ILPB3/423-700/10-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2010 r. (data wpływu 18 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w sytuacji wydzierżawienia części majątku - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w sytuacji wydzierżawienia części majątku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa) na podstawie Zezwolenia z dnia 4 listopada 2005 r. (dalej: Zezwolenie).

Zezwolenie zostało Spółce udzielone po rozszerzeniu obszaru Strefy na teren istniejącego zakładu produkcyjnego Spółki (procedura objęcia tzw. gruntów prywatnych granicami Strefy), w związku z realizacją projektu nowej inwestycji, polegającej na rozbudowie przedsiębiorstwa.

Zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka została zobowiązana m.in. do poniesienia na terenie Strefy w trakcie obowiązywania Zezwolenia wydatków inwestycyjnych w wysokości, co najmniej / powyżej:

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja substancji chemicznych należących do kilku grup produktów (chemia fosforu, rokopole, produkty chlorowe, środki powierzchniowo czynne). Produkcja poszczególnych grup produktów odbywa się z wykorzystaniem odrębnych instalacji nabytych / wytworzonych lub zmodernizowanych przez Spółkę w ramach inwestycji strefowej. W szczególności, w obrębie działalności prowadzonej przez Spółkę na terenie Strefy wyodrębnione są grupy funkcjonalnie powiązanych środków trwałych - kompleksy produkcyjne, na których wytwarzane są poszczególne grupy produktów Spółki. Każdy z kompleksów może zasadniczo funkcjonować niezależnie od pozostałych, co oznacza, że poszczególne kompleksy są wyodrębnione pod względem finansowym oraz posiadają odrębne budżety na następujące kolejno lata finansowe.

Wydatki poniesione przez Spółkę, dotyczące nabycia, wytworzenia lub modernizacji powyższych instalacji stanowiły podstawę kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Na dzień 31 grudnia 2009 r. Spółka poniosła nakłady inwestycyjne o wartości przekraczającej 30.000.000 EURO, co oznacza, że warunek określony w Zezwoleniu został spełniony.

Spółka spełniła także pozostałe warunki wynikające z treści Zezwolenia, tj.:

* wystawiła pierwszą fakturę dotyczącą sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie Strefy przed 2 stycznia 2006 r.,

* uzyskała wymagany poziom zatrudnienia w zakładzie zlokalizowanym na terenie Strefy w lipcu 2007 r., co zostało pisemnie potwierdzone przez władze Strefy (zgodnie z treścią Zezwolenia Spółka była zobowiązana do spełnienia przedmiotowego warunku do 1 stycznia 2011 r.).

W trakcie ponoszenia kolejnych wydatków inwestycyjnych w powyższym zakresie, Spółka na bieżąco korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości przysługującego Jej limitu pomocy regionalnej na dzień skorzystania ze zwolnienia. Należy przy tym podkreślić, iż proces inwestycyjny Spółki nie został jeszcze zakończony i posiada Ona liczne środki trwałe w budowie, a także planuje zakup oraz / lub wytworzenie we własnym zakresie kolejnych środków trwałych.

Z przyczyn biznesowych Spółka rozważa wydzierżawienie na rzecz innego podmiotu jednego z kompleksów produkcyjnych (linii technologicznej). Tak wyodrębniony kompleks produkcyjny nie zostanie w konsekwencji przemieszczony, a dzierżawca będzie go wykorzystywał do działalności na terenie Strefy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Spółka ma wątpliwości, czy wydatki poniesione na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych wydzierżawionych, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, na rzecz innego podmiotu, będą stanowiły nadal wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej i w konsekwencji, wydzierżawienie części majątku nie spowoduje zmniejszenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wydzierżawienia środków trwałych przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, Spółka zachowa w całości prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Szczegółowe warunki udzielania pomocy regionalnej podatnikom prowadzącym działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określają właściwe rozporządzenia strefowe - w przypadku Spółki Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z dnia 7 października 2004 r. Nr 218, poz. 2211), w brzmieniu na dzień uzyskania przez Spółkę Zezwolenia.

Jedynym przepisem przewidującym możliwość całkowitej utraty prawa do zwolnienia podatkowego przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym "w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego".

Utrata prawa do zwolnienia podatkowego może więc być jedynie konsekwencją cofnięcia Zezwolenia. Zgodnie z art. 19 ustawy o SSE "Zezwolenie może być cofnięte (...) jeżeli przedsiębiorca:

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka spełnia wszystkie warunki niezbędne do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, a także nie występuje żadna przesłanka, o której mowa w art. 19 ustawy o SSE. W szczególności, Spółka będzie nadal kontynuowała działalność gospodarczą na terenie Strefy, a wydzierżawienie części majątku nabytego w ramach inwestycji nie stanowi, w Jej ocenie, uchybienia warunkom określonym w Zezwoleniu. Brak jest więc podstaw do cofnięcia Zezwolenia i w konsekwencji całkowitej utraty prawa do zwolnienia podatkowego.

Zdaniem Spółki, rozważane przez Nią wydzierżawienie określonych środków trwałych nie spowoduje także częściowej utraty zwolnienia, która z kolei mogłaby być jedynie konsekwencją uznania, że część poniesionych przez Spółkę wydatków inwestycyjnych nie spełnia definicji wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia "za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym".

W przypadku Spółki, przedmiotowe wydatki spełniają, w Jej ocenie, wszystkie ww. warunki.

W szczególności, są one:

* ponoszone na terenie Strefy, w okresie obowiązywania Zezwolenia,

* przeznaczone na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych i w zależności od wydatku już zostały lub zostaną zaliczone do wartości początkowej należących do Spółki środków trwałych,

* związane z realizowaną przez Spółkę inwestycją na terenie Strefy.

Należy podkreślić, iż wydzierżawienie środków trwałych na rzecz innego podmiotu nie powoduje ich wykreślenia z ewidencji środków trwałych Spółki. Związek przedmiotowych wydatków inwestycyjnych z inwestycją strefową nie powinien także budzić wątpliwości, jako że w założeniu środki trwałe, z którymi były one związane, miały być wykorzystywane przez samą Spółkę, jako jeden z elementów projektu zrealizowanego na terenie Strefy. Co więcej, na moment złożenia niniejszego zapytania, środki trwałe oddane już do użytkowania są wykorzystywane właśnie przez Spółkę dla celów prowadzenia działalności korzystającej ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Zezwolenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, przedmiotowe wydatki w momencie poniesienia stanowiły niewątpliwie wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą. Nie powinny także utracić takiego charakteru w konsekwencji wydzierżawienia majątku na rzecz innego podmiotu.

Stosownie do treści § 5 ust. 1 Rozporządzenia "zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że:

Jak wynika z treści cytowanego przepisu, warunkiem korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego jest m.in. "nieprzenoszenie w jakiejkolwiek formie własności" składników majątku, z którymi były związane wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą. Jest to przy tym jedyny przepis regulujący działalność na terenie specjalnych stref ekonomicznych, przewidujący możliwość częściowej utraty prawa do zwolnienia podatkowego. Nie znajdzie on jednak zastosowania w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę, jako że nie dojdzie w nim w ogóle do przeniesienia własności środków trwałych, z którymi związane są wydatki inwestycyjne. Spółka rozważa jedynie ich wydzierżawienie podmiotowi trzeciemu.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W przypadku umowy dzierżawy wydzierżawiający nie jest zatem zobowiązany do przeniesienia własności przedmiotu dzierżawy na rzecz dzierżawcy a jedynie do oddania mu go do używania.

Warto podkreślić, że stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, przykładowo:

* w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. lTPB3/423-546/09/DK stwierdzono, że "odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, należy zauważyć, iż Spółka zamierza wydzierżawić jeden ze środków trwałych podmiotowi zagranicznemu. Zgodnie natomiast z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r., Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W omawianym przypadku, nie dojdzie zatem do przeniesienia prawa własności środków trwałych. Oznacza to, że wydzierżawiający przedmiotowy środek trwały Wnioskodawca nie utraci prawa do zwolnienia, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile spełnione będą pozostałe warunki korzystania z tej pomocy publicznej, w szczególności - warunek dotyczący prowadzenia działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu, przez okres nie krótszy niż 5 lat".

Analogiczne stanowisko prezentują również organy podatkowe w przypadku najmu środków trwałych, przykładowo:

* w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. ILPB3/423-838/09-4/ŁM stwierdzono, że: "biorąc powyższe pod uwagę, w razie wynajmu wybranych środków trwałych z którymi były związane wydatki inwestycyjne, Spółka nie utraci prawa do zwolnienia podatkowego przysługującego Jej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile spełnione będą pozostałe warunki korzystania z tej pomocy publicznej, w szczególności - warunek dotyczący prowadzenia działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu, przez okres nie krótszy niż 5 lat";

* w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 września 2008 r., sygn. ITPB3/423-330/08/MT stwierdzono, że: "oddając w najem przedmiotowe środki trwałe, Wnioskodawca nie utraci prawa do zwolnienia, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile spełnione będą pozostałe warunki korzystania z tej pomocy publicznej, w szczególności - warunek dotyczący prowadzenia działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu, przez okres nie krótszy niż 5 lat";

* w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. ILPB3/423-192/08-3/HS.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, iż rozważane przez Nią wydzierżawienie wybranych składników majątkowych przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi podstawy do utraty przez Spółkę, choćby w części, prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, wydatki poniesione przez Spółkę w związku z nabyciem przedmiotowych środków trwałych będą nadal w całości stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), specjalna strefa ekonomiczna jest ustanawiana w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wydawanego na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki.

Stosownie do art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

W myśl art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady tego zwolnienia dotyczące osób prawnych określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Powyższy przepis określa, iż wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisie, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 17 ust. 4 tej ustawy).

Przepisem wykonawczym do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych dotyczącym Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 4 listopada 2005 r.

Jak stanowi § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 218, poz. 2211 z późn. zm.), pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

W myśl § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.

Stosownie do § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

§ 5 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

Ponadto, zgodnie z art. 19 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa. Zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca: zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że zarówno przesłanki warunkujące prawo do zwolnień (§ 5 ust. 1 rozporządzenia o specjalnej strefie ekonomicznej), jak i przesłanki wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia (art. 19 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych) stanowią katalog zamknięty.

W tym miejscu wskazać należy, iż w przypadku przeniesienia własności składników majątkowych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne w okresie 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych podmiot utraci prawo do zwolnienia.

Należy również podkreślić, iż zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania, a przepisy dot. zwolnień powinny być interpretowane w sposób ścisły, przede wszystkim według reguł wykładni językowej.

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, iż Spółka zamierza wydzierżawić na rzecz innego podmiotu jeden z kompleksów produkcyjnych (linii technologicznej).

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

W omawianym przypadku nie dojdzie zatem do przeniesienia prawa własności środków trwałych. Tym samym, umowa dzierżawy nie stanowi naruszenia § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę, wydatki na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych wydzierżawione przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na rzecz innego podmiotu, będą stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej - o ile spełnione będą pozostałe warunki korzystania z tej pomocy publicznej, w szczególności - warunek dotyczący prowadzenia działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu, przez okres nie krótszy niż 5 lat.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienia się, iż w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.