ILPB3/423-694/09-2/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2009 r. (data wpływu 26 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną kosztów wybudowania magazynu - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną kosztów wybudowania magazynu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w N. Spółka działa na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 27 października 2006 r. Zezwolenie obejmuje produkcję odbiorników radiowych i telewizyjnych, sprzętu audio i video wraz z akcesoriami, produkcję urządzeń komputerowych i biurowych, produkcję lamp elektronowych i pozostałych elementów elektronicznych, świadczenie usług badawczo - rozwojowych w zakresie nauk przyrodniczych i technicznych oraz usług badawczych i analizy technicznej. Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej objętej Zezwoleniem SSE są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca i X. wraz z dwoma oddziałami X. utworzonymi odpowiednio w Polsce i we Francji stanowią Grupę X. w Europie. Zarówno Wnioskodawca, jak i X. są podmiotami zależnymi od ich jedynego udziałowca - Y.

Wnioskodawca produkuje sprzęt TV ("Sprzęt TV"), a X zajmuje się dystrybucją produktów wytwarzanych przez Wnioskodawcę i innych produktów wytwarzanych przez Y na całym świecie, importowanych spoza Unii Europejskiej ("Sprzęt DVD").

Y i Grupa X rozważają restrukturyzację Grupy w Europie poprzez przeniesienie wszystkich wspomnianych wyżej przedsiębiorstw zajmujących się importem i dystrybucją do Wnioskodawcy i rozpoczęcie prowadzenia tej działalności z terenu SSE, co pomogłoby sprostać zobowiązaniom inwestora określonym w Zezwoleniu SSE i mogłoby również przynieść wzrost zatrudnienia u Wnioskodawcy na terenie N.

Po dokonaniu zamierzonych przesunięć, Wnioskodawca będzie produkować sprzęt TV i prowadzić jego dystrybucję bezpośrednio z Polski bez pośrednictwa X. Ponadto, Wnioskodawca będzie - zamiast X - importować sprzęt DVD produkowany w krajach nienależących do Unii Europejskiej i prowadzić jego dystrybucję bezpośrednio z Polski. Z powyższych względów, Wnioskodawca wybudował nowy magazyn, w którym składowany jest cały wyprodukowany Sprzęt TV (oraz niektóre materiały potrzebne do jego wytwarzania) jak również importowany Sprzęt DVD przed jego dystrybucją.

Wnioskodawca przewiduje, że magazyn wykorzystywany będzie przede wszystkim w celu składowania Sprzętu TV, a pozostała jego część - w celu składowania Sprzętu DVD. Jednakże, Zezwolenie SSE obejmuje wyłącznie produkcję Sprzętu TV - import i sprzedaż sprzętu DVD pozostają poza jego zakresem. Na obecnym etapie, niemożliwe jest dokładne określenie, jakie części magazynu wykorzystywane będą do składowania poszczególnych grup produktów, tym bardziej, że odpowiednie proporcje będą najprawdopodobniej zmieniać się w czasie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty wybudowania całego magazynu (będącego środkiem trwałym), który wykorzystywany jest zarówno dla potrzeb prowadzenia działalności objętej Zezwoleniem SSE, jak i poza jego zakresem, mogą być zaliczone do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, wszystkie koszty poniesione na środek trwały na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia SSE, powinny zostać uznane za Wydatki kwalifikowane. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż wybudowany magazyn jest częściowo wykorzystywany na prowadzenie działalności gospodarczej nie objętej Zezwoleniem SSE. Co więcej, na prowadzenie działalności w zakresie importu i sprzedaży DVD nie będzie wymagane żadne zezwolenie, gdyż Wnioskodawca nie zamierza starać się o zwolnienie od podatku dla tej części swojej działalności.

W opinii Wnioskodawcy, sytuacja ta przypomina powszechną praktykę wynajmowania przez przedsiębiorców działających na terenie SSE tej części powierzchni w należących do nich budynkach, która nie jest im potrzebna do prowadzenia działalności. Przedsiębiorcy tacy wynajmują powierzchnię budynków, za co pobierają czynsz, odprowadzając następnie podatki należne w związku z tą działalnością ze względu na fakt, że zwolnienie od podatku nie obejmuje prowadzenia działalności w zakresie wynajmu. Pomimo, iż części budynków są wykorzystywane na prowadzenie działalności w zakresie wynajmu nie objętej zezwoleniami SSE, nikt nigdy nie kwestionował tego, iż wszystkie koszty poniesione na wybudowanie całego budynku powinny być uznane za Wydatki kwalifikowane. Podejście to zostało zaakceptowane również przez organy podatkowe w wydawanych przez nie decyzjach - przykładowe decyzje Wnioskodawca załącza do niniejszego wniosku (DP1/423-31/06/69971 z dnia 7 września 2006 r. oraz DP/P1/423-0146/05/AP z dnia 5 grudnia 2005 r.). Ponadto, podobne stanowisko zajął Minister właściwy do spraw gospodarki, który w odpowiedzi na zapytanie Wnioskodawcy, dotyczące kosztów wybudowania magazynu, poinformował, iż nie widzi przeszkód do uznania, że wydatki te mogą być zaliczane do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną - kopię niniejszego pisma Wnioskodawca załącza do wniosku (DIW-IV-454-47/KŁ/09 Ldz.175).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 Nr 42, poz. 274), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku osób prawnych, właściwy w tym zakresie jest przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), który stanowi, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w dniu 27 października 2006 r.

W związku z powyższym do tego zezwolenia ma zastosowanie Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 ww. Rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

W myśl § 3 ust. 4 Rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.

Stosownie do treści § 6 ust. 1 Rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

Ww. przepis określa zatem w szczególności następujące warunki do uznawania wydatków za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą:

pod warunkiem zaliczenia ich do wartości początkowej środków trwałych, przy czym przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty "nowej inwestycji", o której mowa w § 3 rozporządzenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w wyniku planowanej restrukturyzacji Grupy, do której należy Wnioskodawca, został wybudowany na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nowy magazyn, w którym składowany jest cały wyprodukowany Sprzęt TV (oraz niektóre materiały potrzebne do jego wytwarzania) jak również importowany Sprzęt DVD przed jego dystrybucją. Magazyn wykorzystywany będzie przede wszystkim w celu składowania Sprzętu TV, a pozostała jego część - w celu składowania Sprzętu DVD. Jednakże, Zezwolenie SSE obejmuje wyłącznie produkcję Sprzętu TV - import i sprzedaż sprzętu DVD pozostają poza jego zakresem.

Tym samym, aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji w postaci wybudowania nowego magazynu, inwestycja ta musi być realizowana w oparciu o zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, a ponadto spełnione muszą zostać pozostałe wymogi przewidziane odpowiednimi przepisami rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej. Nie ma przy tym znaczenia, ze magazyn będzie częściowo wykorzystywany dla potrzeb prowadzenia działalności nie objętej zezwoleniem.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia.

Na podstawie art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Reasumując, koszty wybudowania magazynu, który wykorzystywany jest zarówno dla potrzeb prowadzenia działalności objętej zezwoleniem, jak i poza jego zakresem, mogą być zaliczone do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.