ILPB3/423-403/09-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy naliczenia wpłat z zysku w przypadku jednoosobowej Spółki skarbu państwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy naliczenia wpłat z zysku w przypadku jednoosobowej Spółki skarbu państwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako jednoosobowa Spółka Skarbu Państwa, zobowiązany jest do wpłat z zysku na rzecz budżetu państwa. Za rok 2008 Spółka wykazała zysk bilansowy brutto w kwocie 533 629,04 zł. Jednocześnie zysk brutto pomniejszony został o kwotę 514 545 zł z tytułu aktywów i rezerw na odroczony podatek dochodowy. Do ustalenia wysokości wpłaty z zysku za rok obrotowy 2008 przyjęto wynik bilansowy brutto pomniejszony o podatek dochodowy odroczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podstawę naliczenia wpłat z zysku stanowi zysk brutto pomniejszony o podatek dochodowy uwzględniający aktywa i rezerwy na odroczony podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, tak. Wynika to z faktu, że spółki jednoosobowe Skarbu Państwa mają obowiązek prowadzić rachunkowość na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Jednostki, które prowadzą rachunkowość na podstawie ustawy o rachunkowości zobowiązane są tworzyć aktywa i rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Podatek odroczony tworzy się z uwagi na obowiązek rzetelnego przedstawienia w sprawozdaniu finansowym sytuacji finansowej jednostki. Przyczyną tworzenia rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest konieczność uwzględnienia w sprawozdaniu finansowym różnic między podatkiem dochodowym ustalonym zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, a zobowiązaniem podatkowym. Celem takiego podejścia jest ustalenie wyniku finansowego. Natomiast, spółki Skarbu Państwa są zobowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż obowiązujące obecnie przepisy prawa podatkowego w zakresie uwzględniania w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów i kosztów różnią się od prawa bilansowego. Skutkiem tych rozbieżności jest więc inny moment zaliczania przychodów i kosztów dla celów bilansowych i podatkowych i tym samym, wynik finansowy bilansowy może się różnić od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Powstała z tego tytułu różnica jest różnicą przejściową, o której mowa w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że w związku z przejściowymi różnicami między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości, jednostka tworzy rezerwę i ustala aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, którego jest podatnikiem.

Zgodnie z art. 37 ust. 4 tej ustawy, aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się w wysokości kwoty przewidzianej w przyszłości do odliczenia od podatku dochodowego, w związku z ujemnymi różnicami przejściowymi, które spowodują w przyszłości zmniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego oraz straty podatkowej możliwej do odliczenia, ustalonej przy uwzględnieniu zasady ostrożności.

Z kolei rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego tworzy się w wysokości kwoty podatku dochodowego, wymagającej w przyszłości zapłaty, w związku z występowaniem dodatnich różnic przejściowych, to jest różnic, które spowodują zwiększenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przyszłości (art. 37 ust. 5 ww. ustawy).

Wpływający na wynik finansowy podatek dochodowy za dany okres sprawozdawczy obejmuje:

Część bieżąca jest to podatek dochodowy wykazywany w zeznaniu rocznym (CIT-8), składanym za dany rok podatkowy. Natomiast, część odroczona wykazywana w rachunku zysków i strat stanowi różnicę pomiędzy stanem rezerw i aktywów z tytułu podatku odroczonego na koniec i początek okresu sprawozdawczego, z uwzględnieniem przepisów ust. 9. Zgodnie z tym artykułem, rezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, dotyczące operacji rozliczanych z kapitałem (funduszem) własnym, odnosi się również na kapitał (fundusz) własny.

Wystąpienie bieżącego podatku dochodowego i podatku odroczonego jest od siebie niezależne, bowiem bieżący podatek dochodowy ustalany jest w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a podstawą do ustalenia podatku odroczonego są przepisy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792 z późn. zm.), przepisy ustawy stosuje się do jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz do spółek w których wszystkie akcje (udziały) są własnością Skarbu Państwa, z wyjątkiem akcji (udziałów) nieodpłatnie udostępnionych pracownikom na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

W myśl art. 2 ust. 1 tej ustawy, spółki, o których mowa w art. 1, są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej "wpłatami z zysku", na rzecz budżetu państwa.

Stosownie do art. 2 ust. 5 ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym. Przepis § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 lutego 1996 r. w sprawie określenia trybu i terminów dokonywania wpłat z zysku oraz składania deklaracji przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, a także określenia wzorów tych deklaracji (Dz. U. Nr 21, poz. 100 z późn. zm.), nakłada na spółki obowiązek ostatecznego rozliczenia wpłat z zysku w terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.

W deklaracji według wzoru WZS-1R spółka obowiązana jest wykazać dane dotyczące:

* zysku brutto według zatwierdzonego sprawozdania finansowego,

* należnego podatku dochodowego według ostatecznego rozliczenia.

Zgodnie bowiem z art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Ponadto, wskazać należy na brzmienie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

W związku z powyższym, w celu rozliczenia wpłat z zysku Spółka winna ustalić w rachunku narastającym swój zysk brutto i od tak ustalonego zysku potrącić kwotę należnego podatku dochodowego od osób prawnych.

Reasumując, stwierdzić należy, iż podstawę naliczenia wpłat z zysku stanowi zysk brutto pomniejszony o należny podatek dochodowy od osób prawnych, wynikający z zeznania rocznego CIT-8.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.