ILPB3/423-294/12-4/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia z dnia 1 sierpnia 2012 r. (data wpływu 6 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 29 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

1.

Wnioskodawca zamierza przejąć w drodze cesji od spółki X umowę leasingu operacyjnego zawartą z Sp. z o.o., której przedmiotem jest samochód osobowy. Następnie Spółka zamierza ten samochód od razu przekazać przedstawicielowi handlowemu Spółki, który będzie obsługiwał Jej klientów. Spółka w ogóle nie będzie użytkowała tego pojazdu. Współpraca z przedstawicielem handlowym (tekst jedn.: podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą) zostanie podjęta na podstawie umowy zlecenia. W ramach umowy leasingu operacyjnego, Spółka będzie otrzymywać od firmy leasingowej co miesiąc fakturę dotyczącą raty leasingowej. Wydanie samochodu przedstawicielowi handlowemu nastąpi w ramach osobnej umowy zawartej między Spółką a przedstawicielem. Równocześnie Spółka będzie ponosić następujące koszty użytkowania tego samochodu przez przedstawiciela handlowego (koszty paliwa i eksploatacji).

Z drugiej strony, przedstawiciele handlowi będą wystawiać faktury na Spółkę co miesiąc, za świadczone przez siebie usługi. Umowa zlecenia pomiędzy Spółką a przedstawicielem handlowym będzie przewidywała, iż kalkulacja wynagrodzenia należnego przedstawicielowi handlowemu uwzględnia fakt użytkowania przez niego samochodu Spółki.

2.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę najmu ze spółką X, której przedmiotem będzie samochód osobowy. Następnie Spółka zamierza ten samochód od razu przekazać przedstawicielowi handlowemu Spółki, który będzie obsługiwał Jej klientów. Spółka w ogóle nie będzie użytkowała tego pojazdu. Współpraca z przedstawicielem handlowym (tekst jedn.: podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą) zostanie podjęta na podstawie umowy zlecenia. W ramach umowy najmu, Spółka będzie otrzymywać od spółki X co miesiąc fakturę obejmującą czynsz najmu tego samochodu. Wydanie samochodu przedstawicielowi handlowemu nastąpi w ramach osobnej umowy zawartej między Spółką a przedstawicielem. Równocześnie Spółka będzie ponosić następujące koszty użytkowania tego samochodu przez przedstawiciela handlowego (koszty paliwa i eksploatacji).

Z drugiej strony, przedstawiciele handlowi będą wystawiać faktury na Spółkę co miesiąc, za świadczone przez siebie usługi.

Umowa pomiędzy Spółką a przedstawicielem handlowym będzie przewidywała, iż kalkulacja wynagrodzenia należnego przedstawicielowi handlowemu uwzględnia fakt użytkowania przez niego samochodu Spółki.

W piśmie uzupełniającym z dnia 29 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) Wnioskodawca doprecyzował opisane we wniosku zdarzenie przyszłe o poniższe informacje.

1. Czy na dzień cesji umowa leasingu operacyjnego spełnia wszystkie warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tak.

2. Na podstawie jakiej umowy cywilnoprawnej - zarówno w przypadku cesji umowy leasingu operacyjnego, jak i umowy najmu - Spółka przekaże w użytkowanie samochód osobowy osobie trzeciej, tj. przedstawicielowi handlowemu.

Umowa, na podstawie której zostanie przekazany przedstawicielowi handlowemu samochód osobowy będzie miała charakter umowy nienazwanej, która będzie odwoływała się do umowy zlecenia (o jakiej mowa we wniosku) zawartej między Spółką a przedstawicielem handlowym. Na podstawie tej umowy zostanie przekazany przedstawicielowi handlowemu samochód osobowy. Umowa będzie określać odpowiedzialność materialną przedstawiciela handlowego za powierzony mu samochód oraz inne jego obowiązki, jak np. obowiązek comiesięcznego udostępniania samochodu do kontroli Wnioskodawcy.

3. Czy i w jakiej formie ww. umowa cywilnoprawna zawarta między Spółką a przedstawicielem handlowym przewiduje wynagrodzenie dla Spółki za użytkowanie samochodu z tytułu rat leasingowych oraz czynszu najmu.

Umowa wprost takiego wynagrodzenia nie będzie wskazywała. Jak jednak wskazano w punkcie 5 niniejszego pisma, wynagrodzenie należne przedstawicielowi handlowemu z tytułu wykonanych przez niego usług na rzecz Spółki będzie pomniejszane co miesiąc o wydatki jakie poniesie Spółka na samochód udostępniony przedstawicielowi handlowemu (np. koszty paliwa i eksploatacji, jakie będą fakturowane bezpośrednio na Wnioskodawcę przez podmioty zewnętrzne).

Podsumowując, Spółka będzie płacić mniejsze wynagrodzenie za usługi wykonane przez przedstawiciela handlowego (o wartość tych kosztów) w związku z udostępnieniem mu samochodu, celem realizacji umowy zlecenia jaka zostanie z nim zawarta.

4. Czy koszty użytkowania samochodu przez przedstawiciela handlowego, które będzie ponosić Wnioskodawca (koszty paliwa i eksploatacji), będą fakturowane na Spółkę, czy na przedstawiciela handlowego.

Koszty będą fakturowane na Spółkę (tekst jedn.: Wnioskodawcę).

5. Jak należy rozumieć sformułowanie, iż "kalkulacja wynagrodzenia należnego przedstawicielowi handlowemu uwzględnia fakt użytkowania przez niego samochodu Spółki".

To oznacza, iż w związku z użytkowaniem samochodu Spółki, wynagrodzenie przedstawiciela handlowego z tytułu świadczonych przez niego usług na rzecz Spółki, będzie umniejszane co miesiąc (okres rozliczeniowy) o wydatki jakie poniesie Spółka na ten samochód udostępniony przedstawicielowi handlowemu (np. koszty paliwa i eksploatacji, jakie będą fakturowane bezpośrednio na Spółkę przez podmioty zewnętrzne).

Podsumowując, Wnioskodawca będzie płacić mniej za usługi wykonane przez przedstawiciela handlowego (o wartość tych kosztów) w związku z udostępnieniem mu tego samochodu, celem realizacji umowy zlecenia jaka zostanie z nim zawarta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od przychodu, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Zgodnie z tym przepisem, na podatniku ciąży również obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 5 ww. ustawy, przebieg pojazdu powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 (art. 16 ust. 3b ww. ustawy).

Artykuł 17a pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przez umowę leasingu "rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty".

W świetle powyższego, skoro Spółka przejmie w drodze cesji od spółki X umowę leasingu operacyjnego zawartą z Sp. z o.o., to stanie się stroną tej umowy. W związku z tym, biorąc pod uwagę art. 16 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy rozliczyć w całości w koszty uzyskania przychodu koszty leasingu oraz koszty eksploatacji samochodu osobowego (koszty napraw i koszty zakupu paliwa) przekazanego do użytkowania przedstawicielowi, bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W tym przypadku, Spółka na podstawie umowy najmu ze spółką X otrzyma samochód osobowy, który od razu przekaże przedstawicielowi handlowemu na podstawie osobnej umowy.

Zdaniem Spółki, z treści art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że ograniczenie w nim zawarte znalazłoby zastosowanie jedynie w sytuacji, gdyby Spółka używała dla potrzeb działalności gospodarczej, samochód osobowy niestanowiący składnika Jej majątku.

W analizowanym przypadku Spółka nie będzie używać samochodu dla potrzeb własnej działalności gospodarczej, albowiem dokona ich udostępnienia przedstawicielowi handlowemu w ramach odrębnej umowy.

Reasumując, biorąc pod uwagę również wcześniejsze rozważania, w sytuacji, gdy samochód osobowy jest przekazany do użytkowania przedstawicielowi przez Spółkę, a jednocześnie nie jest w ogóle przez Spółkę używany, nie jest możliwe prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu w sposób przewidziany w art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W takim przypadku można w Spółce zaliczyć wydatki związane z użytkowaniem tego samochodu w całości do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Podobny pogląd zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 grudnia 2009 r. (sygn. akt IBPBI/2/423-1105/09/CzP) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2010 r. (sygn. akt IPPB3/423-615/10-4/MT) oraz interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2008 r. znak IP-PB3-423-529/08-2/MS. Wprawdzie przestawione w tych wnioskach stany faktyczne są nieco inne, ale zdaniem Spółki, wnioski przedstawione w tych interpretacjach Ministra Finansów mają również zastosowanie do rozważanego stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

I tak, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Ponadto podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

W tym miejscu wskazać należy, że enumeratywna lista wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów wynikająca z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej w tym katalogu wyłączeń nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Powyższy przepis ogranicza więc możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków związanych z użytkowaniem samochodów osobowych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia i innych umów związanych z używaniem, dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika. Ograniczenie to wynika z określenia przez ustawodawcę limitu wydatków wyznaczonego iloczynem liczby kilometrów i stawki za jeden kilometr. Wymaga to od podatnika prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Sposób prowadzenia ewidencji - w przypadku wykorzystywania samochodów osobowych nienależących do składników majątku podatnika - został szczegółowo określony w art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl powołanej regulacji, przebieg pojazdu powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy, w kontekście wątpliwości Wnioskodawcy - czy opisane we wniosku przedmiotowe wydatki mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - zwrócić uwagę należy na istotny w tym aspekcie fakt, że samochody będące przedmiotem umowy leasingu, jak i umowy najmu nie będą wykorzystywane przez Spółkę dla własnych celów służbowych.

Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, Spółka przekaże od razu samochód osobowy przedstawicielowi handlowemu, z którym podejmie współpracę na podstawie umowy zlecenia i nie będzie tego pojazdu użytkowała. Samochód osobowy zostanie przekazany przedstawicielowi handlowemu na podstawie umowy nienazwanej, która będzie odwoływała się do niniejszej umowy zlecenia. Umowa będzie określać odpowiedzialność materialną przedstawiciela handlowego za powierzony mu samochód oraz inne jego obowiązki, jak np. obowiązek comiesięcznego udostępniania samochodu do kontroli Wnioskodawcy.

Ponadto z wniosku wynika, że przedstawiciel handlowy jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą i będzie świadczył usługi na rzecz Spółki, za które otrzyma wynagrodzenie. Wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług przez przedstawiciela na rzecz Spółki, będzie umniejszane co miesiąc o wydatki, jakie Spółka poniesie na koszty paliwa i koszty eksploatacji. Koszty te będą fakturowane przez podmioty zewnętrzne bezpośrednio na Spółkę. Spółka będzie też ponosiła koszty z tytułu rat leasingowych oraz czynszu najmu.

Zatem, w świetle powyższego, skoro samochody osobowe (będące przedmiotem umowy najmu i umowy leasingu) będą przekazywane w użytkowanie przedstawicielowi handlowemu (podmiotowi prowadzącemu własną działalność gospodarczą) na podstawie umowy nienazwanej odnoszącej się do umowy zlecenia, za niemożliwe uznać należy prowadzenie przebiegu pojazdu przez Spółkę w sposób przewidziany w art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W takim przypadku wydatki poniesione przez Wnioskodawcę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile spełnione zostaną warunki wynikające z niniejszego przepisu, ponieważ decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest - co już wskazano powyżej - poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Zatem, odnosząc powyższe do przedmiotu sprawy, Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w opisanych przypadkach, a poniesione wydatki będzie mogła zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, mając na uwadze fakt, że Spółka zamierza przejąć w drodze cesji od spółki X umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy, wskazać należy, iż dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych pojęcie umowy leasingu zostało zdefiniowane w art. 17a pkt 1 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści wniosku wynika, iż na dzień cesji, umowa leasingu operacyjnego spełniać będzie wszystkie warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 17b ust. 1 powołanej wyżej ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Jednocześnie należy uwzględnić zastrzeżenie określone w art. 17b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl tego przepisu, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Jak wynika z powyższego, jeżeli zawarto umowę leasingu spełniającą powyższe warunki, to ponoszone na jej podstawie opłaty stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszty uzyskania przychodów korzystającego (w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy).

Tut. Organ pragnie także dodać, że w związku z tym, iż zastosowania w niniejszej sprawie nie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 51 w zw. z art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ samochody osobowe, o których traktuje wniosek nie będą wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy, lecz przedstawiciela handlowego (na podstawie stosownych umów), interpretacja przepisu art. 16 ust. 3b ww. ustawy, w kontekście omawianego problemu staje się bezpodstawna.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie sprawy uznać należało za prawidłowe.

Reasumując, Spółka może w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty leasingu i najmu oraz koszty eksploatacji samochodu osobowego (koszty napraw i koszty zakupu paliwa) przekazanego do użytkowania przedstawicielowi handlowemu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.