ILPB3/423-837/08-3/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko MZK, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2009 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. W ww. uzupełnieniu wskazano, iż ww. wniosek dotyczy stanu faktycznego, a nie zdarzenia przyszłego

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z pisemną interpretacją przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług zawartą w pismach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

* ILPP1/443-776/08-2/BD z dnia 28 października 2008 r.,

* ILPP1/443-775/08-2/BD z dnia 16 października 2008 r.,

MZK jest zobowiązane do sporządzenia korekty deklaracji VAT-7 polegającej na obniżeniu podatku należnego, co w konsekwencji powoduje powstanie nadpłaty tego podatku. Korekta obejmie okres od czerwca 2005 r. do października 2008 r.. Powyższa korekta dotyczyć będzie błędu podstawowego, który spowoduje konieczność sporządzenia również korekt deklaracji CIT-8 za lata 2005-2007.

W piśmie z dnia 5 marca 2009 r. Wnioskodawca doprecyzował wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, iż nie dotyczy on opisu zdarzenia przyszłego, gdyż przedstawiony został stan faktyczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wobec faktu, że podlegająca zwrotowi na rzecz MZK nadpłata podatku VAT została pierwotnie sfinansowana z dotacji otrzymanej od Gminy może być ona przez Zakład wydatkowana na dowolne bieżące koszty działalności. Czy wobec tego źródła finansowania będą to koszty uznane jako stanowiące czy też nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, dotychczas MZK zaliczał otrzymane dotacje przedmiotowe do obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek wyliczany był metodą w stu), a wartość netto dotacji do przychodów, które na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowiły przychód wolny od opodatkowania.

Jednocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 nie zaliczał do kosztów uzyskania przychodów wydatków oraz kosztów bezpośrednio sfinansowanych z otrzymanej dotacji.

Korekta błędu podstawowego spowoduje, że otrzymana w latach 2005-2007 dotacja zostanie ujęta w wyniku finansowym Zakładu w wartości brutto. Jednocześnie stanowić będzie w całości przychód wolny od podatku dochodowego od osób prawnych i w konsekwencji przy niezmienionym w latach 2005-2007 poziomie kosztów i wydatków nie wpłynie na końcowe rozliczenie podatku dochodowego od osób prawnych wykazane w deklaracji CIT-8 (2005-2007).

Korekta przedstawiona w deklaracjach nie wpłynie na wynik końcowy, a jedynie zmieni poszczególne pozycje w deklaracjach CIT-8. Tym samym powstaje przesłanka do wnioskowania, że wydatki sfinansowane z uzyskanego zwrotu podatku VAT stanowić będą koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w roku 2005 i 2006, dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach stanowiły dochód zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednocześnie wydatki sfinansowane z tych przychodów jako wolnych od podatku nie podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Wynikało to z art. 16 ust. 1 pkt 58, w myśl którego do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków i kosztów sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14 (...).

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż w odniesieniu do przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji, gdy dokona On korekt zeznań podatkowych za lata 2005-2007 polegających na ujęciu otrzymanej dotacji w wyniku finansowym w kwocie brutto, to wydatki sfinansowane z uzyskanego zwrotu podatku VAT nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.