ILPB3/423-674/14-3/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 18 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w celu wyliczenia dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej otrzymywanej pomocy publicznej w pierwszej kolejności na dzień wydania najstarszego zezwolenia, a następnie (tekst jedn.: w przypadku wykorzystania dostępnej pomocy publicznej wynikającego z zezwolenia I) na dzień wydania kolejnych zezwoleń w kolejności chronologicznej (pytanie nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* czy w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, wystarczające jest prowadzenie wspólnej ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy dla wszystkich zezwoleń łącznie oraz odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu (pytanie nr 1);

* w celu wyliczenia dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej otrzymywanej pomocy publicznej w pierwszej kolejności na dzień wydania najstarszego zezwolenia, a następnie (tekst jedn.: w przypadku wykorzystania dostępnej pomocy publicznej wynikającego z zezwolenia I) na dzień wydania kolejnych zezwoleń w kolejności chronologicznej (pytanie nr 2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE" lub "Strefa"). Spółka uzyskała trzy zezwolenia na prowadzenie działalności w Strefie, tj.:

* Zezwolenie z dnia 26 sierpnia 2004 r. (dalej: "Zezwolenie I");

* Zezwolenie z dnia 5 września 2007 r. (dalej: "Zezwolenie II");

* Zezwolenie z dnia 7 lutego 2014 r. (dalej: "Zezwolenie III", lub łącznie z Zezwoleniem I i Zezwoleniem II: "Zezwolenia").

Zezwolenie I określa rodzaj działalności, która może być prowadzona przez Spółkę na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: "PKWiU"):

* Transport lądowy pozostały (PKWiU 60.2);

* Usługi w zakresie prac przeładunkowych, magazynowania i przechowywania towaru (PKWiU 63.1);

* Usługi wspomagające transport pozostałe (PKWiU 63.2);

* Usługi agencji transportowych pozostałe (PKWiU 63.4).

W warunkach Zezwolenia I Spółka zobowiązana była do wywiązania się z następujących warunków prowadzenia działalności gospodarczej:

1. Poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia...-. Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 904 z późn. zm., dalej: "Rozporządzenia SSE z 1997 r."), będących podstawą obliczenia wysokości pomocy publicznej zgodnie z § 3 tego rozporządzenia, o wartości przewyższającej kwotę 800.000 EURO (słownie: osiemset tysięcy EURO) w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r., obliczonej przy zastosowaniu średniego kursu EURO ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków.

2. Zatrudnienie na terenie Strefy co najmniej 10 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2007 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do dnia 31 grudnia 2012 r.

3. Przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Strefy.

Zezwolenie II określa rodzaj działalności Spółki, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach PKWiU:

* Usługi w zakresie prac przeładunkowych, magazynowania i przechowywania towaru (PKWiU 63.1).

W warunkach Zezwolenia II Spółka zobowiązana była do wywiązania się z następujących warunków prowadzenia działalności gospodarczej:

1. Poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 236, poz. 1704 z późn. zm., dalej: "Rozporządzenia SSE z 2006 r."), będących podstawą obliczenia wysokości pomocy publicznej zgodnie z § 3 i 4 tego rozporządzenia, o wartości przewyższającej kwotę 3.500.000 złotych (słownie: trzy miliony pięćset tysięcy 00/100 złotych) w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r.

2. Utworzenie na terenie Strefy co najmniej 5 nowych miejsc pracy, w rozumieniu przepisów § 3 ust. 3 i ust. 6 wspomnianego rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2008 r. i utrzymanie nowoutworzonych miejsc pracy na poziomie co najmniej 5 od dnia 31 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.

3. Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r.

4. Przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Strefy.

Zezwolenie III określa rodzaj działalności Spółki, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach PKWiU:

* Pozostały transport lądowy pasażerski (PKWiU 49.3);

* Transport drogowy towarów oraz usługi związane z przeprowadzkami (PKWiU 49.4);

* Magazynowanie i przechowywanie towarów (PKWiU 52.1);

* Usługi wspomagające transport (PKWiU 52.2) z wyłączeniem podkategorii 52.21.25, tj. usługi holowania w transporcie drogowym.

W warunkach Zezwolenia III Spółka zobowiązała się do:

1. Poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: "Rozporządzenie strefowe") w wysokości co najmniej 2.000.000,00 PLN (słownie: dwa miliony złotych 00/100) w terminie do dnia 31 grudnia 2015 r.

2. Zwiększenia zatrudnienia na terenie strefy kształtującego się na dzień 31 grudnia 2013 r. na poziomie 168 pracowników poprzez zatrudnienie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej co najmniej 4 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2015 r. i utrzymanie zatrudnienia na terenie strefy na poziomie co najmniej 172 pracowników do dnia 31 grudnia 2016 r. Liczba pracowników oznacza pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy wraz z pracownikami sezonowymi, w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy.

3. Zakończenia inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2015 r.

Obecnie Spółka jest w trakcie prowadzenia procesu inwestycyjnego w ramach Zezwolenia III.

Żadne z otrzymanych przez Spółkę Zezwoleń nie polegało na rozszerzeniu SSE na prywatne grunty Spółki.

Z punktu widzenia profilu działalności Spółki, Zezwolenia dotyczą inwestycji realizujących wspólne założenia branżowe oraz są współzależne organizacyjnie. Przedmiot działalności prowadzony na podstawie Zezwoleń jest spójny pod względem organizacyjnym - zarządzany jest w ramach jednego podmiotu.

W związku z prowadzeniem działalności na podstawie Zezwoleń, Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego Zezwolenia. Ewidencja umożliwia zatem wyodrębnienie środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z projektami inwestycyjnymi objętymi poszczególnymi Zezwoleniami. Umożliwia ona także weryfikację czy spełnione zostały warunki określone w poszczególnych Zezwoleniach oraz ustalenie wydatków inwestycyjnych poniesionych w związku z realizacją projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej oraz jej dyskontowania. Jednocześnie, w latach poprzednich, jak i do momentu wygaśnięcia Zezwolenia I Spółka poniosła lub będzie ponosić dalsze wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia SSE z 1997 r.

Przy wyliczaniu limitu pomocy publicznej dostępnej w ramach każdego Zezwolenia Spółka uwzględnia wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej mający zastosowanie do danego Zezwolenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o trzy Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, wystarczające jest prowadzenie wspólnej ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy dla wszystkich Zezwoleń łącznie oraz odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w celu wyliczenia dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej otrzymywanej pomocy publicznej w pierwszej kolejności na dzień wydania najstarszego Zezwolenia, a następnie (tekst jedn.: w przypadku wykorzystania dostępnej pomocy publicznej wynikającego z Zezwolenia I) na dzień wydania kolejnych Zezwoleń w kolejności chronologicznej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 18 marca 2015 r. nr ILPB3/423-674/14-2/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że przepisy nie nakładają na Spółkę obowiązku odrębnego kalkulowania wyniku podatkowego dla projektów inwestycyjnych objętych poszczególnymi Zezwoleniami strefowymi, w ocenie Spółki, otrzymana pomoc publiczna (tekst jedn.: niezapłacony podatek od dochodu zwolnionego z opodatkowania na bazie wszystkich Zezwoleń) powinna zostać przyporządkowana do poszczególnych Zezwoleń w kolejności chronologicznej. W konsekwencji, w celu wyliczenia dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, całość dotychczas otrzymanej pomocy publicznej (tekst jedn.: kwota podatku niezapłaconego na bazie wszystkich Zezwoleń) powinna być w pierwszym rzędzie przyporządkowana do Zezwolenia wydanego najwcześniej (tekst jedn.: Zezwolenia I) i dyskontowana na dzień wydania tego Zezwolenia. W przypadku wykorzystania pomocy publicznej dostępnej w ramach Zezwolenia I Spółka powinna zacząć korzystać z limitu pomocy publicznej wygenerowanego w ramach następnego w kolejności chronologicznej Zezwolenia (tekst jedn.: Zezwolenia II) i dyskontować otrzymaną pomoc na dzień wydania Zezwolenia II.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Niezapłacony przez Spółkę podatek od łącznego dochodu podlegającego zwolnieniu, uzyskiwanego na podstawie Zezwoleń stanowi (stanowić będzie) pomoc publiczną, która będzie przysługiwać Spółce w ramach dostępnego limitu pomocy regionalnej. Jak wskazano w opisie zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka prowadzi i będzie prowadzić odpowiednią ewidencję pozwalającą na przypisanie do poszczególnych Zezwoleń dotyczących ich wydatków inwestycyjnych oraz nowoutworzonych miejsc pracy. Dzięki tak prowadzonej ewidencji Spółka jest w stanie precyzyjnie wyliczyć limit pomocy publicznej dostępny dla poszczególnych Zezwoleń oraz monitorować wypełnianie warunków prowadzenia działalności na terenie SSE. Przy wyliczaniu limitu pomocy publicznej dostępnej w ramach każdego Zezwolenia uwzględniany jest też wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy mający zastosowanie do danego Zezwolenia. W ten sposób Spółka określa wartość pomocy publicznej dostępnej w ramach każdego Zezwolenia, która to kwota dyskontowana jest na dzień wydania tego konkretnego Zezwolenia.

Jednocześnie, w związku z brakiem obowiązku odrębnego ewidencjonowania przychodów i kosztów związanych z poszczególnymi Zezwoleniami strefowymi, Spółka wykazuje (wykaże) jeden strumień dochodów podlegających zwolnieniu na podstawie wszystkich Zezwoleń. Kwotę niezapłaconego podatku od całości dochodów strefowych Spółka uznaje (uzna) za pomoc publiczną, która rozliczana będzie kolejno z limitem pomocy publicznej dostępnej w ramach każdego Zezwolenia. W pierwszej kolejności, cała otrzymana pomoc publiczna dyskontowana będzie na dzień wydania Zezwolenia I (tekst jedn.: wydanego najwcześniej). Jeżeli suma otrzymanej pomocy zdyskontowanej na dzień wydania Zezwolenia I przekroczy dostępny w ramach tego Zezwolenia limit, Spółka rozpocznie korzystanie z limitu pomocy dostępnej w ramach Zezwolenia następnego w kolejności chronologicznej.

W ocenie Spółki, przedstawiona metodologia zapewnia, że zarówno ponoszone w ramach poszczególnych Zezwoleń wydatki inwestycyjne, jak i wartość otrzymywanej pomocy dyskontowane będą na ten sam moment, co pozwoli na prawidłowe określenie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podkreślenia wymaga też fakt, że stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, m.in. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 sierpnia 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-505/11/AP), gdzie stwierdzono: "Z uwagi na to, że uprawnienie wynikające z Pierwszego Zezwolenia jest wcześniejsze, pierwotne w stosunku do Drugiego Zezwolenia, należy przyjąć, że do momentu wyczerpania puli pomocy publicznej dostępnej na podstawie Pierwszego Zezwolenia, jednak nie dłużej niż do momentu wygaśnięcia Pierwszego Zezwolenia, Spółka będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z inwestycji, w związku z którą udzielone było Pierwsze Zezwolenie. Jednocześnie, po wygaśnięciu Pierwszego Zezwolenia lub po wykorzystaniu puli pomocy publicznej dla Pierwszego Zezwolenia, Spółka będzie mogła nadal korzystać z puli zwolnienia podatkowego dostępnego na podstawie Drugiego Zezwolenia (jednak nie dłużej niż do momentu wygaśnięcia Drugiego Zezwolenia)."

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że przedstawione stanowisko znalazło potwierdzenie również w innych interpretacjach organów podatkowych wydanych w podobnych sprawach, w tym m.in.:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 listopada 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1036/11/AK);

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 2 września 2011 r. (sygn. IPTPB3/423-121/11-2/KJ);

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 sierpnia 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-505/11/AP);

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 stycznia 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1451/10/SD);

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 marca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1520/09/MO);

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 listopada 2009 r. (sygn. IPPB3/423-496/09-2/MS);

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31 października 2008 r. (sygn. ITPB3/423-414/08/MK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy). Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Dz. U. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Zgodnie z art. 12 ww. ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka posiada trzy zezwolenia na prowadzenie działalności w Strefie, tj.: Zezwolenie z dnia 26 sierpnia 2004 r., Zezwolenie z dnia 5 września 2007 r., Zezwolenie z dnia 7 lutego 2014 r.

Przepisy dotyczące specjalnych stref ekonomicznych i przepisy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych nie zawierają regulacji odnoszących się do sytuacji posiadania przez jeden podmiot kilku zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy.

W szczególności, nie przewidują one obowiązku prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych dla potrzeb rozliczeń związanych z poszczególnymi zezwoleniami strefowymi, w tym z poszczególnymi projektami realizowanymi w ramach tych zezwoleń.

Niemniej jednak, prowadząc ewidencję rachunkową, Wnioskodawca powinien zapewnić możliwość ustalenia wartości wykorzystanej w ramach zezwoleń pomocy publicznej. Spółka powinna mieć przy tym na względzie, że każde z uzyskanych przez nią zezwoleń zostało wydane w odrębnym stanie prawnym, wskutek czego istnieją odrębności w zasadach korzystania przez Spółkę ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie poszczególnych zezwoleń.

Ponadto, prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej na terenie SSE, w oparciu o trzy zezwolenia, nie skutkuje po jego stronie obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej "odrębnie dla każdego z tych zezwoleń". Jednocześnie, ewidencja powinna być jednak prowadzona z zachowaniem wymogów określonych w art. 9 ust. 1 ustawy, tj. w sposób umożliwiający realizację obowiązków podatkowych Wnioskodawcy jako podatnika podatku dochodowego, w szczególności prawidłowe określenie dochodu (straty) z działalności prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwoleń oraz podstawy opodatkowania.

Żaden przepis prawa nie obliguje Spółkę do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego poszczególnego zezwolenia, w związku z czym Spółka może prowadzić jedną ewidencję rachunkową dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy dla wszystkich posiadanych zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

Niezależnie zatem od liczby posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy w celu ustalenia przychodu (dochodu) na działalności zwolnionej, Spółka jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bez konieczności ustalania odrębnego wyniku zwolnionego dla poszczególnych zezwoleń.

Spółka, jako przedsiębiorca strefowy, posiada trzy zezwolenia na działalność w strefie, aby więc korzystać ze zwolnienia podatkowego, winna określić maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej wygenerowany przez wszystkie swoje wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą oraz porównać go z wielkością pomocy już otrzymanej w jakiejkolwiek formie.

Dla zezwoleń udzielonych przed dniem 30 grudnia 2008 r. limity te określone były w rozporządzeniach Rady Ministrów ustanawiających daną specjalną strefę ekonomiczną.

Dla zezwoleń udzielanych od dnia 30 grudnia 2008 r. maksymalną intensywność pomocy określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.).

Mając na uwadze fakt, że Spółka posiada trzy zezwolenia strefowe, uzyskane w różnym czasie, tj. odpowiednio w 2004 r. 2007 r. oraz w 2014 r., a także z uwagi na mechanizm kalkulacji dostępnej i uzyskanej pomocy publicznej oraz czynnik dyskonta określony w rozporządzeniach obowiązujących Spółkę na dzień wydania ww. zezwoleń, do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach zezwolenia z 2004 r., całą pomoc publiczną Spółka powinna dyskontować wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z 2004 r. jako pomoc publiczną odpowiednio uznając niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych. W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia z 2004 r. przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia z 2004 r. Spółka powinna rozpocząć rozliczenie pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 2007 r. Spółka powinna wówczas dyskontować całą pomoc publiczną wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z 2007 r. W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia z 2007 r. przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia z 2007 r. Spółka powinna rozpocząć rozliczenie pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 2014 r. Spółka będzie wówczas dyskontować całą pomoc publiczną, wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z 2014 r.

Przywołana metodologia pozwoli Spółce na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje także ryzyko skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Podkreślić należy, że chronologiczne korzystanie z posiadanych zezwoleń strefowych jest tym bardziej zasadne, że w takiej właśnie kolejności Spółka otrzymywała je i w takiej też kolejności realizowała/realizuje projekty inwestycyjne, które stanowiły podstawę do ich wydania. Zgodnie z odpowiednimi regulacjami, Spółka powinna dyskontować pomoc publiczną na dzień uzyskania zezwolenia z 2004 r. Po wykorzystaniu całego limitu przysługującego w ramach tego zezwolenia i rozpoczęciu korzystania z pomocy publicznej na podstawie zezwolenia z 2007 r. pomoc publiczna powinna być dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia z 2007 r., zgodnie z właściwymi przepisami. Analogicznie Spółka postąpi w przypadku zezwolenia z 2014 r.

Zaznacza się, że wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia z 2014 r. przekroczy limit dostępnej pomocy publicznej obliczony na podstawie kosztów kwalifikowanych trzeciej inwestycji zdyskontowanych na dzień uzyskania tego zezwolenia, Spółka będzie zobowiązana opodatkować wszystkie dochody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością na terenie Strefy, na zasadach ogólnych.

Podsumowując powyższe, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w celu wyliczenia dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej otrzymywanej pomocy publicznej w pierwszej kolejności na dzień wydania najstarszego zezwolenia, a następnie (tekst jedn.: w przypadku wykorzystania dostępnej pomocy publicznej wynikającego z zezwolenia I) na dzień wydania kolejnych zezwoleń w kolejności chronologicznej.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.