ILPB3/423-432/14-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie produkcji samochodów osobowych i pojazdów samochodowych przeznaczonych do przewozu towarów, a także sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek oraz pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Zgodnie z regulaminem wynagradzania Spółka zapewnia wybranym pracownikom (w głównej mierze kadrze kierowniczej) oraz członkom ich najbliższej rodziny pakiety ubezpieczeń medycznych (dalej: abonamenty medyczne). Abonamenty medyczne upoważniają pracowników Spółki oraz członków ich najbliższej rodziny do korzystania z nieobowiązkowych świadczeń medycznych (tzn. świadczeń innych niż z zakresu medycyny pracy) w wybranych placówkach zdrowotnych.

Wartość abonamentów medycznych (obejmująca zarówno część przypadającą na pracowników oraz członków ich rodziny) stanowi przychód pracownika opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych; Spółka jako płatnik pobiera zaliczki na przedmiotowy podatek.

Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie pracowników Spółki otrzymujących abonamenty medyczne, niebędących osobami określonymi w art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tzn. członkami rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub innych organów stanowiących Spółki).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wartość abonamentów medycznych, które zostały dotychczas przyznane pracownikom, stanowi koszt uzyskania przychodu zarówno w części przypadającej na pracowników jak i na członków ich rodzin (stan faktyczny).

2. Czy wartość abonamentów medycznych, które zostaną w przyszłości przyznane pracownikom, stanowi koszt uzyskania przychodu zarówno w części przypadającej na pracowników jak i na członków ich rodzin (zdarzenie przyszłe).

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty ponoszone w celu uzyskania przychodów, zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów, jeśli nie zostały wyraźnie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy jako koszty niestanowiące kosztu uzyskania przychodów.

W konsekwencji, w celu uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu Spółki, musi on spełniać następujące warunki:

Odnosząc powyższe warunki do przedstawionego stanu faktycznego Spółka informuje, iż:

Ad. 1)

Koszt abonamentu medycznego, obejmującego zarówno ubezpieczenie pracownika oraz członków jego rodziny, jest ponoszony z majątku Spółki (Spółka opłaca składki na rzecz dostawcy usług).

Ad. 2)

Wydatki na abonamenty medyczne wykazują związek z przychodami Spółki jako element dodatkowego wynagrodzenia pracownika, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Uznanie, iż abonamenty medyczne stanowią koszt uzyskania przychodu jedynie w części przypadającej na pracownika (tzn. wartość ubezpieczenia członków rodziny nie jest kosztem podatkowym) prowadziłoby do konsekwencji niewytłumaczalnych z perspektywy systematyki ustaw o podatkach dochodowych. Gdyby bowiem Spółka przyznała pracownikom dodatkowe wynagrodzenie pieniężne o wartości odpowiadającej kosztowi dodatkowego abonamentu medycznego dla członków ich rodzin, a pracownicy nabyliby abonamenty dla swoich rodzin we własnym zakresie, nie ulegałoby wątpliwości, iż dodatkowe wynagrodzenie pieniężne jest kosztem uzyskania przychodu Spółki. Nabycie "pośrednio" przez Spółkę abonamentów medycznych dla członków rodzin pracowników prowadzi do identycznych skutków, co przedstawiona powyżej hipotetyczna sytuacja przyznania dodatkowego świadczenia pieniężnego. W konsekwencji, nie istnieją żadne argumenty dla zróżnicowania w skutkach podatkowych obu świadczeń.

Niezależnie od powyższego, związek wydatków na abonamenty medyczne pracowników oraz członków ich rodzin z przychodami Spółki wynika z następujących okoliczności faktycznych:

Dodatkowo Spółka podkreśla, iż przyznanie abonamentów medycznych członkom rodzin pracowników nie stanowi żadnej formy nieekwiwaletnego świadczenia (darowizny czy ofiary) na rzecz tych osób. Jedynym tytułem otrzymania przez te osoby ubezpieczenia medycznego jest świadczenie przez członka ich rodziny pracy na rzecz Spółki. Innymi słowy, pracownik Spółki "płaci" swoją pracą za abonamenty medyczne zarówno dla siebie, jak i członków swojej rodziny. Spółka nie opłaca abonamentów medycznych ani dla pracownika ani dla członków jego rodziny po zakończeniu jego pracy dla Spółki.

Ad. 3)

Wydatki na abonamenty medyczne nie są objęte dyspozycją żadnego z przepisów, wymienionych w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszt nabycia abonamentów nie jest wydatkiem pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (art. 16 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy). Jak wspomniano w treści zapytania, niniejszy wniosek nie dotyczy osób, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tzn. członków rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub innych organów stanowiących Spółki). Zgodnie z brzmieniem przepisu wydatki na rzecz tych osób nie stanowią kosztu uzyskania przychodu z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Mając na uwadze całokształt okoliczności faktycznych, zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, iż dotychczasowe jak również przyszłe wydatki na nabycie abonamentów medycznych stanowią jej koszt uzyskania przychodu zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i członków ich rodzin. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 grudnia 2008 r. (sygn. akt ITPB3/423-554/08/PS), wydanej dla analogicznego stanu faktycznego oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 listopada 2013 r. (sygn. akt IBPBI/2/423-1065/13/PC), wydanej dla zbliżonego stanu faktycznego (sprzedaż pracownikom abonamentu medycznego, obejmującego ubezpieczenie członków ich rodzin, za symboliczną złotówkę).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.