ILPB3/423-643/14-4/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. w likwidacji przedstawione we wniosku sygnowanym datą 29 listopada 2014 r. (data wpływu 3 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 1 marca 2015 r. (data wpływu 6 marca 2015 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 21 grudnia 1992 r. aktem notarialnym została zawiązana Spółka o nazwie A. Sp. z o.o. z siedzibą w P.

Celem działania Spółki było zarządzanie substancją mieszkaniową należącą do C.

W dniu 31 grudnia 1993 r. aktem notarialnym C. przekazała umową darowizny dotychczas należące do C. grunty zabudowane a wymienione w następujących księgach wieczystych z dnia 24 września 1993 r. (...), czego dokonano za zgodą Urzędu Wojewódzkiego.

W roku 2012 rozpoczęto likwidację działalności i przystąpiono do sprzedaży mieszkań dotychczasowym lokatorom. Środki pozyskane ze sprzedaży wykorzystano wyłącznie na cele związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi.

Przedsiębiorstwo korzystało ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka pismem z 1 marca 2015 r. wyjaśniła co następuje.

Spółka została założona zgodnie z przepisami Kodeksu handlowego, a jej zakresem działania zgodnie z umową jest prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na gospodarce lokalami mieszkalnymi, hotelem i przedszkolem będącym pod zarządem Spółki, tj.:

Udziałowcami Spółki było i jest 76 osób fizycznych, pracowników byłego Przedsiębiorstwa C., które uległo likwidacji. Celem powstania Spółki było zaspokojenie zbiorowych potrzeb mieszkaniowych byłych pracowników i tylko takich zadań. Spółka w trakcie swojego istnienia z uwagi na zużycie substancji mieszkaniowych, nie osiągała dochodów. Świadomość tego faktu była powodem u zarania powstania tej Spółki odmowy udziału w niej Gminy P. 76 rodzin, które zawiązały tę Spółkę należy więc potraktować zgodnie z regulacją art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), że została ona utworzona do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. Skoro Gmina nie podjęła się zadania określonego w art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych noszących miano zadań użyteczności publicznej (art. 9 ust. 4 omawianej ustawy) fakt utworzenia A. Spółka z o.o. w sposób całkowity wypełnia ratio legis przepisu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji zarządza własnymi zasobami mieszkaniowymi i niemieszkaniowymi, które otrzymała w drodze darowizny od C. na podstawie aktu notarialnego z dnia 31 grudnia 1993 r. Przeniesienie własności było skutkiem likwidacji C. Ponieważ Gmina z uwagi na zły stan techniczny nieruchomości nie chciała ich przejąć, pracownicy likwidowanej C. postanowili założyć Spółkę, która administrowałaby tymi nieruchomościami. Trzeba nadmienić, że udziałowcami Spółki byli i są tylko pracownicy C. lub emeryci i ich rodziny. Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, TBS oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. Z treści tego przepisu wynika, że zwolnienie unormowane w tym przepisie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Ustawodawca uzależnił prawo do korzystania z tego zwolnienia od spełnienia określonych przesłanek materialnoprawnych.

I tak:

* podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych uprawnionymi do korzystania z omawianego zwolnienia są spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, TBS, samorządowe jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej;

* zwolnieniu może podlegać wyłącznie taki dochód ww. kategorii podatników, który został uzyskany z określonego rodzaju działalności, tj. z gospodarki zasobami mieszkaniowymi; zwolnienie nie obejmuje natomiast dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi;

* ww. dochód podlega zwolnieniu, jeżeli został przeznaczony na określone przez ustawodawcę cele, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że warunki te muszą być spełnione łącznie.

Kształt omawianego zwolnienia jest ściśle związany z ratio legis tego przepisu - wspieraniu podmiotów realizujących działalność służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Z tego względu, ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, mogą korzystać wyłącznie określone kategorie podatników, w tym "samorządowe jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej". Rozważając zakres znaczeniowy ww. pojęcia, należy podkreślić, że ustawodawca nie zdefiniował "samorządowej jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej" w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec powyższego, w celu wyjaśnienia tego pojęcia, konieczne jest odniesienie się do znaczenia tego pojęcia na gruncie unormowań w zakresie funkcjonowania terytorialnego.

I tak, odnosząc się do regulacji dotyczących funkcjonowania jednostki samorządu terytorialnego, jaką jest gmina, należy natomiast wskazać, że zgodnie z regulacją art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Skoro więc omawiane zwolnienie jest ściśle związane z ratio legis przepisu - wspieraniu podmiotów realizujących działalność służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych a jednocześnie jednostki samorządowe mogą takie zarządzanie zlecać organizacjom pozarządowym, to forma organizacyjna Spółki prawa handlowego zorganizowanej wyłącznie przez lokatorów będących pracownikami upadającej i likwidowanej C. celem utrzymania substancji mieszkaniowej powinna być na równi traktowana jak jednostka samorządowa lub Wspólnota Mieszkaniowa. Zadania Gminy zostały przy tym określone w art. 7 ust. 1 powołanej ustawy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 294 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, gminnego budownictwa mieszkaniowego (pkt 1 i 7 ww. przepisu). Zadania własne Gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych noszą miano zadań użyteczności publicznej (art. 9 ust. 4 omawianej ustawy). W myśl art. 9 ust. 3 ustawy o samorządnie gminnym, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa. Jest to ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarcze komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236). W myśl art. 1 ust. 2 tej ustawy gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Stosownie do art. 2 ww. ustawy, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Jak wynika z powołanych regulacji, spółki prawa handlowego tworzone przez gminę stanowią formę organizacyjną, w ramach której mogą być realizowane zadania gminy.

Skoro więc w roku 1993 gmina z przyczyn ekonomicznych nie podjęła się przejęcia lokali mieszkalnych po upadającej C. a jednocześnie forma spółki prawa handlowego jest formą dopuszczalną przy zaspokajaniu zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych (użyteczności publicznej), to byłym pracownikom C., którzy zmuszeni zostali do utworzenia spółki prawa handlowego celem ochrony substancji mieszkaniowej, którą otrzymali jako swego rodzaju "bezpańską", również przysługuje przedmiotowe zwolnienie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tym bardziej, że spełnione zostały również pozostałe przesłanki ww. zwolnienia, tj.:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;

* dochody te muszą by przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Potwierdzeniem powyższego jest stanowisko Ministra Finansów zawarte w interpretacji indywidualnej m.in.: interpretacja indywidualna z 14 kwietnia 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB3/423-9/14-4/PR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika z kolei, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Z treści tego przepisu wynika, że zwolnienie unormowane w powołanym przepisie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Ustawodawca uzależnił prawo do korzystania z tego zwolnienia od spełnienia określonych przesłanek materialnoprawnych. I tak:

* podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych uprawnionymi do korzystania z omawianego zwolnienia są: spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego, samorządowe jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej;

* zwolnieniu może podlegać wyłącznie taki dochód ww. kategorii podatników, który został uzyskany z określonego rodzaju działalności, tj. z gospodarki zasobami mieszkaniowymi; zwolnienie nie obejmuje natomiast dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi;

* ww. dochód podlega zwolnieniu, jeżeli został przeznaczony na określone przez ustawodawcę cele, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że warunki te muszą być spełnione łącznie.

Kształt omawianego zwolnienia jest ściśle związany z ratio legis tego przepisu - wspieraniu podmiotów realizujących działalność służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Z tego względu, ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, mogą korzystać wyłącznie określone kategorie podatników, w tym "samorządowe jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej".

Rozważając zakres znaczeniowy ww. pojęcia, należy podkreślić, że ustawodawca nie zdefiniował "samorządowej jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej" w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec powyższego, w celu wyjaśnienia tego pojęcia, konieczne jest odniesienie się do znaczenia tego pojęcia na gruncie unormowań w zakresie funkcjonowania samorządu terytorialnego.

I tak, odnosząc się do regulacji dotyczących funkcjonowania jednostki samorządu terytorialnego, jaką jest gmina, należy natomiast wskazać, że zgodnie z regulacją art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zadania gminy zostały przy tym określone m.in. w art. 7 ust. 1 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, gminnego budownictwa mieszkaniowego (pkt 1 i 7 ww. przepisu). Zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych noszą miano zadań użyteczności publicznej (art. 9 ust. 4 omawianej ustawy).

W myśl art. 9 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Ową "odrębna ustawą" w zakresie zasad i form gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegającej na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, jest ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236). W myśl art. 1 ust. 2 tej ustawy, gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Stosownie do art. 2 ww. ustawy, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Jak wynika z powołanych regulacji, spółki prawa handlowego tworzone przez gminę stanowią formę organizacyjną, w ramach której mogą być realizowane zadania gminy.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 255 z późn. zm.), towarzystwa budownictwa społecznego mogą być tworzone w formie:

Do towarzystwa budownictwa społecznego (...) stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu spółek handlowych lub ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 z późn. zm.), z późn. zm. wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału (art. 23 ust. 2 ww. ustawy).

Ja wyżej wskazano, zwolnienie unormowane w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych uprawnionymi do korzystania z omawianego zwolnienia są: spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego, samorządowe jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej. Należy jednak zaznaczyć, że forma spółki prawa handlowego została przewidziana tylko w przypadku towarzystwa budownictwa społecznego i samorządowej jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej.

Z opisu sprawy wynika natomiast, że Spółka została założona zgodnie z przepisami Kodeksu handlowego, a jej udziałowcami było i jest 76 osób fizycznych, pracowników byłego Przedsiębiorstwa Państwowego Cukrownia "Pastuchów" w Pastuchowie, które uległo likwidacji.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Spółka nie spełnia przesłanek podmiotowych do skorzystania ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Niemniej jednak, należy zaznaczyć, że powołana przez Spółkę interpretacja wydana została na tle odmiennego zdarzenia przyszłego, w którym to gmina jest założycielem i jedynym udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zarządzającej własnymi zasobami mieszkaniowymi i niemieszkaniowymi. W konsekwencji spółka - utworzona przez gminę w celu realizacji swoich zadań - spełniała przesłanki podmiotowe do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.