ILPB3/423-65/07-5/EK - Wydatki na sfinansowanie kosztów transportu dla pracowników a koszt uzyskania przychodów w CIT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2007 r. (data wpływu 27 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 19 września 2007 r. (data wpływu 21 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca z uwagi na niedobór pracowników na rynku lokalnym zamierza pozyskiwać nowych pracowników spoza P. oraz podnieść atrakcyjność zatrudnienia w odniesieniu do osób już zatrudnionych i dojeżdżających do pracy. W tym celu planuje sfinansować koszty transportu związane z ich dojazdem. Świadczenie na rzecz tych pracowników będzie polegało na zakontraktowaniu u zewnętrznego dostawcy lub dostawców, jakimi są firmy transportowe, określonej ilości miejsc w środkach transportu (busy), na określonych trasach pomiędzy P. a wskazanymi miejscowościami, w określonych godzinach. Oznacza to, że Spółka poniesie uzgodnione koszty niezależnie od rzeczywistego wykorzystania ilości miejsc w środkach transportu (Spółka płaci za uzgodniony potencjał przewozowy skierowany do dyspozycji). Prawo wejścia do takiego środka transportu i skorzystania z przewozu do zakładu pracy będą miały osoby zatrudnione w Spółce, na podstawie indywidualnej przepustki. Ze względów praktycznych Wnioskodawca nie będzie w stanie identyfikować pracowników korzystających z usługi transportowej (różne terminy zatrudnienia, absencja pracowników, indywidualne decyzje o korzystaniu lub nie ze środka transportu w danym dniu, itd.). W przypadku zajścia konieczności identyfikacji takich osób Wnioskodawca zmuszony byłby do prowadzenia ewidencji pracowników korzystających ze środków transportu na danej trasie każdego dnia w przyjętym okresie rozliczeniowym, co byłoby związane ze znacznym wzrostem kosztów obsługi administracyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na sfinansowanie kosztów transportu dla pracowników będą kosztem uzyskania przychodu w świetle przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione na sfinansowanie kosztów transportu dla pracowników będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 cyt. ustawy. Treść art. 16 ust. 1 nie zawiera regulacji dotyczących przedmiotowych wydatków, wobec czego należy odnieść się do ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy.

Generalnie można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodu.

Aby określony koszt można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek. Oznacza to, że Spółka zaliczając wydatek do kosztów uzyskania przychodów powinna wykazać celowość jego poniesienia, rozumianą jako związek z osiągniętym przychodem. W każdym przypadku należy dokonać jego indywidualnej oceny pod kątem kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowej sprawie planowane przez Spółkę wydatki na zakup usług transportowych będą miały istotny związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Konieczność ich ponoszenia wynika z aktualnej sytuacji na rynku pracy w postaci niedoboru pracowników na rynku lokalnym. Ponadto Spółka planuje podnieść atrakcyjność zatrudnienia w odniesieniu do pracowników już zatrudnionych. Zapewniając nieodpłatny dowóz pracowników do i z pracy Wnioskodawca poniesie wydatki służące prawidłowemu funkcjonowaniu firmy, a tym samym osiąganych przez niego przychodów.

Zatem planowane wydatki na nabycie usług transportowych celem organizacji dla pracowników dojazdów do pracy, jako koszty mające pośredni wpływ na osiągnięte przychody, stanowić będą koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z wezwaniem z dnia 12 września 2007 r. Spółka wniosła dodatkową opłatę w wysokości 75 zł W zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja w dniu 2 listopada 2007 r., nr ILPB2/415-92/07-2/PW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.