ILPB3/423-286/07-2/MC - Przychód podatkowy szpitala z tytułu otrzymania w nieodpłatne użytkowanie nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szpitala Specjalistycznego przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny.

Szpital Specjalistyczny aktem notarialnym otrzymał na czas nieokreślony w nieodpłatne użytkowanie nieruchomość na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89). Przekazanie nieruchomości nastąpiło na podstawie notarialnej umowy użytkowania.

Szpital jako Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej działa na zasadach określonych w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej.

Stosownie do art. 53 ust. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, "samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej gospodaruje samodzielnie przekazanymi w nieodpłatne użytkowanie nieruchomościami i majątkiem Skarbu Państwa lub komunalnym oraz majątkiem własnym (otrzymanym i zakupionym)" oraz zgodnie z zapisem art. 53 ust. 2 ww. ustawy, "zbycie aktywów trwałych samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, oddanie go w dzierżawę, najem, użytkowanie oraz użyczenie może nastąpić wyłącznie na zasadach określonych przez podmiot, który utworzył zakład."

Z przywołanych zapisów w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej wynika, że Szpital będący Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej posiada ograniczone prawa rzeczowe w postaci użytkowania nieruchomości stanowiącej własność Samorządu Województwa X (określone w przepisie art. 252 i 253 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Również art. 56 ust. 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej reguluje, że "fundusz założycielski zakładu stanowi wartość wydzielonej zakładowi części mienia państwowego lub komunalnego lub mienia publicznej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przytoczonych regulacji prawnych ma zastosowanie przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) i czy w związku z tym Szpital powinien wyceniać przychody z powyższych tytułów.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, że SPZOZ nie zostały ujęte w zamkniętym katalogu jednostek wymienionych w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to ze względu na charakter działalności nie powinny wyceniać przychodów.

Zasady gospodarki finansowej samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej określa ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Wartość przekazanego do nieodpłatnego użytkowania majątku nie stanowi przychodu dla Szpitala. Z przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej wynika bowiem, że przekazany majątek pozostaje nadal własnością samorządu.

Zdaniem Szpitala, do opisanego stanu ma zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się: "przychodów otrzymanych na utworzenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego, albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej działają na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89). Zgodnie art. 53 ust. 1 tej ustawy, samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej gospodaruje samodzielnie przekazanymi w nieodpłatne użytkowanie nieruchomościami i majątkiem Skarbu Państwa lub komunalnym oraz majątkiem własnym (otrzymanym i zakupionym). Przy czym stosownie do art. 56 ust. 2 ww. ustawy, fundusz założycielski zakładu stanowi wartość wydzielonej zakładowi części mienia państwowego lub komunalnego lub mienia publicznej uczelni medycznej albo publicznej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, przychodem jest również wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z kolei przychody neutralne podatkowo, a więc nie stanowiące podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu, określone zostały w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy stanowi, iż do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Szpital - na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej - otrzymał w nieodpłatne użytkowanie nieruchomość, stanowiącą własność Samorządu Województwa X.

Przez nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w powołanym wyżej art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie w majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Cechą podstawową świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego i świadczenie to musi stanowić dla niego przysporzenie majątkowe. Kolejnym warunkiem, który musi być spełniony, aby można było mówić o wystąpieniu przychodu z tytułu art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy jest to, by dane świadczenie nie było powszechnie dostępne, lecz aby miało charakter wyjątkowy, dostępny wyłącznie dla jednego lub zamkniętego kręgu adresatów, wybranych według uznania podmiotu dającego takie świadczenie. Ponadto w przypadku, gdy określone świadczenia są z założenia bezpłatne dla wszystkich podatników, a nie jednostkowym przypadkiem stosowanym w stosunku do indywidualnego podmiotu, to wówczas nie należy ustalać w związku z zaistnieniem takiego zdarzenia przychodów podatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem w ocenie tut. Organu mimo, iż mający osobowość prawną samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej nie został wymieniony w katalogu jednostek zwolnionych z obowiązku wyceny wartości świadczeń nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych, to nieodpłatne użytkowanie nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego nie będzie skutkować obowiązkiem wykazania przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż taka forma użytkowania nieruchomości wynika z zapisów ustawowych i ma dla omawianej grupy podatników charakter powszechny.

Majątek, o którym mowa, stanowi fundusz założycielski Szpitala. Zatem na podstawie cytowanego wyżej art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, iż brak jest podstaw do ustalania przez Szpital przychodu w związku z nieodpłatnym otrzymaniem do użytkowania nieruchomości. Celem przekazania tej nieruchomości jest bowiem zgromadzenie środków niezbędnych do funkcjonowania podatnika.

W świetle powyższego uznać należy, że u Wnioskodawcy nie będzie miał zastosowania przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Szpital nie jest zatem zobowiązany do ustalania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.