ILPB3/423-450/08-4/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją prezentacji fabryki jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 października 2008 r. (data wpływu 14 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją prezentacji fabryki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest światowym liderem w produkcji izolacji technicznych i osłon zabezpieczających. W celu wzrostu sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów, a tym samym zwiększenia przewagi konkurencyjnej w segmencie podmiotów zajmujących się produkcją izolacji technicznych i osłon zabezpieczających, a także utrzymania kanałów dystrybucji oferowanych przez Spółkę produktów, Spółka zdecydowała się zorganizować - dla swoich kontrahentów, zajmujących się dalszą dystrybucją produkowanych przez Spółkę towarów - prezentację fabryki w X, gdzie produkowane są wyroby Spółki.

W ramach prezentacji fabryki zaproszeni kontrahenci zostaną zapoznani z techniką stosowaną przy produkcji towarów (wykorzystywanymi materiałami, technologią produkcji, standardami jakości).

W trakcie zwiedzania fabryki zostanie zorganizowany panel dyskusyjny, podczas którego zaproszeni uczestnicy będą mogli bezpośrednio uzyskać informacje od pracowników fabryki na temat konkretnych rozwiązań technologicznych oraz rozwiać swoje wątpliwości dotyczące praktycznych aspektów montażu i instalacji sprzedawanych przez Spółkę wyrobów.

Wszelkie wydatki związane z organizacją prezentacji fabryki m.in. przewóz uczestników oraz wyżywienie i koszty noclegu zaproszonych kontrahentów poniesie Spółka.

Pismem z dnia 7 października 2008 r. Spółka wskazała, iż pod zawartym w pytaniu pojęciem "wydatki poniesione w związku z organizacją prezentacji fabryki" rozumie wydatki wskazane w stanie faktycznym wniosku z dnia 4 lipca 2008 r., tj. wydatki na przewóz uczestników oraz wyżywienie i koszty noclegu zaproszonych kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione wydatki, w związku z organizacją prezentacji fabryki, będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki związane z organizacją prezentacji fabryki w całości powinny stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki. Poniżej Spółka przedstawia szczegółowo argumenty prawne, przemawiające za prawidłowością swojego stanowiska.

Spółka wskazuje, że zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1".

Dla uznania zatem danego wydatku za koszt uzyskania przychodu niezbędne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

* poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz

* brak wymienienia danego wydatku w katalogu określonym przepisem art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W stanie faktycznym będącym podstawą niniejszego wniosku obie powyższe przesłanki zostały spełnione.

Związek wydatków dotyczących prezentacji fabryki z przychodami Spółki.

Zgodnie z wykładnią przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także utrwalonym poglądem doktryny i orzecznictwa, jako wydatki poniesione "w celu osiągnięcia przychodów" powinny być kwalifikowane wszelkie wydatki, dzięki poniesieniu których, zgodnie z zasadami racjonalności ekonomicznej, podatnik może oczekiwać uzyskania przychodów. Przy czym, użyty przez ustawodawcę zwrot "w celu uzyskania przychodów" oznacza, iż nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje bezpośrednio w takim związku przyczynowo - skutkowym, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Należy w tym miejscu położyć nacisk na sformułowany przez ustawodawcę warunek, iż wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Związek między poniesionym kosztem, a osiąganym przez podatnika przychodem był przedmiotem rozważań również Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 stycznia 2003 r. (sygn. akt III SA 1652/2001) stwierdził następująco: " (...) Ciężar dowodu działania w określonym celu spoczywa na podatniku. Ustawodawca posługując się zwrotem "wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów" nie posługuje się sformułowaniem "skutek". Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest "cel" działania, a czym innym "skutek" będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie "w celu" należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód)".

Powyższą argumentację wspiera stanowisko zajęte przez Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu do wyroku z dnia 29 listopada 1994 r. (sygn. akt SA/Wr 1242/94), w którym stwierdził: "Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo - skutkowego tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których związek nie jest tak wyraźny. Należy je rozwiązywać posługując się zdrowym rozsądkiem".

Powyższy wyrok wskazuje, że ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od podatnika, by poniesione przez niego wydatki, które mają być kosztem podatkowym, dało się od razu bezwarunkowo powiązać z osiąganym przychodem. Istotne jest założenie podatnika, oparte na racjonalnych przesłankach, że taki wydatek może przynieść spodziewany rezultat, tj. znaleźć przełożenie na spodziewany przychód.

Związek poniesionych kosztów z przychodem może być zarówno bezpośredni, jak i pośredni - związany z całokształtem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. W analogicznym tonie wypowiedział się Minister Finansów w piśmie z 26 kwietnia 2002 r.,

PB3-8214-99/WK/02, gdzie stwierdził, iż " (...) wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy (...)".

W związku z powyższym w sytuacji, gdy dany wydatek jest celowy i zasadny - a zatem poniesiony został w celu osiągnięcia przychodu albo zabezpieczenia jego źródła, spełniając tym samym dyspozycję zawartą w art. 15 ust. 1 ww. ustawy - będzie mógł stanowić koszt do celów podatkowych. Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym powyższy związek jest bezsprzeczny, co Spółka wykazuje poniżej.

Spółka podnosi, iż wszelkie wydatki związane z organizacją prezentacji fabryki, podczas której Spółka zapozna kontrahentów z techniką stosowaną przy produkcji sprzedawanych towarów (wykorzystywanymi materiałami, technologią produkcji, standardami jakości) są zgodne z zasadami racjonalności ekonomicznej, gdyż są jednym z warunków prowadzonej przez Podatnika skutecznej sprzedaży produkowanych przez siebie wyrobów.

Zorganizowanie wizyty w fabryce, która produkuje dostarczane później kontrahentom wyroby jest wynikiem rachunku ekonomicznego Spółki i dążenia do maksymalizacji uzyskiwanych przychodów. Ze specyfiki branży w której Spółka działa, wynika konieczność zapoznania i przekonania kontrahenta do sprzedawanych mu towarów, w tym zwłaszcza konieczność podkreślenia jego indywidualnych walorów (użytych materiałów) bądź rozwiązań technicznych (proces technologiczny), zastosowanych w jego produkcji.

Spełnienie tego założenia poprzez zorganizowanie prezentacji fabryki, a także panelu dyskusyjnego z pracownikami Spółki pokazuje kontrahentom, iż użycie przez Spółkę najwyższej jakości materiałów podczas procesu technologicznego nie jest jedynie postulatem, wynikającym z informacji handlowych, ale realnym rozwiązaniem potwierdzonym uzyskanymi przez Podatnika standardami jakości. Dodatkowo, uzyskane przez kontrahentów informacje, dotyczące praktycznych aspektów montażu i instalacji sprzedawanych przez Spółkę wyrobów, mogą w istotny sposób ułatwić dystrybucję produktów Spółki, przekładając się tym samym na osiągane przez Wnioskodawcę przychody.

Spółka jednocześnie wskazuje, iż dzięki charakterowi prezentacji fabryki, połączonej z panelem dyskusyjnym, na którym obecni są pracownicy kontrahentów, pracownicy Podatnika są w stanie nawiązać z nimi bezpośrednie relacje. Te kontakty zapewnią lepszą komunikację i zrozumienie potrzeb klientów Spółki, co przyczynić się może do zwiększenia sprzedaży wyrobów produkowanych przez Spółkę oraz do wzrostu przychodów Spółki pochodzących ze współpracy gospodarczej z tymi kontrahentami.

W świetle powyższego, Wnioskodawca wskazuje, iż związek poniesionych wydatków, związanych z organizacją i przeprowadzeniem zwiedzania fabryki z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę jest oczywisty. Ponoszenie przedmiotowych wydatków umożliwia bowiem zapoznanie kontrahentów z produkowanymi przez Spółkę wyrobami, co w konsekwencji może się przyczynić do zwiększenia przychodów Spółki. Ponadto dzięki charakterowi imprezy, pracownicy Podatnika są w stanie nawiązać z przedstawicielami kontrahentów bezpośrednie relacje, które zapewnią lepszą komunikację i zrozumienie potrzeb klientów Spółki, co również przyczynia się do wzrostu przychodów Spółki pochodzących ze współpracy gospodarczej z tymi kontrahentami.

W rezultacie należy stwierdzić, że poniesienie tych wydatków pozwala racjonalnie przyjąć, że dzięki lepszej znajomości właściwości produktów Spółki wśród kontrahentów, zwiększy się zapotrzebowanie na oferowane przez Wnioskodawcę produkty. Tym samym należy uznać, iż pierwsza przesłanka zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest bezsprzecznie spełniona.

Analogiczne w tej kwestii stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie z dnia 27 marca 2008 r., sygn. akt ILPB3/423-44/08-3/MC, gdzie stwierdził: " (...) W świetle powyższego, wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z zapraszaniem kontrahentów na targi branżowe oraz z wyjazdami, w trakcie których prezentowane są np. fabryki w Niemczech (tj. wydatki organizacyjne, przejazd, nocleg, wyżywienie) można (...) zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów".

Brak wyłączenia na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, wydatki opisane w niniejszym wniosku nie są objęte żadnym z wyłączeń z możliwości uznania ich za koszty uzyskania przychodów, zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności, w opinii Spółki, poniesione przez nią wydatki związane z organizacją prezentacji jej fabryki nie mogą zostać uznane za wydatki związane z reprezentacją (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Słownikowa definicja "reprezentacji" oznacza, że jest to uzewnętrzniony wysoki standard życia, związany ze szczególną pozycją społeczną; okazałość; wytworność (Słownik Współczesnego Języka Polskiego - Wilga, Warszawa 1998 r.). W praktyce organów podatkowych utrwaliło się stanowisko, iż "Reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością w celu wywołania dobrego wrażenia" (Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 marca 2008 r., sygn. IPPB1/415-523/07-2/ES).

Spółka odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego uważa, że charakter poniesionych wydatków związanych m.in. z zakwaterowaniem czy też wyżywieniem kontrahentów biorących udział w zorganizowanej przez Spółkę prezentacji fabryki nie daje podstaw do uznania ich za koszty reprezentacji. Wydatki te nie wiążą się bowiem z wystawnością czy okazałością. Ich poniesienie nie jest warunkowane dążeniem do wywołania dobrego wrażenia o Podatniku, lecz ma charakter poboczny do podstawowego celu prezentacji fabryki, jakim jest upowszechnienie wiedzy o produktach Spółki - prezentacja walorów technicznych wykorzystywanych materiałów oraz technologii produkcji i zachęcenie kontrahentów do ich zakupu.

Należy więc uznać, iż skoro wydatki związane z organizacją zwiedzania fabryki nie są wydatkami samymi w sobie służącymi reprezentacji, lecz służą realizacji dalej idącego celu, jakim jest osiągnięcie przychodów nie powinny być traktowane jako koszty reprezentacji, lecz koszty ogólne, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Biorąc pod uwagę powyższe, koszty obejmujące wydatki na przejazd, wyżywienie i zakwaterowanie przedstawicieli klientów biorących udział w prezentacji fabryki będą stanowić koszt uzyskania przychodów dla Spółki, albowiem poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów i nie stanowią wydatków związanych z reprezentacją.

Prawidłowość stanowiska Spółki została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych wydawanych w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo, Izba Skarbowa w Warszawie wskazała, że "Należy zauważyć, iż Spółka organizując dni otwarte prowadziła rozmowy z klientami na temat możliwości technicznych oraz szczegółów konstrukcyjnych obrabiarek do metali. Spółka zatrudniła profesjonalną firmę cateringową, która przygotowała dla kontrahentów poczęstunek w postaci dań i napojów. Należy więc uznać, że wydatki na usługę cateringową, z uwagi, że nie były wydatkiem samym w sobie służącym konsumpcji, lecz realizacji dalej idącego celu (prezentacja możliwości technicznych i konstrukcyjnych maszyn), stanowią koszt uzyskania przychodów" (Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 lutego 2008 r., sygn. IP-PB3-423-471/07-2/DG).

Analogicznie w tej kwestii wypowiadają się komentatorzy prawa podatkowego, przykładowo H. Lubińska w publikacji "Reprezentacja w przepisach o podatku dochodowym" zamieszczonej w Rachunkowość nr 8/2007, s. 5 stwierdziła, iż " (...) Pierwotnym warunkiem dyskwalifikującym takie wydatki jako koszty uzyskania przychodu jest cel, którego realizacji służy - reprezentacja. Jeżeli pożywienie i napoje nie służą reprezentacji, lecz innym celom pomocnym w osiągnięciu przychodów bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (...), to będą one stanowić koszt uzyskania (...)".

Podsumowanie.

* W opinii Wnioskodawcy, związek poniesionych wydatków związanych z organizacją i przeprowadzeniem prezentacji fabryki z przychodami Spółki jest oczywisty. Ponoszenie przedmiotowych wydatków umożliwia bowiem zapoznanie kontrahentów z produkowanymi przez Spółkę wyrobami, co w konsekwencji może się przyczynić do zwiększenia przychodów Spółki. Ponadto dzięki charakterowi imprezy, pracownicy Podatnika są w stanie nawiązać z przedstawicielami kontrahentów bezpośrednie relacje, które zapewnią lepszą komunikację i zrozumienie potrzeb klientów Spółki, co ma wpływ na wzrost przychodów Spółki pochodzących ze współpracy gospodarczej z tymi kontrahentami.

* Wydatki związane z prezentacją fabryki nie są wydatkami samymi w sobie służącymi reprezentacji, lecz służą realizacji dalej idącego celu. Tym samym, nie znajdzie zastosowania wyłączenie z możliwości rozpoznania ich za koszty uzyskania przychodów, zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.