ILPB3/423-471/08-2/EK - Zasady poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaty nierezydentowi odsetek w związku z umową cash poolingu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty nierezydentowi odsetek w związku z umową cash poolingu w ramach struktury I i II - jest:

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty nierezydentowi odsetek w związku z umową cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Y (UK) Plc, z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: "Y") jest podmiotem wyspecjalizowanym w prowadzeniu działalności finansowej na rzecz pozostałych podmiotów z grupy XX - jest tzw. wewnątrzgrupowym bankiem. Do usług standardowo oferowanych przez Y pozostałym podmiotom z grupy XX zalicza się m.in.:

Dodatkowo, Y oferuje również usługę kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash pooling), z której zamierza korzystać X Sp. z o.o. (dalej: "X" lub "Spółka"). Usługa ta, z punktu widzenia X, pozwoli na ograniczenie kosztów finansowania działalności w porównaniu ze standardową ofertą bankową, jak również na osiągnięcie zysków wyższych, niż w przypadku korzystania z usług innych banków.

Usługa kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash pooling), w przypadku korzystania z niej przez X, będzie obejmowała:

Usługa kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash pooling), świadczona przez Y, oparta jest o usługę zautomatyzowanych transferów pieniężnych świadczoną przez Bank (...), z siedzibą w Niemczech (dalej: "BANK (...)"), której warunki funkcjonowania wynikają z wielostronnej umowy (dalej: "Umowa"). Na podstawie Umowy, BANK (...) oraz jego podmioty zależne są upoważnione do dokonywania przekazów pieniężnych pomiędzy kontem bankowym Y w Wielkiej Brytanii a kontami bankowymi pozostałych podmiotów korzystających z usług Y, w tym X.

Powyższe przekazy pieniężne będą mogły być wykonywane alternatywnie w ramach dwóch następujących struktur:

Struktura I:

Struktura II:

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Y ponosi odpowiedzialność przed BANK (...) za zobowiązania powstałe na kontach pozostałych stron Umowy. Y jest również zobowiązany ponosić koszty wynagrodzenia BANK (...) za świadczenie zautomatyzowanej usługi transferów pieniężnych.

Zarówno środki przelewane z konta Y na konto X, jak i środki przelewane na konto Y z konta X podlegają oprocentowaniu według następującego schematu:

Powyższe rozliczenia będą się opierać na zestawieniu transakcji (informacji bankowych) wykonanych w danym miesiącu, dostarczanym do Y przez BANK (...) każdego drugiego dnia roboczego następnego miesiąca. Takie zestawienie obejmuje informacje dotyczące (i) wszystkich przekazów pieniężnych pomiędzy kontami Y i X (ii) salda wszystkich dotychczasowych przekazów, oraz (iii) saldo naliczonych w poprzednim miesiącu odsetek kredytowych i debetowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W przedmiocie pytania 1.

Właściwość regulacji podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody z odsetek osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w wysokości 20%.

Do poboru tego podatku, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązane są "osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (...)".

Jednocześnie, art. 26 ust. 1 zdanie drugie stanowi, iż "zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji".

W związku z powyższym, przed zastosowaniem powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy najpierw uwzględnić regulacje wynikające z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Innymi słowy, w celu ustalenia zakresu opodatkowania podatkiem u źródła odsetek kredytowych wypłacanych przez X na rzecz Y w związku ze świadczeniem usług kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash pooling) przez Y na rzecz X, należy w pierwszej kolejności ustalić, która umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania znajdzie zastosowanie w opisywanym przypadku.

Zgodnie z art. 1 Polsko-Brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, umowa ta " (...) dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach".

Osobą, na rzecz której wypłacane są odsetki przez X jest Y, mający siedzibę w Wielkiej Brytanii. Innymi słowy, X dokonuje wypłaty odsetek wyłącznie na rzecz Y, zaś odsetek nie otrzymują inne podmioty: bank (tj. BANK (...)) ani pozostałe strony Umowy (tj. inne podmioty z grupy XX). Tym samym, korzystanie przez Spółkę z usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) rodzi stosunek zobowiązaniowy (który urzeczywistnia się w postaci obowiązku zapłaty odsetek) wyłącznie pomiędzy Y i X.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, zarówno w pierwszym jak i drugim stanie faktycznym właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania znajdującą zastosowanie w odniesieniu do odsetek wypłacanych przez X na rzecz Y jest umowa zawarta przez Polskę z krajem siedziby beneficjenta odsetek (tj. Y), a więc Polsko-Brytyjska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Analogiczne usługi są świadczone przez Y na rzecz innych podmiotów, korzystających z usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash pooling).

Spółka zaznacza, iż powyższe czynności były przedmiotem wniosku do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi w celu dokonania ich klasyfikacji statystycznej zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (dalej: "PKWiU"). Zgodnie z opiniami urzędu statystycznego:

W przedmiocie pytania 2.

Zwolnienie z opodatkowania.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. d) Polsko-Brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania: "odsetki (...) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba uzyskująca odsetki ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli taka osoba jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane (...) z tytułu jakiejkolwiek pożyczki udzielonej przez bank" (ang. "on any loan of whatever kind granted by a bank").

Na podstawie powyższej regulacji odsetki wypłacane przez polskiego podatnika na rzecz podmiotu mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu w całości na terytorium Wielkiej Brytanii, pod warunkiem, że ich wypłata wynika z dowolnego rodzaju zobowiązania pożyczkowego zaciągniętego wobec instytucji bankowej.

Zdaniem Spółki, okoliczność taka ma miejsce w omawianej sytuacji, co uzasadnia poniżej.

Zgodnie z art. 11 ust. 4 Polsko-Brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pod pojęciem "odsetek" należy rozumieć "dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestnictwa w zyskach dłużnika, a szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych".

Zgodnie z brzmieniem Komentarza do Konwencji Modelowej, definicja odsetek powinna być uważana za na tyle wyczerpującą i szeroką, aby unikać odniesień do prawa krajowego. Oznacza to, iż dany dochód może spełniać definicję odsetek nawet wówczas, gdy podstawowa transakcja nie spełnia definicji pożyczki zawartej w prawie krajowym (np. w Kodeksie Cywilnym).

Nie ulega wątpliwości, iż środki udostępniane X w ramach świadczenia usług kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) stanowią jej wierzytelność wobec Y. W konsekwencji, zdaniem Spółki, należy uznać, iż opisane w stanie faktycznym odsetki kredytowe, podlegające zapłacie do Y lub potrąceniu od kwoty odsetek debetowych należnych X od Y, stanowią odsetki w rozumieniu Polsko-Brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, niezależnie od faktu, iż usługa kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) nie stanowi czynności pożyczki sensu stricto.

W konsekwencji, wypłacane przez X odsetki należy uznać za odsetki od określonego rodzaju pożyczki, pomimo, że finansowanie, do którego dochodzi w ramach wykonania usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) nie jest pożyczką sensu stricto.

W ocenie Spółki, należy również uznać, że Y może być uznany za bank na potrzeby stosowania zwolnienia. Spółka zaznacza, iż usługa kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) pozwala X na ograniczenie kosztów finansowania w porównaniu ze standardową ofertą bankową. Nie zmienia to faktu, iż natura usług świadczonych przez Y nie odbiega od usług świadczonych przez banki, które również gospodarują pieniędzmi oddanymi przez klientów w depozyt przeznaczając je na kredyty dla innych klientów. Potwierdzeniem tego stanu rzeczy jest chociażby podobny jak banki sposób naliczania różnic w wysokości odsetek kredytowych i debetowych w ramach usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu). Co więcej, jak wspomniano na wstępie, Y pełni funkcję wewnętrznego bankiera grupy XX oraz nie prowadzi innej działalności poza działalnością finansową.

Zgodnie z treścią Komentarza do Konwencji Modelowej, umawiające się państwa mogą w całości zwolnić z podatku u źródła odsetki wypłacane instytucjom finansowym takim jak banki. Aby określić, czy dany podmiot będący odbiorcą odsetek spełnia ten wymóg, należy odnieść się do właściwych przepisów państwa siedziby tego podmiotu. Zdaniem Spółki, w świetle powyższego można uznać, iż zwolnienie zawarte w art. 11 ust. 3 lit. d) Polsko-Brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może również mieć zastosowanie do instytucji finansowych niebędących bankami sensu stricte.

Jak wykazano powyżej, zarówno w pierwszym jak i drugim stanie faktycznym powyższą funkcję pełni Y, w związku z czym należy uznać, iż w obu stanach faktycznych zastosowanie znajdzie powyższe zwolnienie.

W konsekwencji, należy stwierdzić, iż odsetki kredytowe, podlegające zapłacie do Y lub potrąceniu od kwoty odsetek debetowych należnych X od Y nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła, pod warunkiem udokumentowania przez X miejsca siedziby Y dla celów podatkowych uzyskanym certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiocie pytania 3.

Obowiązki informacyjne.

Zgodnie z art. 26 ust. 3, 3b-3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 26 ust. 1 tej ustawy, płatnicy należności z tytułu dochodów (m.in. z tytułu odsetek) uzyskanych na terytorium Polski przez podatników będących nierezydentami Polski, są zobowiązani przesłać właściwemu urzędowi skarbowemu informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.

Na podstawie powyższej regulacji, polski płatnik podatku u źródła od dochodu osiąganego z tytułu odsetek przez mającą siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii spółkę, jest zobowiązany do składania do urzędu skarbowego informacji o dokonanych przez niego wypłatach odsetek, także w sytuacji całkowitego zwolnienia powyższego dochodu z opodatkowania podatkiem u źródła na terytorium Polski.

W praktyce, powyższe zgłoszenie informacyjne dokonuje się na urzędowym wzorze formularza IFT-2R. Zgodnie z częścią D.4 powyższego formularza, płatnik zobowiązany jest do określenia podstawy kwoty dochodu z tytułu odsetek podlegającej zwolnieniu jak i opodatkowaniu podatkiem u źródła.

W świetle powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie, że za podstawę opodatkowania podatkiem u źródła odsetek wypłacanych na rzecz Y przez X, w obu opisanych stanach faktycznych należy przyjąć kwotę brutto odsetek rozliczanych każdorazowo po zakończeniu każdego miesiąca, jako kwotę odsetek faktycznie otrzymanych przez Y lub potrąconych na rzecz tego podmiotu. Natomiast, nie należy przyjmować za podstawę opodatkowania odsetek naliczanych (aczkolwiek faktycznie nieotrzymanych) odrębnie na każdy dzień roboczy i określanych podczas sporządzania bilansu sald kont na podstawie dziennego wyniku na wszystkich dotychczasowych przekazach pomiędzy kontami Y i X (jest to bowiem czynność techniczna nieprzesądzająca o ostatecznej wysokości odsetek należnych Y). Takie stanowisko znajduje uzasadnienie zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy, w świetle którego odsetki naliczone, lecz nieotrzymane przez Y nie stanowią przychodu podatkowego (a w tym wypadku zwolnionego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

Odpowiedź w zakresie pytania 1.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów. Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 ww. ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 i ust. 2 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

W myśl art. 11 ust. 3 lit. d) Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, jakiekolwiek odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba uzyskująca odsetki ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli taka osoba jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane z tytułu jakiejkolwiek pożyczki udzielonej przez bank.

Jednocześnie art. 11 ust. 4 tej Konwencji definiuje, jakiego rodzaju dochody należy uznać za odsetki. Zgodnie z tym przepisem, określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 Konwencji.

Postanowienia ustępów 1, 2 i 3 ww. artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez zakład tam położony i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem - art. 11 ust. 5 Konwencji.

Należy przy tym zwrócić uwagę na treść Modelowej Konwencji, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Zauważyć należy, iż zarówno Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, niemniej stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy ("beneficial owner"), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Sam fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest bowiem wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

Cash pooling jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. pool leader, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy, zapewnia wszystkim uczestnikom systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe. Uczestnicy porozumienia nie wiedzą, czyje środki zostały im przekazane na pokrycie niespłaconego zadłużenia, bowiem wszelkie przepływy koordynowane są przez pool leadera. Niezależnie od tego, czy podmiotem zarządzającym systemem jest bank, czy wybrana spółka z grupy, realizuje on jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek, do których prawo przysługuje spółkom przekazującym nadwyżkę.

Wnioskodawca wskazuje, iż " (...) dokonuje wypłaty odsetek wyłącznie na rzecz Y, zaś odsetek nie otrzymują inne podmioty: bank (tj. BANK (...)) ani pozostałe strony Umowy (tj. inne podmioty z grupy XX)". Powyższe oznacza zatem, iż pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w umowie cash poolingu (wyłączając Y) nie będą występować żadne bezpośrednie rozliczenia (dotyczy to zarówno cash poolingu prowadzonego w ramach struktury I, jak i struktury II). Przekazy pieniężne realizowane będą bowiem za pomocą rachunku bankowego Y.

Ponadto, z analizy sprawy nie wynika, iż właścicielem odsetek stanie się Y - podmiot wyspecjalizowany w prowadzeniu działalności finansowej na rzecz pozostałych podmiotów z grupy XX. Przekazanie nadwyżki powstającej na rachunkach uczestników umowy cash poolingu (będącej źródłem należności odsetkowych) poprzez rachunek Y nie skutkuje uznaniem Y za podmiot uprawniony do tych odsetek. Właścicielem nadwyżki (będącej źródłem wierzytelności) pozostaje podmiot (uczestnik umowy cash poolingu) przekazujący tę nadwyżkę. Sam fakt fizycznego przepływu pieniężnych pomiędzy rachunkami uczestników umowy cash poolingu i rachunkiem Y nie powoduje, iż Y staje się osobą uprawnioną do otrzymania odsetek.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż przepisy Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, zawartej pomiędzy Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, znajdą zastosowanie jedynie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek. Warunkiem zastosowania obniżonej stawki podatkowej jest bowiem, aby podmiot otrzymujący odsetki był ich ekonomicznym właścicielem.

Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, iż właścicielem odsetek będzie Y. Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż w przedmiotowej sprawie, zarówno w ramach struktury I, jak i struktury II cash poolingu, zastosowanie znajdzie polsko-brytyjska konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle powyższego, odpowiedź w zakresie pytania Nr 2 i Nr 3 stała się bezprzedmiotowa.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie zdarzenia przyszłego opisanego w złożonym w dniu 28 lipca 2008 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.