ILPB3/423-683/10-3/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 11 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, w jakiej wysokości Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodów należnych - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* określenia momentu powstania przychodu podatkowego,

* określenia, w jakiej wysokości Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodów należnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kopalnictwa rud miedzi, produkcji miedzi oraz produkcji metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych. W związku z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyprodukowanych przez Spółkę wyrobów.

Nabywcami tych wyrobów są podmioty krajowe, jak i podmioty prowadzące działalność gospodarczą z innych krajów członkowskich UE. Ceny sprzedawanych wyrobów ustalane są indywidualnie z odbiorcami w zawieranych umowach (w zależności od indywidualnych warunków dostawy, np. warunków transportu, terminów płatności itp.), przy czym ceny te są odzwierciedleniem cen rynkowych. Spółka na terenie Polski jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym również dla dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Obecnie Spółka zamierza dokonywać sprzedaży ww. wyrobów na terenie państwa członkowskiego UE X na rzecz firmy Y - prowadzącej działalność w kraju X, przy czym wyroby, które mają być przedmiotem sprzedaży są produkowane przez Spółkę, a Spółka jest jedynym producentem tego typu wyrobów w kraju. W związku z powyższym, w firmie Y zostanie wyodrębniony magazyn, do którego Spółka będzie przemieszczać i w którym będzie magazynować wyroby przeznaczone do sprzedaży na rzecz tej firmy. Magazyn ten będzie prowadzony przez firmę Y, jednakże wyroby Spółki składowane w ww. magazynie będą stanowiły własność Spółki do momentu ich wydania firmie Y, przy czym odpowiedzialność i ryzyka związane z wyrobami Spółki (np. uszkodzenia, utraty) przechodzić będą na zarządzającego magazynem, tj. na firmę Y od momentu wprowadzenia wyrobów Spółki na stan tegoż magazynu.

Fizyczne przemieszczenie zapasów wyrobów Spółki z magazynu w Polsce do magazynu w kraju X (przesunięcia magazynowe) będzie ewidencjonowane w księgach rachunkowych Spółki według cen ustalonych na poziomie technicznego kosztu wytworzenia (wynikającego z ksiąg rachunkowych Spółki); w konsekwencji dojdzie do przemieszczenia zapasów między magazynami w Polsce i kraju X (stan ilościowo - wartościowy zapasów po przemieszczeniu nie ulegnie zmianie, ulegnie jedynie miejsce magazynowania wyrobów). W kraju X właściwe przepisy ustawy VAT nie przewidują uproszczeń dla sprzedaży rozliczanej jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (WDT) poprzez magazyny konsygnacyjne, tj. magazyny, w których składowane są wyroby dostawcy, prowadzone na terenie podmiotu, który ma prawo pobierania wyrobów do produkcji / świadczenia usług. W związku z powyższym, Spółka zobowiązana będzie do rejestracji na terenie kraju X dla celów rozliczania podatku od wartości dodanej (w kraju X).

W konsekwencji, podatek VAT dotyczący ww. transakcji będzie rozliczany przez Spółkę następująco:

* Przesunięcie wyrobów z magazynu z Polski do magazynu w kraju X (gdzie Spółka będzie zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju X) - rozpoznawane będzie jako WDT, co wynika z obowiązków określonych w art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług; dla udokumentowania tej transakcji Spółka zobowiązana będzie wystawiać zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, faktury VAT, w których jako sprzedającego wykaże K (...) z polskim numerem VAT poprzedzonym przedrostkiem PL, zaś jako nabywającego K (...) z numerem VAT poprzedzonym przedrostkiem kraju X; obrót z tego tytułu i podatek VAT według stawki 0% (stosowanej do WDT) wynikający z ww. faktur podlegał będzie rozliczeniu w Polsce - z polskim urzędem skarbowym. Ww. przemieszczenie wyrobów (rozpoznawane w Polsce dla VAT jako WDT) nie będzie wywoływać żadnych płatności w ramach Spółki (występującej, zgodnie z przepisami o VAT, jednocześnie jako sprzedawca, jak i nabywca).

* Wydanie przez Spółkę towarów z magazynu na terenie kraju członkowskiego X na rzecz firmy Y rozpoznawane będzie jako sprzedaż na terenie kraju X i opodatkowane podatkiem od wartości dodanej oraz udokumentowana według przepisów podatkowych kraju X. Dla udokumentowania tych wydań, Spółka będzie wystawiać faktury sprzedaży, w których jako sprzedającego wykaże K (...) z numerem VAT poprzedzonym przedrostkiem kraju X, zaś jako nabywającego firmę Y, przy czym faktury sprzedaży obejmować będą wszystkie wydania wyrobów dokonane dla nabywcy w danym miesiącu (ilość wydanych wyrobów będzie równa ilości zafakturowanej). Na fakturach tych będzie określona w szczególności: ilość sprzedanych wyrobów, cena jednostkowa i należność od nabywcy (firmy Y), w tym łączna należność netto, należny podatek VAT naliczony od wartości netto sprzedaży. VAT wykazany na tych fakturach (według zasad i stawek obowiązujących w kraju X) podlegać będzie rozliczeniu wyłącznie z urzędem skarbowym w kraju X. Płatność za sprzedane wyroby będzie regulowana przez firmę Y na rzecz Spółki, po zafakturowaniu sprzedaży przez K (...).

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. W zakresie pytania nr 1 wydana została interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-683/10-2/EK z dnia 8 listopada 2010 r., natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumentem na podstawie którego Spółka zobowiązana będzie rozpoznawać przychody należne będzie faktura sprzedaży wystawiona na rzecz nabywcy - firmy Y. Na fakturze tej będzie wyszczególnione m.in. wartość podatku od wartości dodanej (wyliczona według prawa podatkowego kraju X) ustalona od wartości sprzedaży netto dokonanej dla firmy Y.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług, co mogłoby sugerować, że wyłączenie to nie dotyczy podatku od wartości dodanej.

Niemniej jednak, jak wyjaśnił Minister Finansów Departament Podatków Bezpośrednich w piśmie z dnia 2 grudnia 2005 r. znak PB3-1725/8213-280/WK/05 "Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno "podatek od towarów i usług", obowiązujący na terenie Polski, jak i "podatek od wartości dodanej", o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług (art. 2 pkt 11), tj. podatek nakładany na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej, z wyjątkiem polskiego podatku od towarów i usług. Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług podatek ten powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.) co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. (...). Oznacza to, że rozwiązania zawarte w przepisach art. 12 ust. 4 pkt 9 u.p.d.o.p., na mocy którego do przychodów podatkowych nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług, należy odnosić także do podatku od wartości dodanej (...)" (publ. Biuletyn Skarbowy Ministra Finansów 2006.1.20).

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna rozpoznawać w wysokości wartości netto sprzedanych wyrobów, wynikającej z faktury sprzedaży wystawionej na rzecz firmy Y. Spółka nie będzie zaś zobowiązana do rozpoznania jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podatku od wartości dodanej wykazanego na tej fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług - oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Z kolei, w myśl art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

W tym miejscu należy wskazać, iż w polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej.

Ustawa o podatku od towarów i usług stanowi bowiem implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej "wspólnego systemu podatku od wartości dodanej". Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno podatek od towarów i usług obowiązujący na terenie Polski, jak i podatek od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. podatek nakładany na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej.

Z powyższego wynika więc, iż pojęcia podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług są tożsame. Oznacza to, iż podatek od wartości dodanej jest odpowiednikiem polskiego podatku od towarów i usług, w związku z czym podatek od wartości dodanej obowiązujący na terenie krajów Unii Europejskiej powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży wyprodukowanych przez siebie wyrobów na terenie państwa członkowskiego UE X na rzecz firmy Y, prowadzącej działalność w kraju X. W związku z powyższym, w firmie Y zostanie wyodrębniony magazyn, do którego Spółka będzie przemieszczać i w którym będzie magazynować wyroby przeznaczone do sprzedaży na rzecz tej firmy. Wydanie przez Spółkę towarów z magazynu na terenie kraju członkowskiego X na rzecz firmy Y rozpoznawane będzie jako sprzedaż na terenie kraju X i opodatkowane podatkiem od wartości dodanej oraz udokumentowana według przepisów podatkowych kraju X. Dla udokumentowania tych wydań Spółka będzie wystawiać faktury sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, a także uwzględniając fakt, iż z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług podatek ten powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, należy wskazać na treść art. 12 ust. 4 pkt 9 ww. ustawy, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych Spółka powinna rozpoznawać w wysokości wartości netto sprzedanych wyrobów, wynikającej z faktury sprzedaży wystawionej na rzecz firmy Y.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.