ILPB3/423-286/12-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na podstawie zezwolenia wydanego w dniu 13 marca 2003 r.

Ustalone warunki prowadzenia działalności zapisane w zezwoleniu to:

Na dzień składania wniosku o interpretację, Spółka wypełniła wszystkie warunki wynikające z zezwolenia, w tym:

Spółka korzysta z pomocy publicznej dla przedsiębiorców działających na podstawie zezwolenia z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość liczona jest jako iloczyn kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą i maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru.

Zdaniem Spółki, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uwzględnić wszystkie poniesione wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą, tzn. także tą część wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określonych w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie strefy ekonomicznej. Zezwolenie, określa kwotę stałą wydatków, będących warunkiem korzystania z zezwolenia.

W przypadku Spółki, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione wydatki inwestycyjne, także tą ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określonych w zezwoleniu.

Zdaniem Spółki, żaden z przepisów ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych ani rozporządzeń strefowych, mających zastosowanie do zezwoleń wydanych przed dniem 30 maja 2008 r., nie określa innego sposobu maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego w SSE.

Zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie w swojej treści określa maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Zdaniem Spółki, powyższy warunek nie dotyczy zezwoleń wydanych przed dniem 30 maja 2008 r.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. zmieniającej, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wydane przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizacyjnej zachowują moc.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do wyliczenia limitu pomocy publicznej Spółka może uwzględnić kwotę rzeczywistych wydatków inwestycyjnych, czy kwotę określoną w zezwoleniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą wyliczenia limitu pomocy publicznej jest kwota rzeczywistych wydatków inwestycyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Ustawa o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie w dniu 4 sierpnia 2008 r. wprowadziła zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ww. ustawy zmieniającej, art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Z kolei z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy zmieniającej wynika, iż zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

W myśl art. 5 tej ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zatem, w przedmiotowym stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż Spółka uzyskała zezwolenie w dniu 13 marca 2003 r., będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowi, iż zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Wobec powyższego, zezwolenie uzyskane przez Spółkę w dniu 13 marca 2003 r. - tak jak inne zezwolenia wydane przed omawianą nowelizacją - nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

W konsekwencji, w przypadku Spółki, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne, tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu.

W tym miejscu, wskazać należy na obowiązujące na dzień wydania zezwolenia, tj. od dnia 13 marca 2003 r. przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 1997 r. Nr 135, poz. 903 z późn. zm.).

Przepisy te utraciły moc z dniem 28 października 2004 r. w związku z wejściem w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 222, poz. 2250 z późn. zm.).

Na podstawie § 10 tego rozporządzenia, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, wydane na postawie uprzednio obowiązującego rozporządzenia zachowują ważność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ww. ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, która - jak wskazano powyżej - weszła w życie z dniem 4 sierpnia 2008 r., zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Ponadto, jak wynika z powołanego wyżej art. 5 ww. ustawy zmieniającej, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie... specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1549 z późn. zm.) oraz

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.).

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia, tj. 13 marca 2003 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej, tj. obowiązującego na dzień wydania zezwolenia.

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku korzystania przez przedsiębiorcę z tytułu realizacji nowej inwestycji ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych", lub na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych", zwolnienie stanowi pomoc regionalną udzielaną w celu wspierania nowych inwestycji, w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 60, poz. 704, z 2001 r. Nr 125, poz. 1363 i z 2002 r. Nr 41, poz. 363).

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, wielkość pomocy regionalnej, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn maksymalnej intensywności pomocy ustalonej dla danego obszaru, zgodnie z § 3 ust. 2 z uwzględnieniem § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2001 r. w sprawie pomocy regionalnej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 28, poz. 306), i kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą.

Jednocześnie § 3 ust. 3 tegoż rozporządzenia stanowi, iż kosztami, o których mowa w ust. 2, są wydatki inwestycyjne, o których mowa w § 6, z tym że:

- przy czym suma procentowych udziałów składników wymienionych w pkt 1 - 3 nie może przekroczyć 100%.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia, w przypadku korzystania przez przedsiębiorcę ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, zwolnienie stanowi pomoc regionalną udzielaną w celu wspierania tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją, w rozumieniu art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.

Regulacja § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi zaś, iż wielkość pomocy regionalnej, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn maksymalnej intensywności pomocy ustalonej na danym obszarze, zgodnie z § 3 ust. 2 z uwzględnieniem § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2001 r. w sprawie pomocy regionalnej dla przedsiębiorców, i ponoszonych przez przedsiębiorcę dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnianych pracowników, na które składają się koszty pracy brutto pracowników, powiększone o wszystkie obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnianiem.

Zgodnie z § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w § 3 i 4, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności również poza obszarem strefy, wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej tego przedsiębiorcy prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy, pod warunkiem wyodrębnienia jej pod względem organizacyjnym.

Stosownie do treści § 6 ust. 1 omawianego rozporządzenia, za wydatki inwestycyjne uznaje się wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania zezwolenia, niezwrócone przedsiębiorcy w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy - jeżeli podatki te podlegają odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług, na:

- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

W myśl § 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia, minimalna wysokość nakładów inwestycyjnych wynosi 100 tys. EURO.

Przytoczone powyżej przepisy określają zatem warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia.

W przedmiotowym zezwoleniu ustalone zostały warunki dotyczące prowadzenia działalności m.in. wskazano, iż kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych, tj. 100 tys. EURO, koniecznych do poniesienia przez Spółkę, w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka wskazała, iż na dzień składania wniosku o interpretację wypełniła wszystkie warunki wynikające ze zwolnienia, w tym poniosła nakłady inwestycyjne (rozumiane zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia) w wysokości 8.718.885,09 PLN.

Odnosząc się więc do powyższego stanu faktycznego, należy przede wszystkim podkreślić, iż zwolnienia podatkowe (m.in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa § 6 ust. 2 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej.

Kwota wskazana w ww. rozporządzeniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż 100 tys. EURO. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczy powyższą kwotę wydatków inwestycyjnych, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia).

W konsekwencji, w przypadku poniesienia przez Spółkę wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę minimalną, określoną w § 6 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniona jest Ona do dalszego korzystania z pomocy regionalnej.

Reasumując, do wyliczenia limitu pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może uwzględnić kwotę rzeczywistych wydatków inwestycyjnych w całym okresie obowiązywania zezwolenia, tzn. także tą ich część, która przewyższa minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określonych w § 6 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej. Przy czym wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.