ILPB3/423-790/09-4/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 14 października 2009 r. (data wpływu 16 października 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka posiada nieruchomość, na której zlokalizowane są budynki mieszkalne wielorodzinne. Część nieruchomości jest w chwili obecnej niezagospodarowana. Wnioskodawca chce w tej części urządzić teren rekreacyjny poprzez utwardzenie gruntu i umieszczenie stosownych elementów, tzn. małego boiska, stołu betonowego, szachów polowych, ławek oraz ogrodzenia.

Tak stworzone miejsce ma służyć mieszkańcom budynków, jako miejsce odpoczynku i rekreacji, jak również służyć dzieciom, jako miejsce zabawy, odciążając jednocześnie pozostałą część nieruchomości, w tym substancję stricte mieszkaniową.

Na terenie, na którym planowana jest realizacja przedsięwzięcia zlokalizowanych jest blisko 300 lokali mieszkalnych, natomiast brakuje jakiegokolwiek miejsca bądź obiektu, który mógłby zaspokajać zapotrzebowanie mieszkańców w zakresie rekreacji i odpoczynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeznaczenie na realizację placu rekreacyjnego, mającego stanowić infrastrukturę towarzyszącą dla wielorodzinnych budynków mieszkalnych (około 300 mieszkań), dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi będzie mogło być uznane za wydatek przeznaczony na cel związany z utrzymaniem tych zasobów mieszkaniowych, a w konsekwencji czy ta część dochodów będzie podlegać zwolnieniu podatkowemu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, określenie "cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych" należy interpretować szeroko, co oznacza również stworzenie infrastruktury towarzyszącej dla mieszkańców budynków. Do takiej infrastruktury technicznej zalicza się bowiem miejsce wypoczynku, zabaw dla dzieci i młodzieży.

Zgodnie z pismem Ministerstwa Finansów znak DD6-8213-438/WK/06/339/391 z dnia 22 grudnia 2006 r. "pod pojęciem gospodarki zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi pomieszczeniami, a w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże, pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki administracji osiedlowej, osiedlowe warsztaty konserwacyjno - remontowe, urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki, jak zbiorniki, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne, budowle komunikacyjne, jak: drogi, ulice, chodniki; inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkaniowych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (...)".

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że w pojęciu inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu mieszczą się również urządzenia rekreacyjne, takie jak: boisko, stół betonowy do ping - ponga, szachy polowe, ławeczki i ogrodzenie i stanowią one infrastrukturę techniczną związaną z zasobami mieszkaniowymi.

Stworzenie placu rekreacyjnego pozwoli na swego rodzaju odciążenie substancji mieszkaniowej poprzez zogniskowanie aktywności mieszkańców na tym terenie. Uniknięcie w ten sposób nadmiernego zużywania substancji mieszkaniowej należy traktować jako de facto jej utrzymanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady działania towarzystw budownictwa społecznego określone zostały w rozdziale 4 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.).

Z treści art. 27 ust. 1 cytowanej ustawy wynika, iż przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu.

Towarzystwo może również w myśl art. 27 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Aby dokonać prawidłowej wykładni powyższego przepisu, należy odwołać się do definicji gospodarki zasobami mieszkaniowymi i zasobów mieszkaniowych.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów (najemców) oraz pokrywane z nich koszty. Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia "zasoby mieszkaniowe" nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych lokatorów (najemców) i utrzymaniu zasobów mieszkaniowych. Zatem, opłaty (czynsze) związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 powyższej ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje na niezagospodarowanej części nieruchomości urządzić teren rekreacyjny, który ma służyć mieszkańcom budynków, jako miejsce odpoczynku i rekreacji oraz jako miejsce zabaw dla dzieci. Wnioskodawca na zagospodarowanie tego terenu przeznaczy część dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Odnosząc powyższe uregulowania do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który zostanie przeznaczony na cele związane z tymi zasobami (a takimi są wydatki na zagospodarowanie terenu, na którym zlokalizowane są budynki mieszkalne Towarzystwa), będzie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, o ile przeznaczony zostanie na utrzymanie tychże zasobów, będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.