ILPB3/423-410/09-3/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu 3 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka czyni starania o dofinansowanie z Programu Operacyjnego "Innowacyjna Gospodarka" zakupu środków trwałych w nowo tworzonym oddziale firmy.

Stan faktyczny.

W związku z powyższym:

* podpisano umowę z firmą doradczą o świadczenie usług doradczych, związanych z funduszami unijnymi (styczeń 2009 r.),

* zlecono firmie doradczej przygotowanie wniosku o dotację (luty 2009 r.),

* zlecono przygotowanie analizy "Opracowanie opinii o innowacyjności projektu uruchomienia nowego zakładu procesów specjalnych dla przemysłu lotniczego" (kwiecień 2009 r.).

Wszystkie wydatki zostały pokryte z własnych środków obrotowych i nie będą zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Opis zdarzenia przyszłego.

Spółka poniesie jeszcze wydatki na wynagrodzenie firmy doradczej w momencie przyznania środków z dotacji.

Wyżej wymieniony wydatek również nie będzie refundowany lub zwracany w jakiejkolwiek formie.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie dotyczące opisu zdarzenia przyszłego. Wniosek Spółki w zakresie pytania dotyczącego stanu faktycznego został rozpatrzony odrębną interpretacją w dniu 24 sierpnia 2009 r. nr ILPB3/423-410/09-2/JG.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na wynagrodzenie dla firmy doradczej po decyzji o przyznaniu środków dla Spółki, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, jeżeli tak, to czy są to koszty zwiększające wartość początkową środka trwałego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie firmy doradczej nie będzie stanowiło kosztu uzyskania przychodu, zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 21 dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane na pokrycie kosztów związanych z zakupem środka trwałego jest przychodem zwolnionym od podatku dochodowego. Skutkiem tego jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na uzyskanie dochodów. Fakt poniesienia wydatku na wynagrodzenie dla firmy doradczej ze środków własnych firmy, nie sfinansowanego dotacją nie przekłada się na możliwość zakwalifikowania go do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatek ten jest związany ze "źródłem wolnym" od opodatkowania i nie będzie mógł być zaliczony do kosztu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przepisy ww. ustawy podatkowej dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, a których ponoszenie jest związane z całokształtem prowadzonej działalności.

Wnioskodawca w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wskazał, iż po otrzymaniu decyzji o przyznaniu środków unijnych dla Spółki, poniesie Ona wydatek na wynagrodzenie dla firmy doradczej. Wydatek ten nie będzie refundowany lub zwracany w jakiejkolwiek formie i poniesiony zostanie ze środków własnych Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, koszt ten zaliczyć należy do kosztów pośrednich, tj. związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością, a nie do kosztów bezpośrednio dotyczących przychodów w postaci środków unijnych (dotacji).

Powołany przez Wnioskodawcę art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2 (...). Przepis ten wprowadza zasadę, wyłączającą wydatki mieszczące się w ogólnej formule kosztów, wynikającej z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, w sytuacji, gdy dane dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Mając jednak na uwadze przedstawione powyżej uregulowania oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Jednocześnie nadmienia się, iż zakwalifikowanie wskazanego we wniosku wynagrodzenia, jako kosztu pośredniego oznaczać będzie, iż podlegać on będzie potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei art. 15 ust. 4e tej ustawy wskazuje, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Odnosząc się do kwestii zaliczenia wartości wydatku poniesionego na wynagrodzenie dla firmy doradczej po przyznaniu środków unijnych, do wartości początkowej środków trwałych, należy wskazać, iż zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Za cenę nabycia, stosownie do treści art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, iż do wartości początkowej środków trwałych zalicza się tylko wydatki ściśle związane z ich nabyciem. Natomiast przedmiotowe wydatki wskazane przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego, zostały poniesione w celu pozyskania środków finansowych na zakup środków trwałych.

Reasumując, wynagrodzenie dla firmy doradczej po decyzji o przyznaniu środków unijnych dla Spółki stanowić będzie - w myśl art. 15 ust. 1 w związku z ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia. Tym samym, nie będzie to wydatek zwiększający wartość początkową środków trwałych.

Nadmienia się, iż tut. Organ wydając interpretację ocenił prawidłowość zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym art. 15 ust. 1 w związku z ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast nie odniósł się do kwestii zwolnienia z opodatkowania otrzymanej na zakup środków trwałych dotacji, bowiem nie była ona przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.