ILPB3/423-63/07-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2007 r. (data wpływu 24 sierpnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów - jest

* prawidłowe w zakresie pytania 1 i 2,

* nieprawidłowe w zakresie pytania 3.

W dniu 24 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorca, posiadający status zakładu pracy chronionej (ZPChr), co dwa miesiące otrzymuje na rachunek bankowy dofinansowanie do wynagrodzeń zatrudnionych osób niepełnosprawnych, czyli za miesiące np. styczeń i luty 2007 r. środki pieniężne na rachunek bankowy przedsiębiorcy Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) przekazuje w marcu 2007 r., a za miesiące listopad i grudzień 2007 r. przekaże środki pieniężne w następnym roku podatkowym (w styczniu 2008 r.). W przypadku, gdy kwota miesięcznego dofinansowania przekracza kwotę miesięcznego wynagrodzenia osiąganego przez pracownika niepełnosprawnego, pracodawca przekazuje (na wydzielony rachunek bankowy zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych ZFRON) różnicę pomiędzy kwotą miesięcznego dofinansowania a kwotą tego wynagrodzenia, na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, z przeznaczeniem na indywidualny program rehabilitacji pracowników niepełnosprawnych zatrudnionych w ZPChr. Pod datą otrzymanych środków na rachunek bankowy w styczniu 2008 r. cała kwota wraz z nadwyżką zostanie zaliczona do przychodów podatkowych. Z otrzymanych środków ZPChr finansuje wydatki i koszty związane z osiąganiem i zabezpieczeniem przychodów, np. wynagrodzenia, zakup materiałów do produkcji oraz wydatki stanowiące środki trwałe. Jednak w ciągu roku podatkowego 2007 r. podatnik nie wydatkował kwoty nadwyżek dofinansowań, którą uprzednio zaksięgował w osobnym rejestrze (koncie księgowym) oraz przekazał środki pieniężne na wydzielony rachunek bankowy - ZFRON, a dla celów podatkowych zaliczył je do przychodów podatkowych pod datą wpływu środków na rachunek bankowy. Natomiast wydatkowania na zakup środków trwałych dokona w następnym roku podatkowym, czyli w 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdyby z przekazanych na ZFRON nadwyżek dofinansowania zakład pracy chronionej sfinansował zakup środka trwałego, wówczas stosuje się przepisy art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W takim wypadku dofinansowanie z PFRON w części przekazanej na ZFRON i przeznaczonej na zakup środka trwałego zostałoby potraktowane jako przychód podatkowy z działalności gospodarczej, jako kwoty wolne od podatku (wykazywane w CIT-8/O), a jednocześnie odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia tego składnika majątku nie byłyby uznane za koszty uzyskania. Oznacza to, że wydatki nie zaliczone do środków trwałych stanowić będą koszty uzyskania przychodów.

W sytuacji, gdyby z przekazanych na ZFRON nadwyżek dofinansowania zakład pracy chronionej sfinansował zakup środka trwałego, wówczas stosuje się przepisy art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 17 ust. 1 pkt 21. W takim wypadku dofinansowanie z PFRON w części przekazanej na ZFRON i przeznaczonej na zakup środka trwałego zostałoby potraktowane jako przychód podatkowy z działalności gospodarczej, jako kwoty wolne od podatku (wykazywane w CIT-8/O), a jednocześnie odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia tego składnika majątku nie byłyby uznane za koszty uzyskania przychodów.

W sytuacji, gdyby z przekazanych na ZFRON nadwyżek dofinansowania zakład pracy chronionej sfinansował zakup środka trwałego w następnym roku podatkowym np. w 2008, a w poprzednim np. w 2007 r. nadwyżka została zaliczona do przychodów podatkowych (nie wykazano kwot w CIT-8/O), wówczas należy pomniejszyć przychody 2008 r. o wartość zakupu środków trwałych z wykazaniem kwot w CIT-8/O, a amortyzacja środków trwałych zakupionych w 2008 r. nie będzie stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.) pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne, które nie osiągnęły wieku emerytalnego i zostały ujęte w ewidencji prowadzonej przez Fundusz, o której mowa w art. 26b ust. 1, przysługuje ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń tych pracowników niepełnosprawnych, wypłacane raz na dwa miesiące.

Zatem powyższa dotacja z PFRON, jaką otrzymuje pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej (ZPChr) - co do zasady - przekazana zostaje na pokrycie wydatków związanych z wynagrodzeniami. Jednakże, zgodnie z art. 26a ust. 5 pkt 2 ww. ustawy, w przypadku gdy kwota miesięcznego dofinansowania z PFRON przekracza kwotę miesięcznego wynagrodzenia osiąganego przez pracownika niepełnosprawnego, pracodawca przekazuje różnicę pomiędzy kwotą miesięcznego dofinansowania a kwotą tego wynagrodzenia na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON), z przeznaczeniem na indywidualny program rehabilitacji pracowników niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładzie pracy chronionej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W świetle tego unormowania otrzymywane dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników z PFRON stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 pkt 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14 i 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Jeśli zatem wydatki na zakup środków trwałych zostały sfinansowane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, to odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych nie będą kosztem uzyskania przychodów, a otrzymana dotacja w tej części będzie stanowić dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż:

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Pana o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla osoby fizycznej. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby prawne. Wniosek natomiast złożyła osoba fizyczna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.