ILPB3/423-78/11-5/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 25.02. 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji maszyn rolniczych. W 2009 r. rozpoczęła starania o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej rozbudowy istniejącego przedsiębiorstwa w oparciu o innowacyjną technologię cynkowania ogniowego produktów stalowych.

Dotacja ma finansować nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W tym celu spółka zawarła z firmą doradczą umowę o:

Projekt został dofinansowany przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości w ramach programu operacyjnego "Innowacyjna gospodarka, działanie 4.4: nowe inwestycje o wysokim potencjale innowacyjnym" w ramach funduszu o nazwie Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego.

Umowa o dofinansowanie została podpisana 30 grudnia 2009 r.

Usługi świadczone przez firmę doradczą nie są kosztami kwalifikowanymi finansowanymi z dotacji.

Podstawę prawną na podstawie, której spółka pozyskała środki finansowe stanowi ustawa z dnia 06.12.2006 o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712; z późn. zm.).

W powyższej umowie rolę beneficjenta pełni Wnioskodawca, instytucją wdrażającą (instytucją pośredniczącą II stopnia) jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, instytucją zarządzającą jest Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, instytucją pośredniczącą jest Ministerstwo Gospodarki, a beneficjentem ostatecznym jest Wnioskodawca.

Powyższy stan faktyczny jest zgodny z przedstawionym we wniosku spółki o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 14.10.2009 w związku, z którym zostały wydane interpretacje z dnia 29.01.2010 o numerach ILPB3/423-934/09-6/ŁM, ILPB3/423-934/09-7/ŁM i ILPB3/423-934/09-8/ŁM.

Po tym dniu nastąpiła zmiana jedynie formy dofinansowania z dotacji rozwojowej, o której mowa w art. 106 ust. 2 pkt 3a ustawy z dnia 30 czerwca 2005 o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104; z późn. zm.) na dotację celową oraz płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Przez dotację celową należy rozumieć część dofinansowania w wysokości odpowiadającej wkładowi krajowemu, o której mowa w art. 127 ust. 2 pkt 5 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.)

Pismem z dnia 31 marca 2011 r., Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny o następującą informację: płatnikiem kwoty dofinansowania w formie płatności ze środków unijnych oraz w formie dotacji celowej jest Bank Gospodarstwa Krajowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3. Wniosek Spółki w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 4 został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi wydanymi w dniu 24 maja 2011 r., i tak:

w zakresie pytania nr 1 i 2 - interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-78/11-4/KS

w zakresie pytania nr 4 - interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-78/11-6/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 3

Uznanie wydatków na zakup ww. usług doradczych za koszty pośrednie powoduje, że nawet w przypadku zwrotu dotacji będą one stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, gdyż są to wydatki zmierzające do zabezpieczenia źródła przychodu (art. 15 ust. 1 ww. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Kosztem uzyskania przychodów będzie taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Cytowany wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie nakłada na podatnika bezwarunkowego obowiązku uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, w następstwie poniesionych kosztów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółka wystąpiła o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej. Dotacja ma finansować nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W tym celu Spółka zawarła z firmą doradczą umowę o:

Wydatki na ww. usługi świadczone przez firmę doradczą nie są kosztami kwalifikowanymi, finansowanymi z dotacji.

Należy wskazać, iż ww. wydatki związane z usługami firmy doradczej, poniesione w procesie pozyskiwania dofinansowania z Unii Europejskiej, należy zaliczyć do kosztów pośrednich, związanych z całokształtem prowadzonej przez Spółkę działalności. Stanowią więc one podatkowe koszty uzyskania przychodów, zmniejszające przychód do opodatkowania. Kwalifikacji tej nie zmieni ewentualna konieczność zwrotu dotacji, w związku pozyskaniem której, były poniesione.

Uznanie przedmiotowych wydatków za koszty pośrednie oznacza, iż podlegają one potrąceniu zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Reasumując, w przypadku konieczności zwrotu dotacji, poniesione przez Spółkę wydatki w procesie pozyskiwania dofinansowania z Unii Europejskiej związane z opłaceniem usług firmy doradczej będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych organów podatkowych należy stwierdzić, iż wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.