ILPB3/423-854/09-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2009 r. (data wpływu 29 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych za granicą - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych za granicą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. mająca siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, świadczyła usługi architektoniczne, które obejmowały zarządzanie projektem budowlanym, to znaczy konsulting, nadzór i kontrolę nad wykonaniem projektu i realizacją przedsięwzięcia budowlanego. Usługi były świadczone przez okres 41 miesięcy dla przedsiębiorstwa w Chinach. Usługi te świadczyła Spółka, poprzez swoich udziałowców. Miejscem świadczenia usług były Chiny.

W rozumieniu art. 5 ust. 3 lit. a), lit. b) między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu od uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, Spółka posiadała w czasie świadczenia usług przedsiębiorstwu chińskiemu, zakład na terenie Chin.

Po zakończeniu świadczenia usług wystawiono fakturę, z której przychód został opodatkowany podatkiem dochodowym w Chinach. Od kwoty brutto wartości wystawionych faktur pobrano w Chinach 4,95% podatku dochodowego (income tax) i 5% podatku obrotowego (business tax). Łącznie wysokość opodatkowania była równa 9,95% wartości wystawionej faktury. Za pobranie tych podatków w Chinach jest odpowiedzialne Państwowe Biuro Podatkowe i Lokalne Biuro Podatkowe.

Należność, która wpłynęła na konto była już umniejszona o ten podatek.

W tym samym roku podatkowym Spółka nie wygenerowała innych przychodów. Jedynym przychodem był przychód osiągnięty w Chinach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody osiągnięte przez Spółkę są zwolnione z podatku dochodowego w Polsce, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów wymienionych w pozycji 47 formularza, przychód osiągnięty w Chinach podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Artykuł 17 ust. 1 pkt 3 zwalnia dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli umowa międzynarodowa tak stanowi.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Rzeczypospolitej Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy może być opodatkowany w Chinach, to Polska z zastrzeżeniem postanowień liter b - d ustępu 1 zwolni taki dochód od opodatkowania.

Ma tu zastosowanie metoda wyłączenia z progresją, wedle której dochód jest opodatkowany tylko w państwie jego źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Przepis ten stanowi o tzw. nieograniczonym obowiązku podatkowym, co oznacza, że podatnicy, którzy mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (osiąganych zarówno w kraju, jak i zagranicą).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. w tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Na podstawie art. 20 ust. 6 tej ustawy, łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.

W celu uniknięcia opodatkowania tych samych dochodów dwukrotnie, zawierane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Postanowienia zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z państwami obcymi umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, mają w stosunku do norm prawa wewnętrznego charakter norm szczególnych. Tego rodzaju hierarchia wynika z art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), który stanowi, że ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Pekinie dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 13, poz. 65) w art. 23 zawiera postanowienia o unikaniu podwójnego opodatkowania. i tak zgodnie z art. 23 pkt 1 ww. umowy, w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

Zgodnie z art. 7 pkt 1 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W świetle powyższych przepisów, dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z działalności prowadzonej na terytorium Chin za pośrednictwem zakładu, w części którą należy przypisać zakładowi, zgodnie z art. 23 ust. 1 lit. a) umowy polsko-chińskiej oraz w oparciu o przepisy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są zwolnione w Polsce z opodatkowania.

Jednocześnie należy dodać, iż w przypadku, gdy państwo rezydencji podatnika całkowicie rezygnuje z opodatkowania dochodu osiągniętego w drugim państwie, to ma zastosowanie metoda wyłączenia pełnego. Zatem, w omawianej sprawie nie wystąpi metoda wyłączenia z progresją.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.