ILPB3/423-608/10-2/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma planuje zakup gotowego portalu internetowego od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą na zasadach ogólnych. Sprzedający twierdzi, iż posiadany przez niego portal internetowy nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej i został wytworzony przez pracowników w ramach umów o pracę (w ramach podstawowych obowiązków) bez przeniesienia praw autorskich do czynności wykonywanych przez te osoby.

Sprzedawca nie potrafi określić, czy wobec tego sprzedaż portalu Spółce będzie powodowała przeniesienie praw autorskich skoro prawa te nigdy przez sprzedawcę nie zostały nabyte.

Zakupiony portal będzie użytkowany przez Spółkę w okresie dłuższym niż 1 rok i związany będzie z osiąganymi przez Spółkę przychodami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, jeśli nie nastąpi przeniesienie na Spółkę jako na Kupującego praw autorskich przy zakupie portalu przez właściciela (sprzedawcę) portalu, wówczas nie będzie on stanowił wartości niematerialnej i prawnej i będzie mógł być zaliczony bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów. Natomiast w przypadku, jeśli sprzedający przeniesie na Spółkę prawa autorskie do sprzedawanego portalu Spółka ma wątpliwość czy będzie to jedyna przesłanka, aby zakwalifikować zakupiony portal jako wartość niematerialną i prawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W świetle przepisów art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego (art. 2 ust. 1 ww. ustawy).

Natomiast rozporządzanie i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego (prawo zależne), chyba że autorskie prawa majątkowe do utworu pierwotnego wygasły. W przypadku baz danych spełniających cechy utworu zezwolenie twórcy jest konieczne także na sporządzenie opracowania (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, twórca swoje autorskie prawo majątkowe może przenieść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (sprzedaży, zamiany darowizny lub innego typu umowy nienazwanej).

Jak wynika z art. 52 ust. 1 ustawy - Prawo autorskie, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu. Natomiast art. 53. ww. ustawy stanowi, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Przepis art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji. Oznacza to, ze inne nie wymienione w nim składniki majątku trwałego podatnika, jeśli nawet spełniają warunki do uznania ich za wartości niematerialne i prawne, nie podlegają amortyzacji na gruncie powyższej ustawy.

Na mocy art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zatem, do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się składniki majątku, podlegające amortyzacji, jeżeli spełnione są następujące warunki:

* zastały nabyte przez podatnika,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania, co oznacza, że do gospodarczego wykorzystania musi nadawać się samo prawo majątkowe, jak i przedmiot który to prawo obejmuje,

* przewidywany okres używania tych praw musi być dłuższy niż rok, o czym decyduje podatnik,

* wartości niematerialne i prawne winny być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej albo zostać oddane przez niego do używania (innej osobie) na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzw. leasing operacyjny.

Wnioskodawca zamierza nabyć portal internetowy, który będzie wykorzystywał w ramach działalności gospodarczej. Z treści wniosku nie wynika jednak, iż nabędzie On prawa autorskie do przedmiotowego portalu.

W związku z powyższym przedmiotowy portal nie będzie stanowił wartości niematerialnej i prawnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Dokonując oceny poszczególnych wydatków należy zatem zwrócić uwagę czy między nimi a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatków ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zawarte w powyższej regulacji sformułowanie "w celu" należy rozumieć, jako dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesione koszty mogą przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4d cytowanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast art. 15 ust. 4e.ww. ustawy stanowi, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Skoro z postanowień umowy kupna - sprzedaży oraz powołanych wyżej przepisów nie wynika możliwość zakwalifikowania wydatków na nabycie portalu internetowego do wartości niematerialnych i prawnych (art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), to w myśl art. 15 ww. ustawy, stanowią one koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie nadmienić należy, że Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z art. 3 pkt 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o:

W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż tut. Organ nie dokonuje oceny treści umów cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.