ILPB3/423-753/10-6/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 września 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2010 r. (data wpływu 30 listopada 2010 r.) oraz z dnia 15 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia prowadzi działalność określoną w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych z 15 grudnia 2000 r. z późn. zm..

Głównym źródłem przychodów Spółdzielni są opłaty z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych. Opłaty te kalkulowane są zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

W 1995 r. Spółdzielnia nabyła od przedsiębiorstwa państwowego prawo wieczystego użytkowania gruntu z posadowionymi na tym gruncie wielorodzinnymi budynkami mieszkalnymi.

W roku 2003 Miasto, działając jako właściciel działek, których użytkownikiem wieczystym była Spółdzielnia, wydało decyzję zatwierdzającą podział gruntu z urzędu, mający na celu wydzielenie gruntów pod drogę publiczną.

W 2010 r. Spółdzielnia odpłatnie zbyła na rzecz Miasta prawo wieczystego użytkowania do niezabudowanego gruntu, wcześniej wydzielonego, stanowiącego część pasa drogowego.

Z pisma z dnia 26 listopada 2010 r. uzupełniającego stan faktyczny wynika, że funkcja gruntu, do którego prawo Spółdzielnia zbyła pozostała bez zmian. Grunt ten jest w części obsadzony trawą, a w części wyłożony płytą chodnikową. Chodnik zarówno przed jak i po sprzedaży służył i służy mieszkańcom bloków Spółdzielni, jako trakt pieszy prowadzący do budynków mieszkalnych i jako trakt pieszy dla pozostałych mieszkańców miasta. Pas zieleni oddzielał i oddziela jezdnię od chodnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia rozliczyła dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów, jako dochód z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Dochód, po jego opodatkowaniu, przeznaczyła na zwiększenie funduszu zasobowego.

Pismem z dnia 15 grudnia 2010 r. Wnioskodawca poinformował, że dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, po przeznaczeniu na zwiększenie funduszu zasobowego może być wykorzystany na różne cele, dzisiaj trudne do przewidzenia. Może to być np.:

* zakup środków trwałych,

* pokrycie straty bilansowej,

* remont, modernizacja budynków mieszkalnych,

* remont, modernizacja budynków użytkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem, aby dochód podmiotów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (jest to cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Wobec tego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Aby dokonać prawidłowej wykładni art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy odwołać się do definicji zasobów mieszkaniowych, zgodnie z którą przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

Z powyższego wynika, iż zasobami mieszkalnymi są również budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), mające pływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych.

Związane z ww. budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (zaliczki) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Dochód pozostały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wnioskodawca wskazał, że głównym źródłem przychodów Spółdzielni są opłaty z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych.

Kwestią wymagająca wyjaśnienia w niniejszej sprawie jest natomiast to, czy dochód ze sprzedaży na rzecz Miasta prawa wieczystego użytkowania do niezabudowanego gruntu, wcześniej wydzielonego decyzją administracyjną pod drogę publiczną, jest dochodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że funkcja gruntu, do którego prawo Spółdzielnia zbyła pozostała bez zmian.

Grunt ten jest w części obsadzony trawą, a w części wyłożony płytą chodnikową. Chodnik zarówno przed jak i po sprzedaży służył i służy mieszkańcom bloków Spółdzielni jako trakt pieszy, prowadzący do budynków mieszkalnych i jako trakt pieszy dla pozostałych mieszkańców miasta. Pas zieleni oddzielał i oddziela jezdnię od chodnika.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, który służył m.in. mieszkańcom bloków Spółdzielni, należy uznać jako dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Drugim z warunków, który należy spełnić, aby dochód ten korzystał ze zwolnienia z opodatkowania jest przeznaczenie go na cele związane z utrzymaniem tych zasobów.

Należy zaznaczyć, że przeznaczenie ww. środków na zwiększenie funduszu zasobowego, czy na zwiększenie funduszu remontowego, nie ma wpływu na prawo do zwolnienia z podatku dochodowego. Dopiero zaistnienie okoliczności w postaci przeznaczenia tego dochodu na cele związane z utrzymaniem istniejących zasobów mieszkaniowych będzie oznaczać możliwość skorzystania ze zwolnienia przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo wskazuje się, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości oraz powszechności opodatkowania i tym samym powinna być interpretowana w sposób precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Podsumowując, uzyskany przez Spółdzielnię dochód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, pochodzący z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - tylko przeznaczony na cele związane z utrzymaniem istniejących zasobów mieszkaniowych, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.