ILPB3/423-269/12-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2012 r. (data wpływu 18 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 18 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* kosztów uzyskania przychodów,

* przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: W. S.A.) jest spółką, której istotą działania jest tworzenie i obsługa miejsca do dystrybucji produktów i towarów żywnościowych, florystycznych oraz kwiatów. Na terenie Spółki sprzedają swoje produkty i towary producenci, ogrodnicy i handlowcy, głównie z (...). Nabywcami tych produktów i towarów żywnościowych, florystycznych i kwiatów są przede wszystkim sklepy i kwiaciarnie (dalej: kupujący, placówki handlowe), działające w różnych formach organizacyjnych i prawnych, które sprzedają, nabyte w ilościach hurtowych - na terenie Spółki - produkty i towary, klientom detalicznym (dalej: konsumenci). Wnioskodawca jest i będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca pobiera opłaty:

* za możliwość sprzedaży na terenie Spółki,

* za możliwość dokonywania zakupów na terenie Spółki.

Opłaty te stanowią przychody Wnioskodawcy, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz obrót, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie korzystający ze zwolnienia z VAT.

Z działalnością Spółki związane są następujące zależności:

* im większy popyt ze strony konsumentów, na produkty i towary sprzedawane przez kupujących, zaopatrujących się na terenie Spółki, tym więcej wjazdów kupujących na Jej teren,

* im więcej wjazdów kupujących na teren Spółki, tym większy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym większy obrót w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, osiągnie Wnioskodawca,

* im większy popyt ze strony konsumentów, na produkty i towary sprzedawane przez kupujących, zaopatrujących się na terenie Spółki, tym większy popyt na produkty i towary oferowane przez sprzedających na Jej terenie,

* im większy popyt na produkty i towary, oferowane przez sprzedających na terenie Spółki, tym większe zapotrzebowanie na powierzchnie handlowe, oferowane przez Wnioskodawcę,

* im większe zapotrzebowanie na powierzchnie handlowe, oferowane przez Spółkę, tym większe przychody Wnioskodawcy i tym większy Jego potencjał rozwojowy.

W interesie Wnioskodawcy jest aby:

* jak najwięcej sprzedających oferowało jak największe ilości swoich produktów i towarów na terenie Spółki,

* jak najwięcej kupujących, możliwie najbardziej częstotliwie, dokonywało jak największych zakupów od sprzedających na terenie Spółki.

W interesie kupujących jest aby:

* jak najwięcej konsumentów nabywało oferowane w ich punktach sprzedażowych produkty i towary, zakupione na terenie Spółki.

Wspólnie - Wnioskodawca i kupujący mają więc interes w tym, aby popyt wśród konsumentów, na produkty i towary, oferowane przez sprzedających na terenie Spółki, był jak największy.

Ponieważ znak towarowy - "X" utrwalił się wśród konsumentów żywności jako synonim zdrowych, świeżych i (...) produktów i towarów żywnościowych, a znak towarowy "Y" jako synonim wysokiej jakości towarów florystycznych oraz kwiatów, Wnioskodawca i kupujący zdecydowali się na realizację wspólnych programów promocyjno - reklamowych (dalej również: programy), zmierzających do umocnienia pozytywnego wizerunku produktów i towarów sprzedawanych na terenie Spółki oraz zwiększenia popytu konsumenckiego na przedmiotowe produkty i towary. Przedmiotowe programy promocyjno - reklamowe będą polegały na wykonaniu przez Wnioskodawcę aranżacji graficznej witryn placówek handlowych, biorących udział w akcji (dalej: aranżacje, aranżacje graficzne).

Na aranżację graficzną składać się będą w szczególności: projekt graficzny witryny, wykonanie drukowanych materiałów reklamowych w postaci wielkoformatowych naklejek, zgodnie z przedmiotowym projektem graficznym oraz naniesienie przedmiotowych naklejek na witryny placówek handlowych. Wykonanie przedmiotowych aranżacji ma na celu informowanie potencjalnych klientów detalicznych, że w danej placówce handlowej (sklep) można kupić zdrowe, świeże i (...) produkty i towary, a w przypadku punktów florystycznych (kwiaciarnia) można nabyć w najlepszej jakości towary florystyczne i kwiaty. Potwierdzeniem ich jakości jest znak towarowy, promujący Spółkę.

Aranżacje witryn wykona (częściowo lub w całości przy pomocy podwykonawców) Spółka, która poniesie również koszty realizacji aranżacji witryn. Natomiast placówki handlowe udostępnią nieodpłatnie swoje witryny, w celu umieszczenia na nich przedmiotowych aranżacji.

Aranżacje graficzne witryn nie będę stanowić ich renowacji czy naprawy, zarówno przed oklejeniem, jak i po oklejeniu witryny te będą stanowiły pełnowartościowe witryny sklepowe. Przedmiotowe aranżacje nie będą przysparzały żadnego efektu ekonomicznego placówkom handlowym, poza względami marketingowymi, których celem jest zwiększenie sprzedaży oferowanych produktów i towarów, co stanowi również bezpośrednią korzyść dla Spółki, poprzez wzrost zakupów dokonywanych przez kupujących od sprzedających na W. S.A.

Wnioskodawca i placówki handlowe oczekują następujących potencjalnych korzyści z podjętych wspólnie programów promocyjno - reklamowych.

Potencjalne korzyści dla placówek handlowych (sklepy i kwiaciarnie):

* wzrost popytu na sprzedawane produkty i towary,

* wzrost przychodów i zysków,

* umocnienie pozycji na lokalnym rynku detalicznym.

Potencjalne korzyści dla Wnioskodawcy:

Krótkookresowe:

* zwiększenie ilości wjazdów na teren Spółki, a tym samym zwiększenie przychodów Spółki.

Średniookresowe:

* zwiększenie świadomości znaku towarowego Spółki wśród konsumentów oraz umocnienie Jej pozytywnego wizerunku,

* umocnienie wizerunku Spółki, jako miejsca, w którym oferowane produkty i towary żywnościowe są zdrowe, świeże i (...), a w przypadku kwiatów i artykułów florystycznych najwyższej jakości.

Długookresowe:

* umocnienie pozycji Spółki, jako miejsca spotkania się podaży i popytu w zakresie oferowanych produktów i towarów,

* zwiększenie zainteresowania miejscami handlowymi oferowanymi na W. S.A., które może przyczynić się do zwiększenia ilości oferowanych produktów i towarów na W. S.A., a więc i zwiększenie potencjału gospodarczego Wnioskodawcy.

Przedmiotowe programy promocyjno - reklamowe można porównać do umieszczania przez podmioty dysponujące prawem do innych renomowanych znaków handlowych materiałów reklamowych w punktach sprzedażowych, w tym również grafik na witrynach sklepowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2).

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 (oznaczonego we wniosku jako pytanie nr 5) został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 11 października 2012 r. nr ILPB3/423-269/12-3/JG.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup przedmiotowych towarów i usług w celu wykonania niniejszych aranżacji graficznych witryn sklepowych (w szczególności: projektów graficznych, drukowanych materiałów reklamowych oraz usług oklejenia witryn), stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu:

* uzyskania przychodu albo

* zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu,

z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy, jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Ponieważ zakup towarów i usług na cele reklamowo - promocyjne nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszt niestanowiący kosztów uzyskania przychodów, dla określenia czy przedmiotowe zakupy stanowią koszt uzyskania przychodu, znaczenie będzie miało ustalenie, czy zostały one dokonane w celu uzyskania przychodu, ew. w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Aby dany zakup był kosztem poniesionym w celu uzyskania przychodów, musi być przede wszystkim poniesiony w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podmiot ponoszący ten koszt. Ponadto poniesienie danego kosztu powinno mieć wpływ na wielkość przychodu osiąganego przez danego podatnika, aczkolwiek wystąpienie przychodu nie jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

W orzecznictwie sądowo - administracyjnym przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz (przynajmniej potencjalną) możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu z danego źródła (por. np. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 8 lipca 2008 r. sygn. akt I SA/Rz 443/08).

Podkreślić także należy, iż decydującego znaczenia nie będzie miało ani to, czy nastąpiło faktyczne osiągnięcie lub zwiększenie przychodów, ani rozmiar takiego zwiększenia. Do kosztów uzyskania przychodów zakwalifikowane mogą być także koszty poniesione przez podatnika w przypadku przychodów w wysokości mniejszej, a nawet niewspółmiernie mniejszej, od poniesionych nakładów; istotny jest związek pomiędzy kosztem poniesionym a celem (projekcją) uzyskania przychodu (por. np. wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2005 r. sygn. akt II FSK 11/05).

Przedmiotowe zakupy towarów i usług na aranżację witryn sklepowych, zostaną dokonane przez Spółkę w celu promowania marek "X" oraz "Y", co w założeniu ma prowadzić do zwiększenia ilości wjazdów na teren Spółki, a tym samym zwiększenie Jej przychodów. W tym ujęciu zakup przedmiotowych towarów i usług ma więc dla Wnioskodawcy bezpośredni związek z przychodem.

W dłuższym horyzoncie czasowym, efektem programów promocyjno - reklamowych, do których niezbędne jest wykonanie przedmiotowych zakupów, ma być m.in. zwiększenie świadomości znaków towarowych Spółki wśród konsumentów, umocnienie pozytywnego wizerunku Spółki, a w efekcie umocnienia Jej pozycji rynkowej i ogólne zwiększenie potencjału gospodarczego Spółki. Przedmiotowe zakupy mają więc również na celu zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu, jakim jest przedsiębiorstwo Wnioskodawcy.

Reasumując, zakup przedmiotowych towarów i usług w celu wykonania przedmiotowych aranżacji graficznych witryn sklepowych (w szczególności: projektów, drukowanych materiałów reklamowych oraz usług oklejenia witryn) stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym - dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.

Koszty ponoszone przez podatnika należy więc ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

O tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Takimi kosztami bowiem nie mogą być - co do zasady - wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego uznać więc należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu kosztów wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca i kupujący zdecydowali się na realizację wspólnych programów promocyjno - reklamowych, zmierzających do umocnienia pozytywnego wizerunku produktów i towarów sprzedawanych na terenie Spółki oraz zwiększenia popytu konsumenckiego na przedmiotowe produkty i towary. Przedmiotowe programy promocyjno - reklamowe będą polegały na wykonaniu przez Wnioskodawcę aranżacji graficznej witryn placówek handlowych, biorących udział w tej akcji.

Na aranżację graficzną składać się będą w szczególności: projekt graficzny witryny, wykonanie drukowanych materiałów reklamowych w postaci wielkoformatowych naklejek zgodnie z przedmiotowym projektem graficznym oraz naniesienie przedmiotowych naklejek na witryny placówek handlowych. Wykonanie przedmiotowych aranżacji ma na celu informowanie potencjalnych klientów detalicznych, że w danej placówce handlowej (sklep) można kupić zdrowe, świeże i (...) produkty i towary, a w przypadku punktów florystycznych (kwiaciarnia) można nabyć w najlepszej jakości towary florystyczne i kwiaty. Potwierdzeniem ich jakości jest znak towarowy, promujący Spółkę.

Aranżacje witryn wykona (częściowo lub w całości przy pomocy podwykonawców) Spółka, która poniesie również koszty realizacji aranżacji witryn. Natomiast placówki handlowe udostępnią nieodpłatnie swoje witryny, w celu umieszczenia na nich przedmiotowych aranżacji.

Przedmiotowe aranżacje nie będą przysparzały żadnego efektu ekonomicznego placówkom handlowym, poza względami marketingowymi, których celem jest zwiększenie sprzedaży oferowanych produktów i towarów, co stanowi również bezpośrednią korzyść dla Spółki, poprzez wzrost zakupów dokonywanych przez kupujących od sprzedających na W. S.A.

Mając na uwadze powyższe, wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów - co do zasady - zalicza się koszty reklamy i promocji. Wydatki te, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Z kolei promocja, oznacza działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Pod pojęciem promocji kryje się więc ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji i obietnic. Promocja stanowi także formę zachęty, skłaniającą do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzającą przychylną opinię o firmie.

W świetle powyższego, przedmiotowe wydatki opisane we wniosku, jako niewykluczone mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą stanowić koszty podatkowe.

Reasumując, wydatki jakie Spółka poniesie w związku z realizacją programów promocyjno - reklamowych, tj. zakup towarów i usług w celu wykonania aranżacji graficznych witryn sklepowych, spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i stanowić będą koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów), obciąża Podatnika.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno też wynikać, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Ponadto, tut. Organ pragnie nadmienić, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Odnosząc się natomiast do powołanych w treści wniosku orzeczeń sądów administracyjnych, wskazać należy, że nie mogą one wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto dodaje się, iż w zakresie podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.