ILPB3/423-610/13-2/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-610/13-2/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zmiany roku podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zmiany roku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca został utworzony jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji aktem notarialnym - umową spółki z dnia 23 kwietnia 2013 r. Zgodnie z art. 27 umowy spółki Wnioskodawcy, pierwszy rok obrotowy Wnioskodawcy zakończy się 28 lutego 2014 r. Następne lata obrotowe będą zaczynały się dnia 1 marca i kończyły ostatniego dnia lutego każdego roku.

W dniu 20 maja 2013 r. Wnioskodawca złożył we właściwym sądzie rejestrowym KRS wniosek o wpis Wnioskodawcy do rejestru przedsiębiorców KRS. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (tekst jedn.: procedurą tzw. jednego okienka) Wnioskodawca złożył wraz z przedmiotowym wnioskiem zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2, w którym wskazał jako datę rozpoczęcia działalności dzień 20 maja 2013 r. Do wspomnianego zgłoszenia identyfikacyjnego Wnioskodawca załączył umowę spółki.

W dniu 5 lipca 2013 r. Sąd rejestrowy KRS dokonał wpisu Wnioskodawcy do rejestru przedsiębiorców KRS.

W dniu 12 lipca 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał potwierdzenie nadania numeru identyfikacji podatkowej NIP dla Wnioskodawcy.

Ponadto, w związku z wątpliwościami Wnioskodawcy co do tego, czy i kiedy organ podatkowy został poinformowany o treści art. 27 umowy spółki, Wnioskodawca złożył (pismem z 3 grudnia 2013 r.) wniosek o wydanie stosownego zaświadczenia. W dniu 11 grudnia 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał zaświadczenie, w którym m.in. zaświadczył, iż organ został w sposób prawidłowy zawiadomiony o wyborze roku podatkowego i pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy zakończy się 28 lutego 2014 r. (we wniosku o wydanie zaświadczenia Wnioskodawca poinformował organ o planowanej przez Wnioskodawcę zmianie umowy spółki w zakresie określenia roku obrotowego i podatkowego).

Nadzwyczajne zgromadzenie wspólników Wnioskodawcy podjęło w dniu 11 grudnia 2013 r. uchwałę o zmianie wspomnianego wyżej art. 27 umowy spółki polegającej na nadaniu mu następującego brzmienia: "Rokiem podatkowym i obrotowym spółki jest rok kalendarzowy. Pierwszy rok podatkowy i obrotowy spółki zakończy się 31 grudnia 2013 r.".

W dniu 19 grudnia 2013 r. Wnioskodawca złożył w sądzie rejestrowym KRS wniosek o wpis wspomnianej zmiany umowy spółki do rejestru przedsiębiorców KRS. Jednocześnie Wnioskodawca wniósł o rozpatrzenie wniosku w najkrótszym możliwym terminie i dokonanie wpisu zmiany umowy spółki w rejestrze przedsiębiorców KRS do 31 grudnia 2013 r.

Celem opisanej wyżej zmiany umowy spółki jest zmiana umowy w taki sposób, aby rokiem podatkowym i obrotowym Wnioskodawcy był rok kalendarzowy, w tym aby pierwszy rok podatkowy i obrotowy Wnioskodawcy zakończył się 31 grudnia 2013 r. Konieczność dokonania tej zmiany wynika z faktu, iż zakończenie roku podatkowego w terminie innym niż 31 grudnia 2013 r. oraz wybór roku podatkowego i obrotowego innego niż rok kalendarzowy wiązałyby się z koniecznością poniesienia przez Wnioskodawcę znacznych kosztów w zakresie dostosowania oprogramowania komputerowego.

Według stanu na dzień sporządzenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wspomniana wyżej zmiana umowy spółki nie została jeszcze wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS. Wnioskodawca zawiadomi organ podatkowy o dokonanej zmianie umowy spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Kiedy zakończy się pierwszy rok podatkowy i obrotowy Wnioskodawcy, jeżeli opisana wyżej zmiana art. 27 umowy spółki zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS w terminie do 31 grudnia 2013 r. i Wnioskodawca zawiadomi organ podatkowy o tej zmianie.

2. Kiedy zakończy się pierwszy rok podatkowy i obrotowy Wnioskodawcy, jeżeli opisana wyżej zmiana art. 27 umowy spółki zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS przed dniem 28 lutego 2014 r. i Wnioskodawca zawiadomi organ podatkowy o tej zmianie.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 19 marca 2014 r. nr ILPB3/423-610/13-3/JG.

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwszy rok podatkowy i obrotowy zakończy się 31 grudnia 2013 r., jeżeli opisana wyżej zmiana art. 27 umowy spółki zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS w terminie do 31 grudnia 2013 r.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż rokiem podatkowym jest co do zasady rok kalendarzowy. Ustawodawca dopuścił, jako wyjątek od wspomnianej zasady, wybór przez podatnika jako roku podatkowego okresu innego niż rok kalendarzowy. Z kolei z definicji "roku obrotowego" w ustawie o rachunkowości wynika, iż rok obrotowy jest to okres stosowany również do celów podatkowych.

W związku z powyższym przyjąć należy, iż rok kalendarzowy jest preferowanym przez ustawodawcę okresem rozliczeniowym (rokiem podatkowym i rokiem obrotowym). Świadczy o tym chociażby fakt, iż podatnik rozpoczynający swoją działalność nie jest zobowiązany do dokonania odrębnego zawiadomienia o wyborze roku podatkowego, jeżeli przyjęty przez niego rok podatkowy jest rokiem kalendarzowym. Ponadto, zasada roku kalendarzowego jako roku rozliczeniowego została przyjęta również m.in. w art. 11 Ordynacji podatkowej, czy też w art. 109 ust. 4 i art. 211 ust. 3 ustawy o finansach publicznych.

Stosowanie przez ustawodawcę roku kalendarzowego jako zasady ma na celu niewątpliwie optymalizację planu finansowego państwa, którego ważnym elementem są wpływy z podatku.

Należy przyjąć, iż wybór roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy stanowi jedynie wyjątek od zasady, wprowadzony z uwagi na interesy podatnika. Wybór ten winien być traktowany jako opcjonalny mechanizm, który może być stosowany jedynie wtedy, gdy podatnik wyrazi taką wolę.

Z wykładni celowościowej omawianych przepisów wynika więc podstawowa dyrektywa interpretacyjna, która nakazuje przyjmować rok kalendarzowy jako zasadę oraz akcentuje konieczność ustalenia woli podatnika w przypadku wyboru roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ocenie przedmiotowego stanu faktycznego, należy odwołać się do wykładni celowościowej, gdyż wykładania językowa omawianych przepisów nie pozwala w sposób pełny odkodować norm prawnych odnoszących się do określenia pierwszego roku podatkowego i obrotowego przez podatnika. Należy podkreślić, iż stanowisko to znajduje potwierdzenie w dotychczasowym orzecznictwie sądów, np.:

1.

wyrok SN z 20 czerwca 1995 r. (III ARN 22/95): "wykładnia gramatyczna (językowa) jest bowiem możliwa tylko przy założeniu, że ustawodawca jest racjonalny, że zna język prawny i w nienaganny sposób posługuje się technikami legislacyjnymi. Priorytet wykładni gramatycznej, wyrażony tak stanowczo, jak to uczyniono w rewizji nadzwyczajnej, mógłby być aprobowany tylko w warunkach dużej spójności systemu prawa i dyscypliny legislacyjnej samego ustawodawcy. Gdy warunki te spełnione nie są, wykładnia językowa daje wyniki niepewne i musi być wspierana przez wykładnię systemową i funkcjonalną";

2.

wyrok SN z 8 stycznia 1993 r. (III ARN 84/92): "wykładnia gramatyczno-słownikowa jest bowiem tylko jednym z przyjmowanych powszechnie w rozumowaniu prawniczym sposobów wykładni, a wnioski z niej płynące mogą być również często mylące i prowadzić do merytorycznie błędnych, niezgodnych z rzeczywistymi intencjami ustawodawcy, a w końcu również czasami do niesprawiedliwych i krzywdzących stronę procesu rezultatów. Dlatego też musi być ona uzupełniona wnioskami płynącymi z zastosowania innych rodzajów wykładni: historycznej, systemowej, funkcjonalnej, logicznej, a wreszcie - jeśli nie przede wszystkim - celowościowej, która w odniesieniu do indywidualnych spraw rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych uznana jest za najodpowiedniejszą i najlepiej prowadzącą do rozszyfrowywania intencji i celów ustawodawcy".

Niezależnie od powyższego, należy zwrócić uwagę, iż również wykładnia językowa omawianych przepisów prowadzi do wniosku, iż zasad dotyczących zmiany roku podatkowego nie należy stosować do pierwszego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: "W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych".

Wykładnia językowa tego przepisu prowadzi do wniosku, iż wybranym rokiem podatkowym w sformułowaniu "do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego" może być również rok kalendarzowy. Gdyby wolą ustawodawcy było przeciwstawienie roku kalendarzowego i wybranego roku podatkowego użyłby on sformułowania "albo do ostatniego dnia innego wybranego roku podatkowego".

Powyższą interpretację potwierdza również art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym: "W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność".

Z przepisu tego wynika wprost, iż pojęcie wybranego roku podatkowego może odnosić się również do roku kalendarzowego, który jest pierwszym rokiem podatkowym.

Porównując treść art. 8 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzić należy, iż w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności pierwszy rok podatkowy trwa:

1.

do końca roku kalendarzowego, jeżeli podatnik nie dokona wyboru roku podatkowego albo nie zawiadomi organu o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy,

2.

do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy, pod warunkiem, że podatnik zawiadomi organ podatkowy o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy,

3.

do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, przy czym o skuteczności dokonanego wyboru nie decyduje zawiadomienie organu podatkowego.

Z powyższego wynika, iż w przypadku rozpoczęcia działalności podatnik może (pomimo uprzedniego ustalenia w umowie spółki roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy i zawiadomienia o tym organu podatkowego) dokonać zmiany umowy spółki i wybrać w tej umowie pierwszy rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym. Należy odróżnić bowiem pojęcie "wybór roku podatkowego", czyli decyzję podatnika co do okresu pierwszego roku podatkowego od pojęcia "zawiadomienia organu podatkowego o wyborze roku podatkowego".

Odmienna interpretacja byłaby sprzeczna z zasadą racjonalnego ustawodawcy, jak i z podstawową zasadą wykładni językowej, która zakłada, iż tym samym słowom (sformułowaniom) należy przypisywać to samo znaczenie. Pojęcie "wybranego roku podatkowego" w art. 8 ust. 3 ustawy winno mieć to samo znaczenie co pojęcie "wybranego roku podatkowego" w art. 8 ust. 2 ustawy.

Odnosząc powyższe uwagi do przedmiotowego stanu faktycznego stwierdzić w pierwszej kolejności należy, iż przyjęcie roku podatkowego i obrotowego innego niż rok kalendarzowy sprzeczne jest z interesami Wnioskodawcy, gdyż naraża go na poniesienie dodatkowych kosztów. Dokonując zmiany art. 27 umowy spółki oraz zawiadamiając o tej zmianie organ podatkowy Wnioskodawca wyrazi wolę stosowania roku kalendarzowego jako roku podatkowego i obrotowego. Wnioskodawca dokona tym samym wyboru pierwszego roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym.

Należy podkreślić, iż Wnioskodawca dokona przedmiotowej zmiany art. 27 umowy spółki przed zakończeniem pierwszego roku obrotowego wskazanego uprzednio w umowie spółki, tj. przed dniem 28 lutego 2014 r. jak i przed zakończeniem pierwszego roku obrotowego wskazanego w zmienionym art. 27 umowy spółki, tj. przed dniem 31 grudnia 2013 r. Ponadto, Wnioskodawca zawiadomi organ podatkowy o dokonanej zmianie umowy spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), który stanowi, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kwestię roku podatkowego dla podatników tego podatku reguluje w art. 8 ust. 1-7.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Z powyższego wynika więc, że przepis art. 8 ust. 1 ww. ustawy, podobnie jak przepisy Ordynacji podatkowej, definiuje rok podatkowy jako rok kalendarzowy, jednakże ustawodawca w tym samym przepisie przyznał podatnikom prawo wyboru roku podatkowego innego niż kalendarzowy trwający kolejnych dwanaście miesięcy kalendarzowych.

Natomiast w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych (art. 8 ust. 2 ww. ustawy).

Ponadto, w myśl art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Z powyższych przepisów jasno więc wynika, że o ile zasadą jest, iż rok podatkowy (kalendarzowy lub wybrany przez podatnika) trwa kolejnych dwanaście miesięcy kalendarzowych, to w odrębny sposób została unormowana długość pierwszego roku podatkowego dla podatników, którzy w trakcie roku kalendarzowego podejmują po raz pierwszy działalność.

Z kolei art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Na podstawie art. 8 ust. 4 ww. ustawy, zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać najpóźniej w terminie 30 dni, licząc od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zgodnie z umową spółki, pierwszy rok obrotowy Wnioskodawcy zakończy się 28 lutego 2014 r., a następne lata obrotowe będą zaczynały się 1 marca i kończyły ostatniego dnia lutego każdego roku. Spółka wskazała ponadto, że Naczelnik Urzędu Skarbowego zaświadczył, iż organ został w sposób prawidłowy zawiadomiony o wyborze roku podatkowego i pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy zakończy się 28 lutego 2014 r.

W dniu 11 grudnia 2013 r. Spółka podjęła uchwałę o zmianie roku podatkowego, w której ustalono, że: "Rokiem podatkowym i obrotowym spółki jest rok kalendarzowy. Pierwszy rok podatkowy i obrotowy spółki zakończy się 31 grudnia 2013 r.".

W dniu 19 grudnia 2013 r. Wnioskodawca złożył w sądzie rejestrowym KRS wniosek o wpis wspomnianej zmiany umowy spółki do rejestru przedsiębiorców KRS. Jednocześnie wnioskodawca wniósł o rozpatrzenie wniosku w najkrótszym możliwym terminie i dokonanie wpisu zmiany umowy spółki w rejestrze przedsiębiorców KRS do 31 grudnia 2013 r.

Jak wskazał Wnioskodawca, konieczność dokonania tej zmiany wynika z faktu, iż zakończenie roku podatkowego w terminie innym niż 31 grudnia 2013 r. oraz wybór roku podatkowego i obrotowego innego niż rok kalendarzowy wiązałyby się z koniecznością poniesienia przez Wnioskodawcę znacznych kosztów w zakresie dostosowania oprogramowania komputerowego.

Na tle tak opisanych okoliczności sprawy, Wnioskodawca jest zdania, że jeżeli dokonana zmiana umowy spółki zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS w terminie do 31 grudnia 2013 r. i Wnioskodawca zawiadomi organ podatkowy o tej zmianie, to pierwszy rok podatkowy i obrotowy Spółki zakończy się 31 grudnia 2013 r.

Dokonując rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie, w pierwszej kolejności należy podkreślić, że mimo iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadzają żadnych ograniczeń co do liczby zmian roku podatkowego przez jednego podatnika, to nie przewidują możliwości modyfikowania długości obranego wcześniej roku podatkowego w trakcie jego trwania. Procedura zmiany roku podatkowego (obrotowego) podlega bowiem sztywnym i precyzyjnym wytycznym prawa handlowego, bilansowego oraz podatkowego i powoduje określone konsekwencje dla jednostki. Przyjęcie roku podatkowego według nowych zasad powinno mieć miejsce po zakończeniu ustalonego wcześniej roku podatkowego, a nie w czasie jego trwania.

Powyższe należy wywieść z treści art. 8 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 8 ust. 2 ww. ustawy daje bowiem podatnikowi podejmującemu pierwszy raz działalność możliwość wyboru roku podatkowego kalendarzowego albo innego niż kalendarzowy. W pierwszym przypadku, rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego, a w drugim - do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. Treść tego przepisu nie zezwala jednak na jakiekolwiek modyfikowanie przyjętego przez podatnika pierwszego roku podatkowego.

Natomiast art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Zmiana roku obrotowego (podatkowego) w trakcie jego trwania wiąże się z tym, że dany rok obrotowy musi się najpierw zakończyć i dopiero wtedy można zastosować zmieniony rok obrotowy (podatkowy).

Podjęcie zatem decyzji o zmianie roku podatkowego w trakcie trwającego roku podatkowego nie powoduje automatycznie ani przedłużenia, ani skrócenia dotychczasowego roku podatkowego.

W świetle powyższego, przedstawiona argumentacja Spółki we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego nie zasługuje na aprobatę.

W szczególności za nieuzasadnione należy uznać stwierdzenie Wnioskodawcy, że z przepisów art. 8 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że w przypadku rozpoczęcia działalności podatnik może (pomimo uprzedniego ustalenia w umowie spółki roku podatkowego innego niż kalendarzowy i zawiadomienia o tym organu podatkowego) dokonać zmiany umowy spółki i wybrać w tej umowie pierwszy rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym.

Jednocześnie tut. Organ pragnie zauważyć, że mając na uwadze treść umowy spółki, nie ulega wątpliwości, że określenie w niej długości roku obrotowego należy odnieść także do podatkowego okresu rozliczeniowego i rok obrotowy (podatkowy) należy traktować tożsamo dla celów rachunkowych, jak i podatkowych. Jednakże z uwagi na odrębność instytucjonalną powyższych regulacji podatkowych i księgowych podkreślić należy, że rok podatkowy to okres rozliczenia się z urzędem skarbowym w zakresie podatku dochodowego, a rok obrotowy to okres rozliczenia sprawozdań finansowych sporządzanych w ramach prowadzonej działalności dla celów rachunkowych.

Dlatego też w analizowanym przypadku należy wskazać na uregulowanie wynikające z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.), z którego wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o roku obrotowym - rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

Ponadto należy przywołać treść art. 12 ust. 2 ww. ustawy, który stanowi, że księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3, 3a,3b i 3c na dzień kończący rok obrotowy (...).

Odnosząc zatem przytoczone regulacje prawne oraz powyższe wyjaśnienia do opisu sprawy, tut. Organ jest zdania, że pierwszy rok podatkowy powinien zakończyć się 28 lutego 2014 r. Tym samym zostaną zachowane przesłanki wynikające zarówno z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i z ustawy o rachunkowości.

W tym stanie rzeczy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ustosunkowując się natomiast do cytowanych w treści wniosku orzeczeń Sądu Najwyższego należy wskazać, że nie mogą one wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl