ILPB3/423-76/12-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na przebudowę układu komunikacyjnego oraz sieci technicznych - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na przebudowę układu komunikacyjnego oraz sieci technicznych,

* momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na przebudowę układu komunikacyjnego oraz sieci technicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność polegającą na realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. W przyszłości głównym przedmiotem działalności Spółki będzie wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Spółka jest podmiotem celowym. W ramach swojej działalności realizuje od 2007 r. projekt budowlany kompleksu budynków handlowo - biurowo - mieszkalnych.

W związku z realizacją powyższej inwestycji, Spółka ponosi wydatki na budowę lub przebudowę dróg wraz z układem komunikacyjnym i oświetleniem drogowym, sieci energetycznych, wodociągowych, teletechnicznych, cieplnych. Powyższe prace prowadzone są na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Przeprowadzenie powyższych inwestycji jest niezbędne w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania centrum handlowo - biurowo - mieszkalnego.

Przebudowa układu drogowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną dróg publicznych odbywa się zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) oraz umową zawartą pomiędzy Spółką a Gminą, określającą szczegółowe warunki przebudowy. Przebudowa pozostałych sieci odbywa się na podstawie umów zawartych z poszczególnymi zarządcami sieci.

Powyższe przebudowy realizowane są na koszt Spółki, a prace prowadzone są przez podwykonawcę Spółki. Po zakończeniu prac określonych w umowach, Spółka przekazuje poszczególne sieci przedsiębiorstwom zarządzającym oraz zarządcy drogi. Wszystkie przekazania odbywają się na podstawie protokołów zdawczo - odbiorczych podpisanych przez obydwie strony. Przekazanie infrastruktury drogowej oraz urządzeń z nią związanych odbywa się nieodpłatnie. W przypadku pozostałych sieci, Spółka odzyska część nakładów poniesionych na przebudowę.

Dla celów księgowych koszty budowy kompleksu wraz z przebudową infrastruktury ewidencjonowane są jako koszty produkcji w toku. Po zakończeniu budowy koszty inwestycji będą stanowiły odpowiednio "Zapasy" dla części mieszkalnej oraz "Nieruchomości inwestycyjne" dla części handlowo - biurowej. Koszty przebudowy infrastruktury drogowej i technicznej Spółka pozostawia do czasu przekazania na koncie "Produkcji w toku". Dla celów podatkowych część mieszkalna kompleksu będzie stanowiła "Zapas", część handlowo - biurowa będzie stanowiła środek trwały Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie pytania nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną w dniu 1 czerwca 2012 r. nr ILPB3/423-76/12-3/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki na budowę i przebudowę infrastruktury drogowej i technicznej w związku z prowadzoną inwestycją mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, o ile nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Koszty poniesione przez Spółkę na przebudowę dróg oraz infrastruktury technicznej mają na celu zapewnienie inwestycji prawidłowe funkcjonowanie w przyszłości.

Przeprowadzenie powyższych inwestycji jest niezbędne, aby prowadzone przez Spółkę centrum handlowo - biurowo - mieszkalne mogło należycie funkcjonować i zapewnić dostęp do dróg i mediów mieszkańcom i użytkownikom powierzchni biurowych oraz handlowych, a co za tym idzie generować przychody na rzecz Spółki. W tym celu konieczne było dostosowanie sieci technicznych oraz ciągów komunikacyjnych do realizowanego przedsięwzięcia.

Ponadto, Spółka na etapie uzyskiwania pozwolenia na budowę musiała zobowiązać się do przebudowy poszczególnych części infrastruktury otaczającej inwestycję w celu przystosowania do wymagań i potrzeb przyszłych użytkowników kompleksu. Mając na uwadze cel poniesionych wydatków, należy uznać, iż powyższe koszty stanowią koszty uzyskania przychodu.

Artykuł 15 ust. 4 i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza rozróżnienie kosztów uzyskania przychodów na koszty bezpośrednie - takie, które można przyporządkować w czasie do odpowiadających im przychodów oraz koszty inne niż bezpośrednie - których nie da się bezpośrednio przyporządkować do konkretnych przychodów, a które przyczyniają się do zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodu.

Powyższy podział kosztów jest istotny z uwagi na moment ujęcia kosztów dla celów podatkowych. Koszty bezpośrednie ujmowane są w okresie, którego dotyczą osiągnięte przychody. Koszty pośrednie potrącane są w momencie ich poniesienia na podstawie faktury, rachunku bądź innego dowodu stanowiącego podstawę do ujęcia w księgach.

Jak wskazano powyżej, koszty poniesione przez Spółkę na przebudowę infrastruktury drogowej i technicznej, które następnie przekazywane są odpowiednim zarządcom sieci i dróg są celowe i uzasadnione oraz pozostają w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Powyższe stanowisko potwierdzone jest w interpretacjach organów skarbowych, m.in.:

Jednocześnie kosztów tych nie można przyporządkować do konkretnego źródła przychodów i dlatego należy uznać je za koszty pośrednio związane z przychodami.

Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 sierpnia 2005 r. (sygn. FSK 2044/04), za koszty uzyskania przychodów uznaje się wydatki ściśle związane z konkretnym przychodem podatnika, tj. takie, w przypadku których można wskazać konkretny, identyfikowalny co do momentu wystąpienia przychód uzyskany dzięki poniesieniu danego wydatku. Natomiast za koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami przyjmuje się te wydatki, które są związane z całokształtem działalności gospodarczej podatnika, ale nie jest możliwe ich przypisanie konkretnemu przychodowi. Ponadto, należy zwrócić uwagę na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 listopada 2005 r. (sygn. FSK 2503/2004), w którym Sąd stwierdził, że: "wydatki pośrednie, które ze swojej natury nie są związane z żadnym konkretnym przychodem, ale zostały poniesione w celu uzyskania przychodów - mogą być zaliczone do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia".

Podobny pogląd wyrażony jest w następujących stanowiskach organów skarbowych:

Ponadto, należy zwrócić uwagę na fakt, iż powyższe wydatki nie mogą zostać zaliczone jako wydatki na wytworzenie lub ulepszenie środków trwałych. Zgodnie z zawartymi umowami, poszczególne elementy wybudowanych sieci oraz dróg przechodzą na własność poszczególnych przedsiębiorstw zarządzających poszczególnymi sieciami. Spółka nie będzie przyjmować poszczególnych elementów infrastruktury na stan środków trwałych. Części infrastruktury, które nie będą podlegały przekazaniu, np. przyłącza do budynku, będą stanowiły część składową budynku i będą obciążały koszty podatkowe poprzez odpis amortyzacyjny. Pozostałe elementy infrastruktury zostaną zakwalifikowane jako element zapasów.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają m.in. budowle stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytkowania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Ponieważ ustalone terminy przekazania infrastruktury poszczególnym operatorom obejmują swoim zakresem okres krótszy niż rok, Spółka nie może zakwalifikować wykonanych sieci i dróg do własnych środków trwałych. Ponadto, wydatki te nie powinny również zwiększać wartości samego budynku, poza elementami związanymi z nim na stałe - przyłącza. Drogi dojazdowe oraz sieci techniczne stanowią bowiem odrębne obiekty będące własnością jednostek samorządu terytorialnego - drogi (art. 2a ustawy o drogach publicznych - drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność województwa, powiatu lub gminy. Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa) lub poszczególnych operatorów sieciowych - po przekazaniu protokołem zdawczo - odbiorczym. Nie mogą więc być uznane za części składowe budynku.

Powyższe wydatki nie mogą również stanowić inwestycji Spółki w obce środki trwałe, o której mowa w art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji "inwestycji w obcych środkach trwałych", natomiast za inwestycje w obcym środku trwałym należy przyjąć nakłady na ulepszenie środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze. Takie stanowisko potwierdzają m.in.: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB5/423-318/10-5/AM oraz IPPB5/423-318/10-10/AM z dnia 19 sierpnia 2010 r.; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPBI/2/423-1345/09/AP z dnia 6 listopada 2009 r.; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB3/423-298/07-2/MC z dnia 4 marca 2008 r.; Naczelny Sąd Administracyjny sygn. II FSK 1218/05 z dnia 31 października 2006 r.; pismo Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2006 r. sygn. DD6-8213-43/WK/06/249.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że wydatki na przebudowę układu komunikacyjnego oraz sieci technicznych powinny stanowić koszty uzyskania przychodów, inne niż związane bezpośrednio z przychodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, w związku z realizacją inwestycji kompleksu budynków handlowo - biurowo - mieszkalnych, ponosi wydatki na budowę lub przebudowę dróg wraz z układem komunikacyjnym i oświetleniem drogowym, sieci energetycznych, wodociągowych, teletechnicznych, cieplnych. Prace te prowadzone są na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Przeprowadzenie powyższych inwestycji jest niezbędne w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania centrum handlowo - biurowo - mieszkalnego. Powyższe przebudowy realizowane są na koszt Wnioskodawcy. Po zakończeniu prac określonych w umowach, Spółka przekazuje poszczególne sieci przedsiębiorstwom zarządzającym oraz zarządcy drogi. Wszystkie przekazania odbywają się na podstawie protokołów zdawczo - odbiorczych podpisanych przez obydwie strony. Przekazanie infrastruktury drogowej oraz urządzeń z nią związanych odbywa się nieodpłatnie. W przypadku pozostałych sieci Spółka odzyska część nakładów poniesionych na przebudowę.

Mając na względzie powyższe, w ocenie tut. Organu, wydatki Spółki na budowę i przebudowę infrastruktury drogowej i technicznej w związku z prowadzoną inwestycją mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Spełnione bowiem zostają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z możliwością osiągania w przyszłości przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Ponadto, koszty te nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 cyt. ustawy jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Analizowane wydatki nie mogą być uznane za koszty wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych Spółki. Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co do zasady środki trwałe muszą być własnością lub współwłasnością podatnika, a ponadto muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Spółka nie będzie właścicielem ani współwłaścicielem poszczególnych sieci, bowiem jak wskazała w opisie stanu faktycznego, po zakończeniu prac określonych w umowach przekazuje poszczególne sieci przedsiębiorstwom zarządzającym oraz zarządcy drogi, więc żadna z wybudowanych bądź przebudowanych sieci nie będzie własnością lub współwłasnością Spółki.

Wydatki będące przedmiotem niniejszego zapytania nie mogą również zostać zakwalifikowane jako inwestycje w obcym środku trwałym na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje wprawdzie wprost pojęcia "inwestycji w obcym środku trwałym", jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie obcego środka trwałego do używania go przez podatnika.

Tymczasem umowy zawarte przez Spółkę dotyczące budowy bądź przebudowy przedmiotowej infrastruktury, nie są umowami, na podstawie których infrastruktura ta zostanie przyjęta przez Spółkę do używania.

Zatem, ww. wydatki, które ponosi Wnioskodawca, należy zakwalifikować do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami, gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania.

Reasumując, wydatki na przebudowę układu komunikacyjnego oraz sieci technicznych, Spółka może kwalifikować jako koszty uzyskania przychodu inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy dodać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów), obciąża Podatnika.

Jak bowiem stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno też wynikać, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Ponadto, tut. Organ pragnie zauważyć, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zapadły one w sprawach konkretnych zainteresowanych i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Również wskazane przez Spółkę orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej.

Ponadto informuje się, iż w przedmiocie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.