ILPB3/423-274/07-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa Produkcji Ogrodniczej S. Spółka z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest przedsiębiorstwem branży ogrodniczej (produkcja warzyw i kwiatów w obiektach szklarniowych). Znaczący udział w procesie produkcyjnym stanowi zaangażowanie ludzkiej pracy fizycznej, której nie da się zastąpić pracą maszyn (stałe: pielęgnacja roślin, ochrona technologiczna roślin i zbiór warzyw). Z uwagi na zachodzące zmiany na rynku pracy, a zwłaszcza niedobór pracowników na rynku lokalnym (S. są położone X k.m. od miasta W.), w szczególności w zawodach i pracach wykonywanych z dużym nakładem pracy fizycznej przez człowieka, Spółka zamierza pozyskiwać pracowników spoza najbliższego obszaru. W związku z tym, Spółka od 1 stycznia 2008 r. zamierza zakontraktować u zewnętrznego dostawcy - wyspecjalizowanej firmy przewozowej, w określonych godzinach i na określonych trasach, pewną ilość miejsc w środkach transportu. Wnioskodawca poniesie uzgodnione stałe koszty niezależnie od rzeczywistego wykorzystania ilości miejsc w środkach transportu, gdyż zapłaci za uzgodniony potencjał przewozowy. Prawo do korzystania z usługi będzie miał każdy pracownik, na podstawie indywidualnej służbowej przepustki. Samodzielnie, każdy z pracowników będzie mógł podjąć decyzję o korzystaniu, bądź też nie w danym dniu ze środka transportu finansowanego przez Spółkę. Środki transportu będą przywozić pracowników z miejscowości, zarówno tych z których istnieje transport osobowy do S., jak i z tych, z których na dzień dzisiejszy nie ma innych możliwości bezpośredniego dojazdu do miejscowości, w której znajduje się Spółka. Zarówno Wnioskodawca, jak i przewoźnik - ze względu na charakter transportu ludzi - nie będą mieli możliwości ustalenia, który pracownik i w jakim dniu korzystał z przewozu do i z pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy poniesione koszty, związane z dowozem pracowników do i z miejsca pracy, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone nakłady na dowóz pracowników do i z miejsca pracy służą utrzymaniu zatrudnienia na poziomie pozwalającym zabezpieczyć źródła przychodów, wobec tego są kosztem uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który określa art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, iż treść tego artykułu nie zawiera regulacji dotyczących przedmiotowych wydatków, należy odnieść się do ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 tejże ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż planowane przez Spółkę wydatki na zakup usług transportowych związane są z niedoborem pracowników na lokalnym rynku pracy, w szczególności w zawodach wymagających dużego nakładu pracy fizycznej. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wydatki związane z utrzymaniem zatrudnienia w Spółce na określonym poziomie służyć będą prawidłowemu funkcjonowaniu firmy, a tym samym osiąganych przez Spółkę przychodów.

Zatem planowane wydatki na nabycie usług transportowych, celem organizacji dojazdów pracowników do i z miejsca pracy - jako koszty mające pośredni wpływ na osiągane przychody - stanowić będą koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wyjaśnia, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja z dnia 26 lutego 2008 r. nr ILPB1/415-216/07-2/AMN, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług interpretacja z dnia 26 lutego 2008 r. nr ILPP2/443-185/07-2/GZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.