ILPB3/423-554/09-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków prawnopodatkowych zwrotu nadpłaty naliczonego podatku od towarów i usług zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków prawnopodatkowych zwrotu nadpłaty naliczonego podatku od towarów i usług zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów oraz momentu powstania przychodu odpowiadającego zwróconej nadpłacie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka stosuje odliczenie częściowe proporcją (dalej "proporcja VAT"), określoną zgodnie z art. 90 ust. 2-6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej "ustawa o VAT"). Kwoty nieodliczonego przez Spółkę podatku VAT naliczonego zostały wykazane jako koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z błędną metodologią obliczania proporcji VAT przez Spółkę, Spółka zamierza dokonać korekty podatku VAT, w wyniku której nastąpi zwiększenie kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu za poszczególne miesiące.

Konsekwencją dokonania korekty rozliczeń w podatku od towarów i usług będzie otrzymanie przez Spółkę zwrotu podatku VAT oraz konieczność dokonania korekty rozliczeń podatkowych dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji, gdy Spółka nie odliczała podatku naliczonego VAT i kwoty nieodliczonego VAT naliczonego zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, prawidłowe jest zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez rozpoznanie kwot zwróconego podatku VAT jako przychodu podatkowego bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za poprzednie okresy sprawozdawcze.

2. W sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca, czy Spółka powinna rozpoznać kwoty zwróconego podatku VAT jako przychód podatkowy w momencie faktycznego otrzymania lub rzeczywistego zadysponowania tymi kwotami (np. zaliczenia na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, otrzymania zwrotu nadpłaty w podatku VAT, otrzymania zwrotu zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym), a nie np. w momencie złożenia wniosku o nadpłatę, czy wniosku o zwrot zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego, został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 13 października 2009 r. nr ILPB3/423-554/09-3/MC.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy Spółka nie odliczała podatku naliczonego VAT, a kwoty nieodliczonego podatku VAT naliczonego zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, to dokonanie korekty rozliczeń w podatku VAT, skutkujące zwrotem podatku VAT uznanym uprzednio przez Spółkę za koszt uzyskania przychodów, spowoduje konieczność rozpoznania tych kwot jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy podkreślić, iż traktowanie takie wynika wprost z art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodem jest - w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie Spółki, przedstawione zdarzenie przyszłe jest analogiczne z sytuacją, w jakiej znaleźli się podatnicy po wydaniu przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: "ETS") wyroku w sprawie Magoora (C-414/07) z dnia 22 grudnia 2008 r., dotyczącego możliwości odliczania VAT naliczonego przy zakupie paliwa do samochodu używanego w ramach prowadzonej działalności na podstawie umowy leasingu. W komunikacie z dnia 12 stycznia 2009 r. Minister Finansów określił skutki w podatku dochodowym powołanego wyżej wyroku ETS. W komunikacie tym, Minister Finansów potwierdził, że podatnicy, którzy w związku z wyrokiem w sprawie Magoora dokonają odliczenia podatku VAT poprzez dokonanie korekty rozliczenia w tym podatku, nie są obowiązani do korygowania kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym. Kwota zwrotu lub obniżenia podatku w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła bowiem przychód w podatku dochodowym w momencie otrzymania zwrotu, co wynika wprost z art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na względzie, Spółka, która przez cały czas miała prawo do odliczenia przedmiotowego podatku VAT naliczonego, a nie odliczała go wskutek stosowania błędnej metodologii obliczania proporcji VAT, ma prawo dokonania korekty rozliczeń podatku VAT i w konsekwencji, obowiązek uznania kwoty zwrotu podatku VAT, w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, za przychód podatkowy.

Niezależnie od powyższego, również w świetle art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zdaniem Spółki, zwrócony Spółce podatek VAT powinien zostać zaliczony do przychodów podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z powołanym art. 12 ust. 4 pkt 6 tej ustawy, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. A contrario, w przypadku zaliczenia określonych podatków i opłat do kosztów uzyskania przychodów podatnik powinien - zdaniem Spółki - zaliczyć zwrócone podatki i opłaty do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Innymi słowy, jeżeli podatek został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, to w razie jego zwrotu wyłączenie przewidziane w art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy nie ma zastosowania, a zatem na mocy ogólnej definicji przychodów taka kwota powinna zostać rozpoznana przez podatnika jako przychód. Wymaga bowiem podkreślenia fakt, iż nie istnieje przepis pozwalający na wyłączenie, w stosunku do zwróconych podatków, zasady określonej w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą otrzymane pieniądze są przychodem podatkowym (nieodliczony podatek naliczony nie został zakwalifikowany do zamkniętej grupy przychodów nieuznawanych przez ustawę za przychód podatkowy wymienionych w art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

Tym samym, nawet gdyby uznać, że rozpoznanie zwrotu podatku VAT jako przychodu podatkowego bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów nie wynika wprost z treści art. 12 ust. 1 pkt 4f tej ustawy (co - zdaniem Spółki - nie byłoby prawidłowe), to wniosek taki można wyprowadzić a contrario z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy.

Spółka pragnie podkreślić, iż powyższe stanowisko podzielają organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2009 r. sygn. ILPB3/423-803/08-2/MC oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w decyzji z dnia 27 kwietnia 2009 r. sygn. IPPB3/423-89/09-4/JG.

Konkludując, stwierdzić należy, że w związku z zaliczeniem przez Spółkę podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów, zwrot podatku VAT wynikający z dokonania korekty rozliczeń VAT, stanowić będzie przychód Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.