ILPB3/423-277/11-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szpitala, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednostką udzielającą świadczenia zdrowotne w warunkach szpitalnych lub ambulatoryjnych, których zakres określony został w Statucie nadanym w dniu 27 czerwca 2002 r. na mocy Uchwały Senatu Akademii.

Na podstawie treści zawartej w Rozdziale II "Cele i zadania Szpitala" wyżej powołanego Statutu Szpitala, paragraf 4, punkty 1 i 2, które brzmią:

Dyrekcja Szpitala zainteresowana jest w podwyższaniu wiedzy merytorycznej pracowników i w tym celu pracownicy korzystają z różnych form szkolenia zawodowego. Jedną z tych form jest udział pracowników w spotkaniach organizacji, których przedmiot jest związany z działalnością Szpitala. W okresie I dekady miesiąca czerwca 2011 r. udzielono delegacji służbowych pracownikom, celem uczestniczenia w VI Zjeździe Polskiego Towarzystwa Neurologów Dziecięcych. Zgodnie z tym programem, pracownicy Szpitala nabywają wiedzę w charakterze słuchaczy, jak również uczestniczą aktywnie w jej przekazywaniu jako wykładowcy.

Głównym źródłem finansowania Szpitala jest umowa z Narodowym Funduszem Zdrowia. Posiadanie wysoko wykwalifikowanego personelu medycznego pozwala Szpitalowi na zakontraktowanie świadczeń, które są wykonywane jedynie w jednostkach o najwyższym stopniu referencji. Jednocześnie przyczynia się to do zainteresowania pacjentów, którzy chcą być leczeni w specjalistycznym Szpitalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty delegacji służbowych pracowników Szpitala delegowanych w celu uczestniczenia w zjazdach, naradach, sympozjach, spotkaniach i innych zgrupowaniach w charakterze słuchaczy uzupełniających wiedzę w ramach szkolenia zawodowego, jak i delegowanych w celu prowadzenia wykładów merytorycznych o tematyce szkoleniowej stanowią koszty uzyskania przychodów Szpitala i są wolne od obowiązku opodatkowania podatkiem od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie treści zawartej w Rozdziale II - "Cele i zadania Szpitala" wyżej powołanego Statutu Szpitala, paragraf 4, punkty 1 i 2, które brzmią:

istnieje uzasadniona podstawa do zaliczania przedmiotowych kosztów delegacji służbowych pracowników do kosztów uzyskania przychodów Szpitala.

Ponadto, z uwagi na charakter działalności Jednostki w zakresie ochrony zdrowia udoskonalanie posiadanej wiedzy pracowników o naukowe nowości oraz przekazywanie wyników badań i odkryć naukowych w tej dziedzinie jest elementem koniecznym do właściwego wykonywania zawodu medycznego.

Koszty delegacji służbowych, spowodowane zarówno udziałem biernym - jako słuchacza, jak i udziałem czynnym - jako wykładowcy, delegowanych pracowników w celu uczestniczenia w zjazdach, naradach, sympozjach, spotkaniach i innych formach zgrupowania o charakterze szkolenia zawodowego, winny stanowić koszty uzyskania przychodów Szpitala poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Jednocześnie zauważyć należy, że obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wydatków dot. delegacji służbowych pracowników do kosztów uzyskania przychodów będzie miało zatem określenie, czy koszty te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Szpital zainteresowany jest w podwyższaniu wiedzy merytorycznej pracowników i w tym celu Jego pracownicy korzystają z różnych form szkolenia zawodowego. Jedną z tych form jest udział pracowników w spotkaniach organizacji, których przedmiot jest związany z działalnością Szpitala. W okresie I dekady miesiąca czerwca 2011 r. udzielono delegacji służbowych pracownikom, celem uczestniczenia w VI Zjeździe Polskiego Towarzystwa Neurologów Dziecięcych. Pracownicy Szpitala uczestniczyli w ww. zjeździe w charakterze słuchaczy, jak również jako wykładowcy.

Zgodnie z treścią statutu Szpitala, Jego podstawowym celem jest realizacja zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzieleniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia. Ponadto Szpital uczestniczy w przygotowaniu osób do wykonywania zawodu medycznego i kształceniu osób wykonujących zawód medyczny.

Wnioskodawca wskazał, iż głównym źródłem finansowania Szpitala jest umowa z Narodowym Funduszem Zdrowia. Posiadanie wysoko wykwalifikowanego personelu medycznego pozwala Szpitalowi na zakontraktowanie świadczeń, które są wykonywane jedynie w jednostkach o najwyższym stopniu referencji i jednocześnie przyczynia się to do zainteresowania pacjentów, którzy chcą być leczeni w specjalistycznym Szpitalu. Ponadto - jak zaznacza Wnioskodawca-z uwagi na charakter działalności jednostki w zakresie ochrony zdrowia udoskonalanie posiadanej wiedzy pracowników o naukowe nowości oraz przekazywanie wyników badań i odkryć naukowych w tej dziedzinie jest elementem koniecznym do właściwego wykonywania zawodu medycznego.

Korzystanie przez pracowników Szpitala z różnych form szkolenia zawodowego przyczynia się do podnoszenia ich wiedzy oraz prawidłowego wykonywania zawodu medycznego. Zatem, Szpital finansując swoim pracownikom koszty udziału w zjazdach, naradach, sympozjach, spotkaniach i innych zgrupowaniach w charakterze słuchaczy uzupełniających wiedzę w ramach szkolenia zawodowego, jak i delegowanych w celu prowadzenia wykładów merytorycznych o tematyce szkoleniowej może wydatki te zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując powyższe, koszty delegacji służbowych pracowników Szpitala delegowanych w celu uczestniczenia w zjazdach, naradach, sympozjach, spotkaniach i innych zgrupowaniach w charakterze słuchaczy uzupełniających wiedzę w ramach szkolenia zawodowego, jak i delegowanych w celu prowadzenia wykładów merytorycznych o tematyce szkoleniowej stanowią koszty uzyskania przychodów Szpitala w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie stanu faktycznego opisanego w złożonym w dniu 20 czerwca 2011 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47. ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.