organu.

Powyższe wydatki poniesiono na potrzeby organu, niezbędne dla jego prawidłowego funkcjonowania oraz działania stanowią dla Spółki, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć wydatków dotyczących podróży służbowych oraz eksploatacji samochodu. Wydatki te bowiem, nie mieszczą się w normalnych kosztach funkcjonowania Spółki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, w tej części należało uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.