ILPB3/423-574/13-4/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 21 listopada 2013 r. (data wpływu 26 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup usługi cateringowej - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 11 lutego 2014 r. - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* wydatków poniesionych na zakup usługi cateringowej oraz

* wydatków poniesionych na zakup nagród wręczanych uczestnikom konkurencji organizowanych podczas prezentacji asortymentu Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się między innymi sprzedażą maszyn i urządzeń dla serwisów oponiarskich. Ponieważ sprzedawane materiały, narzędzia i urządzenia wymagają znajomości technologii ich stosowania, firma postawiła do dyspozycji swoich klientów ośrodek szkoleniowy. Jest to największe w Polsce centrum szkoleniowe oferujące profesjonalne szkolenia z zakresu: napraw wszelkiego rodzaju ogumienia, technik montażu i wyważania kół, obsługi i napraw układów klimatyzacji, kursów przemysłowych. Raz w roku Spółka organizuje w różnych miastach Polski spotkania z klientami. W spotkaniach tych bierze udział szerokie grono obecnych i potencjalnych klientów Spółki. Tego typu spotkania służą przedstawieniu oferty maszyn i urządzeń oferowanych przez Spółkę oraz ich promocji, przekazaniu informacji o ich właściwościach, zaletach, zapoznaniu klientów z produktami oraz zachęceniu do ich nabycia. Spotkania te w konsekwencji mają doprowadzić do zawarcia stosownych umów kupna-sprzedaży.

Podczas tego rodzaju spotkań Spółka zapewnia uczestnikom spotkań wyżywienie oraz napoje typu soki, kawa, herbata, woda w formie cateringu. Wyżywienie to jest serwowane przez firmę cateringową w wynajętej przez Spółkę sali. Firma cateringowa przygotowuje i dostarcza żywność do lokalu. Ów poczęstunek zapewniony jest dla wszystkich uczestników spotkania.

W trakcie trwania prezentacji poszczególnych rodzajów produktów organizowane są konkurencje, w których biorą udział chętni uczestnicy. Mają one na celu lepsze zapoznanie się z właściwościami danych produktów i ich praktycznym zastosowaniem. Przykładem takiej konkurencji jest zmiana opon w kołach czy też prostowanie felg. Zwycięzcy danego konkursu fundowana jest nagroda.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki poniesione na zakup usługi cateringowej (poczęstunek dla uczestników spotkania) stanowią koszt uzyskania przychodów dla podatnika.

2. Czy wydatki na zakup towarów, wręczanych zwycięzcom poszczególnych konkurencji stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 26 lutego 2014 r. nr ILPB3/423-574/13-5/JG.

Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja spotkań z klientami w celu prezentacji swojej oferty produktowej przyczynia się do wzrostu osiąganych przez Spółkę przychodów ze sprzedaży. Organizacja takich spotkań organizowanych na skalę krajową wiąże się zarówno ze zorganizowaniem miejsca, w którym takie spotkania się odbędą, zapewnieniem odpowiedniego nagłośnienia, transportu towarów, przygotowaniem personelu do obsługi spotkań, jak również zapewnieniem pożywienia dla uczestników tychże spotkań, które trwają wiele godzin. W związku z tym wydatki poniesione na catering dla uczestników spotkania stanowią koszt uzyskania przychodów dla podatnika. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu. Organizacja tego typu spotkań ma na celu zwiększenie poziomu osiąganych przychodów ze sprzedaży. Ponieważ spotkania te trwają wiele godzin, dla Spółki oczywistym jest, iż powinna zapewnić uczestnikom spotkania wyżywienie. W związku z tym - zdaniem Wnioskodawcy - koszt cateringu dla uczestników takich spotkań podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto 17 czerwca 2013 r. zapadł wyrok NSA 7 sędziów (sygn. II FSK 702/11), w którym Sąd podkreślił, iż każdy wydatek powinien być analizowany osobno: w pierwszym rzędzie pod kątem spełnienia ogólnego warunku zaliczenia do kosztów, a więc związku z przychodem, po drugie zaś, biorąc pod uwagę kryterium reprezentacyjnego charakteru (rozumianego jako dążenie do poprawy wizerunku firmy). W szczególności, w ocenie NSA, wydatki ponoszone na posiłki z kontrahentami na spotkaniach odbywających się w celach biznesowych mają związek z potencjalnymi przyszłymi przychodami z realizacji zawartych w wyniku tych spotkań kontraktów. W opisywanej przez podatnika sytuacji, zapewnie posiłku nie posiada znamion reprezentacji, gdyż spółce nie chodzi o poprawę wizerunku, lecz o zapewnie posiłku podczas trwających wiele godzin spotkań z klientami, które to mają na celu zapoznanie się potencjalnych i obecnych klientów z asortymentem Spółki i jego walorami, a tym samym przyczynić się do zwiększenia w przyszłości poziomu przychodów Spółki. Tym samym, wydatki te nie mają charakteru reprezentacji i stanowią dla podatnika koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

O tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz należy zauważyć, że nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Takimi kosztami bowiem nie mogą być - co do zasady - wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznaje się te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami danych spotkań.

Ponadto, wskazanie w ww. przepisie jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka raz w roku organizuje w różnych miastach Polski spotkania, w których udział bierze szerokie grono obecnych i potencjalnych klientów. Spotkania służą przedstawieniu oferty maszyn i urządzeń oferowanych przez Spółkę oraz ich promocji, przekazaniu informacji o ich właściwościach, zaletach, zapoznaniu klientów z produktami oraz zachęceniu do ich nabycia. Spotkania te mają w konsekwencji doprowadzić do zawarcia stosownych umów kupna-sprzedaży.

Podczas tego rodzaju spotkań Spółka zapewnia uczestnikom spotkań wyżywienie oraz napoje typu soki, kawa, herbata, woda w formie cateringu. Wyżywienie to jest serwowane przez firmę cateringową w wynajętej przez Spółkę sali. Firma cateringowa przygotowuje i dostarcza żywność do lokalu. Ów poczęstunek zapewniony jest dla wszystkich uczestników spotkania.

Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy stwierdzić, że ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup usługi cateringowej w czasie spotkań z obecnymi i potencjalnymi klientami nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ wydatki te ponoszone są w związku ze spotkaniami, podczas których ma miejsce przedstawienie oferty maszyn i urządzeń oferowanych przez Spółkę oraz ich promocja, przekazanie informacji o ich właściwościach, zaletach, zapoznanie klientów z produktami, zachęcenie do ich nabycia, co w konsekwencji ma doprowadzić do zawierania z klientami umów kupna-sprzedaży. Zatem celem tych spotkań nie jest wyłącznie stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z klientami (kontrahentami).

W konsekwencji należy więc stwierdzić, że opisane we wniosku wydatki spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów - i tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ pragnie podkreślić, że powołane w treści wniosku orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.