ILPB3/423-256/10-4/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dodatkowych wpłat wniesionych przez członków Stowarzyszenia na pokrycie kosztów budowy środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 2 czerwca 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dodatkowych wpłat wniesionych przez członków Stowarzyszenia na pokrycie kosztów budowy środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie nieprowadzące działalności gospodarczej planowało rozpoczęcie budowy środka trwałego (pawilonów handlowych) na potrzeby przyszłej działalności gospodarczej, która polegać będzie na wynajmie wybudowanych pawilonów członkom Stowarzyszenia.

W tym celu zgłoszono Stowarzyszenie do rejestru przedsiębiorców i podjęto uchwałę zobowiązującą członków do wniesienia dodatkowych wpłat na pokrycie kosztów tej budowy (nie jest to celem statutu Stowarzyszenia).

Wpłacone środki zaksięgowano w 2009 r. jako rozliczenia międzyokresowe przychodów, natomiast ponoszone nakłady na budowę ujmowano na koncie środki trwałe w budowie. Po zakończeniu budowy i oddaniu pawilonów do użytkowania, wartość poniesionych nakładów będzie stanowiła wartość początkową środka trwałego podlegającego amortyzacji.

Następnie, równolegle do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych (niestanowiących kosztów uzyskania przychodów) wniesione składki w wysokości odpisów amortyzacyjnych zostaną zaliczane do pozostałych przychodów operacyjnych. Odpisane przychody nie będą przychodami dla celów podatkowych.

W piśmie z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 2 czerwca 2010 r.) Wnioskodawca uzupełnił opisany we wniosku stan faktyczny o poniższe wyjaśnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dodatkowe wpłaty członków Stowarzyszenia na pokrycie kosztów budowy będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 19%.

Jednocześnie zaznacza się, iż treść powyższego pytania wynika z pisma będącego odpowiedzią na wezwanie do uzupełnienia wniosku, w którym tut. Organ zwrócił się o wyjaśnienie pojęcia "składki" jakie zostało zawarte we wniosku. Natomiast ze stanu faktycznego wynikało, iż "podjęto uchwałę zobowiązującą członków do wniesienia dodatkowych wpłat na pokrycie kosztów (...) budowy".

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane wpłaty przeznaczone na budowę środka trwałego, od którego odpisy amortyzacyjne nie będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie powinny również być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stowarzyszenia funkcjonują na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć działalność z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego (art. 17 ust. 1 ww. ustawy).

Stowarzyszenia posiadają osobowość prawną, tak więc jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

Zatem stowarzyszenia, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie.

Wnioskodawca w opisie zaistniałego stanu faktycznego wskazał, że Stowarzyszenie podjęło uchwałę zobowiązującą Jego członków do wniesienia dodatkowych wpłat na pokrycie kosztów budowy środka trwałego (pawilonów handlowych). Jak wynika z przedstawionych okoliczności, wpłaty te, dokonywane przez członków Stowarzyszenia, nie miały charakteru składek członkowskich, lecz wpłat celowych na realizację zadań inwestycyjnych Stowarzyszenia.

Odnosząc powyższe do regulacji wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego.

Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (art. 12 ust. 1 pkt 1 - 3 powyższej ustawy).

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można więc stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Dodatkowo należy wskazać na treść art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Tak określony dochód stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy wskazać, iż przedmiotowe wpłaty członków Stowarzyszenia, nie mogą także korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z jego treścią, wolne od podatku są składki członkowskie członków organizacji politycznych, społecznych i zawodowych - w części nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika bowiem, że należności wpłacane przez członków Stowarzyszenia nie miały charakteru składek członkowskich, tylko wpłat na realizację zadania inwestycyjnego (budowy pawilonów handlowych) na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej tego Stowarzyszenia.

Reasumując, dodatkowe wpłaty wniesione przez członków Stowarzyszenia w celu pokrycia kosztów budowy środka trwałego stanowią przychód podatkowy Wnioskodawcy.

Jednocześnie tut. Organ nadmienia, że poniesione przez Stowarzyszenie nakłady inwestycyjne związane z budową środka trwałego mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych.

Wobec powyższego za błędne należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdza, że jeśli odpisy amortyzacyjne od środka trwałego nie będą zaliczone przez Stowarzyszenie do kosztów uzyskania przychodów, to przedmiotowe wpłaty nie powinny być tym samym opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.