ILPB3/423-589/13-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 11 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt inwestycji kwalifikujący się do objęcia pomocą (zwolnieniem) wydatków poniesionych na zakup używanych środków trwałych związanych z realizacją inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt inwestycji kwalifikujący się do objęcia pomocą (zwolnieniem) wydatków poniesionych na zakup używanych środków trwałych związanych z realizacją inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (zwany również Spółką) należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, zajmującej się produkcją opakowań z tworzyw sztucznych. W strukturach grupy jest tzw. "spółką córką" podmiotu cypryjskiego. Sam Wnioskodawca nie posiada udziałów w innych podmiotach.

Wnioskodawca od 2006 r. prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie udzielonego w dniu 25 sierpnia 2006 r. zezwolenia, ważnego do dnia 15 listopada 2017 r.

Spółka dokonała inwestycji w postaci budowy nowego zakładu - centrum produkcyjno-magazynowego niezbędnego do rozpoczęcia działalności. W celu realizacji inwestycji, Spółka nabywała składniki majątku, w tym również używane maszyny, urządzenia itp. Zakupione maszyny, urządzenia itp. zostały zaliczone do składników majątku Spółki, tj. zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Do tej pory Spółka nie skorzystała z przysługującego jej prawa do zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), bowiem dotychczas notowała systematycznie straty. Obecnie sytuacja uległa zmianie i Spółka przewiduje, że będzie wykazywać dochód, w związku z czym planuje skorzystać ze zwolnienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (zwolnieniem) koszty poniesione na zakup używanych środków trwałych poniesionych w trakcie realizacji inwestycji (budowa centrum produkcyjno-magazynowego) w Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia się z podatku dochodowego od osób prawnych dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Ust. 4 wskazanego artykułu stanowi, że zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zaś zgodnie z ust. 5, w razie cofnięcia zezwolenia, (...) podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Przytoczony powyżej przepis wskazuje zatem podstawowe warunki stosowania zwolnienia, do których należą:

Aktem prawnym regulującym działalność specjalnych stref ekonomicznych jest ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274). W art. 4 ust. 4 wskazanej ustawy przewidziana została delegacja dla Rady Ministrów do wydania rozporządzenia dotyczącego:

* przedmiotu działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane zezwolenie,

* maksymalnej wielkość pomocy publicznej, którą można udzielić przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,

* warunków udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,

* warunków uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także ich minimalną wysokość,

* kosztów inwestycji uwzględnianych przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie, po dniu 31 grudnia 2000 r.,

* sposobu dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej na dzień uzyskania zezwolenia.

Rada Ministrów skorzystała z przysługującego uprawnienia publikując na podstawie wskazanej delegacji i wydała rozporządzenie. Właściwym w analizowanej sprawie będzie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 222, poz. 2252), obowiązujące w czasie wydania Wnioskodawcy zezwolenia.

W § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia wskazano, że pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną m.in. z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8.

Ustęp 4 § 3 określa z kolei, co należy rozumieć pod pojęciem nowej inwestycji - przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

zaliczonych do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

§ 7 ust. 1 ww. rozporządzenia nie znajdzie zastosowania w analizowanym przypadku, bowiem dotyczy przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie przed dniem 1 stycznia 2001 r. Z kolei § 8 rozporządzenia stanowi, że w przypadku przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia po dniu 31 grudnia 2000 r., za koszty inwestycji uznaje się koszty inwestycji określone w § 6.

Z powyższego wynika zatem, że w analizowanym przypadku dla zidentyfikowania wydatków, które Wnioskodawca będzie mógł zakwalifikować do tych objętych zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy posłużyć się zasadami określonymi w przytoczonym powyżej § 6 rozporządzenia. Przepis ten wskazuje, że m.in. za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą (zwolnieniem) uznaje się koszty inwestycji, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy, na zakup środków trwałych (...), jeśli środki te zostały zaliczone do majątku podatnika. Wnioskodawca spełnia wskazany warunek. Poniósł wydatki na nową inwestycję, spełniającą definicję określoną w § 3 ust. 4 rozporządzenia. W ramach tej inwestycji nabywał używane składniki majątku, które następnie jako środki trwałe zostały zaliczone do majątku Spółki, tj. zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W rozporządzeniu nie ma wskazanego wymogu, jakoby nabyte przez Wnioskodawcę środki trwałe musiały być nowymi środkami trwałymi. Należy zatem przyjąć, że zakup jakichkolwiek środków trwałych spełniających warunki określone w § 6 rozporządzenia, będzie stanowił wydatek kwalifikujący się do objęcia zwolnieniem, bez względu na fakt, czy są one fabrycznie nowe, czy używane.

Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że nie znajdzie zastosowania w analizowanej sprawie rozporządzenie z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548). Rozporządzenie to weszło w życie z dniem 30 grudnia 2008 r. W § 8 rozporządzenia ustalono, że do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej w dniu 25 sierpnia 2006 r., a więc przed datą wejścia w życie wskazanego powyżej rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (zwolnieniem) koszty poniesione na zakup używanych środków trwałych poniesione w trakcie realizacji inwestycji (budowa centrum produkcyjno-magazynowego) na terenie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady zwolnienia dotyczące osób prawnych określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie określa przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

W myśl bowiem art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z 25 sierpnia 2006 r. Spółka dokonała inwestycji w postaci budowy nowego zakładu - centrum produkcyjnomagazynowego niezbędnego do rozpoczęcia działalności. W celu realizacji inwestycji, Spółka nabywała składniki majątku, w tym również używane maszyny, urządzenia itp., które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Spółka wskazała, że do tej pory nie korzystała z przysługującego jej prawa do zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ponieważ notowała systematycznie straty. Obecnie sytuacja uległa zmianie i Spółka przewiduje, że będzie wykazywać dochód, w związku z czym planuje skorzystać ze zwolnienia.

Na mocy art. 4 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, strefa jest ustanawiana w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wydawanego na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego. Rozporządzenie określa wielkość i warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy.

Specjalna strefa ekonomiczna, na terenie której działalność gospodarczą prowadzi Wnioskodawca, została ustanowiona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 904 z późn. zm.).

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie zezwolenia z dnia 25 sierpnia 2006 r.

Wobec powyższego, należy wskazać na obowiązujące na dzień wydania zezwolenia, tj. od dnia 25 sierpnia 2006 r. przepisy rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 14 września 2004 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 2252 z późn. zm.).

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia - w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania zezwolenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Powyższe przepisy utraciły moc w związku z wejściem w życie od 3 stycznia 2007 r. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 5 grudnia 2006 r. (Dz. U. Nr 236, poz. 1704 z późn. zm.).

W myśl § 10 ww. rozporządzenia, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność.

Ponadto, nowelizacją tego rozporządzenia z dnia 1 lutego 2007 r. (Dz. U. Nr 26, poz. 167) określono, że do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zmieniającego, tj. przed dniem 24 lutego 2007 r. stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W § 6 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 5 grudnia 2006 r., rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej, dodano ust. 8 stanowiący, że środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nabyte przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni powinny być nowe.

Powyższe oznacza, że koszty zakupu używanych środków trwałych, nabyte przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, nie zostaną zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (tekst jedn.: przed dniem 24 lutego 2007 r.), stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Z przepisów rozporządzeń ustanawiających specjalne strefy ekonomiczne nie wynika, że zmiana przepisów rozporządzenia ma zastosowanie do przedsiębiorcy, który uzyskał zezwolenie przed jej wejściem w życie i w odniesieniu do tego przedsiębiorcy należy stosować nowe zasady wynikające ze zmiany rozporządzenia.

W analizowanej sprawie Spółka otrzymała zezwolenie przed dniem 24 lutego 2007 r. (tekst jedn.: w dniu 25 sierpnia 2006 r.), tym samym, kwalifikacja kosztów poniesionych na zakup środków trwałych w celu realizacji opisanego przedsięwzięcia powinna być dokonywana w oparciu o przepisy dotyczące warunków udzielania pomocy regionalnej w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania zezwolenia.

Zatem w przypadku Wnioskodawcy prowadzącego działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 25 sierpnia 2006 r. zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 14 września 2004 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 2252), w brzmieniu na dzień wydania zezwolenia.

W analizowanym przypadku dla zidentyfikowania wydatków, które Wnioskodawca będzie mógł zakwalifikować do tych objętych zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zatem posłużyć się zasadami określonymi w przytoczonym powyżej § 6 ww. rozporządzenia.

Przepis ten, jak również pozostałe przepisy tego rozporządzenia w brzmieniu na dzień wydania zezwolenia nie zawierają wymogu, jakoby nabyte przez Wnioskodawcę środki trwałe musiały być nowymi środkami trwałymi.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeżeli zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie obejmuje swym zakresem danego przedmiotu działalności, to wydatki poczynione na tę działalność nie mogą zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych.

Innymi słowy, jeżeli wydatki na nabycie środków trwałych dotyczą działalności gospodarczej objętej zezwoleniem, to mogą one zostać uwzględnione w kalkulacji limitu przysługującej pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (zwolnieniem) koszty poniesione na zakup używanych środków trwałych poniesionych w trakcie realizacji inwestycji (budowa centrum produkcyjno-magazynowego) w (...) Specjalnej Strefie Ekonomicznej, przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w ww. rozporządzeniu w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jednocześnie należy dodać, że Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazał na ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ uznał to za oczywistą omyłkę pozostającą bez wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.