ILPB3/423-652/10-4/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu 28 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 29 września 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych. Spółka zatrudnia pracowników produkcyjnych oraz służby finansowo - ekonomiczne.

Spółka, okresowo co kwartał lub w razie potrzeby Zarządu, organizuje spotkania z pracownikami o charakterze informacyjnym, których celem jest motywacja i integracja zespołu. Spotkania dotyczą zagadnień związanych z problemami, jakie na bieżąco powstają w przedsiębiorstwie. Spotkania mają na celu poinformowanie pracowników o kondycji Spółki poprzez podanie podsumowania poszczególnych okresów działalności oraz udzielenie pochwał, bądź wskazanie błędów i niedociągnięć, co istotnie wpływa na poprawę jakości pracy oraz pobudza do kreatywności w pokonywaniu przeszkód w codziennym wykonywaniu zadań pracowniczych. Ponadto, spotkania te mają na celu umożliwienie poznania się bliższego członkom licznej załogi firmy, co procentuje później lepszą współpracą we wszystkich obszarach działalności Spółki. Wnioskodawca organizuje ww. spotkania zarówno w siedzibie Spółki, jak i poza nią.

W związku z tym, Spółka ponosi koszty zakupu artykułów spożywczych: kawa, herbata, słodycze, usługi cateringowe lub koszty zakupu usługi organizacji imprezy integracyjnej (gastronomia + wynajem sali, ewentualnie zajęcia sportowe lub inna atrakcja). Spółka ww. wydatki ponosi na rzecz pracowników ze środków obrotowych i uznaje je za koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ponieważ zintegrowanie zespołu pracowników z pracodawcą (Spółka) wpływa na zwiększenie efektywności pracy, a to przekłada się na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów.

Spotkania pracowników Spółki są otwarte i mają charakter fakultatywny (nieobowiązkowy, dobrowolny), a koszty w całości ponoszone są przez Spółkę. Zważywszy na fakt licznej załogi - ok. 200 osób, nie prowadzi się ewidencji osób biorących udział w imprezie. Pracownicy Spółki nie ponoszą skutków podatkowych uczestnictwa w imprezach, ponieważ nie są one adresowane indywidualnie dla każdego z nich, ale dla ogółu. Trudno byłoby ustalić wartość świadczenia przypadającego na pracownika (art. 12 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych), jeśli imprezy mają charakter otwarty, a wysokość kosztów jest ustalana w sposób zryczałtowany i niezależny od liczby osób biorących w niej udział. Spółka, tak postępując uznaje, iż nie powstaje przychód do opodatkowania u pracownika w wartości rzeczywistej, a zgodnie z doktryną prawa podatkowego tylko ten może być podstawą naliczenia podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy Spółka postępuje prawidłowo, zaliczając koszty imprez integracyjnych o ww. charakterze do kosztów uzyskania przychodów, traktując ten wydatek jako koszt pośredni poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z organizacją spotkań integracyjnych opłacanych ze środków obrotowych, Spółka uznaje za koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodów, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik, podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, iż to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Kosztami podatkowymi są między innymi tzw. wydatki ponoszone na rzecz pracowników podatnika w przypadku, gdy wydatki te spełniają wskazane wyżej, określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kryteria. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Obejmują one również wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji, wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

Z uwagi na fakt, iż związek przedmiotowych wydatków z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami nie jest bezpośredni, należy uznać je za pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Moment potrącenia wydatków uznanych za koszty podatkowe o charakterze pośrednim wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z regulacją tego artykułu, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując, ponoszone przez Spółkę wydatki na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników, finansowane ze środków obrotowych Spółki, stanowią - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy podkreślić, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z organizacją ww. spotkań przeznaczonych tylko dla pracowników, tzn. osoby trzecie nie biorą w nich udziału.

Ponadto, nadmienia się, że wydatki te muszą być racjonalne co do zasady i wielkości oraz odpowiednio udokumentowane, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 26 października 2010 r. nr ILPB1/415-849/10-4/TW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.