ILPB3/423-212/14-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 7 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Spółka jest właścicielem pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. "pojazdy samochodowe - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony". Pojazdy są wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki, użytkowane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej i amortyzowane. Działalność, której służą pojazdy jest działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Pojazdy nie spełniają kryteriów zawartych w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. b - nie są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - oraz art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT (konstrukcja tych pojazdów nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

Spółka, pomimo tego, że nie wykorzystuje pojazdów do celów innych niż działalność gospodarcza, nie zamierza prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu, uznając, że wykonanie ww. obowiązku byłoby pracochłonne i bardziej kosztowne niż utrata potencjalnych korzyści wynikających z odliczenia 50% a nie 100% podatku VAT dotyczącego wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, których dotyczy wniosek o interpretację.

Spółka nie dokonała zgłoszenia do organu podatkowego na druku VAT-26, nie są to także pojazdy w leasingu.

Nie są to pojazdy samochodowe o wartości samochodu przewyższającej 20.000 euro, w stosunku do których zachodzą przesłanki ograniczeń w zaliczaniu kosztów poniesionych przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 4 oraz 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Koszty dotyczące posiadania pojazdów samochodowych objętych wnioskiem o interpretację (amortyzacja) oraz koszty użytkowania pojazdu są traktowane jako koszty uzyskania przychodu, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka poniosła koszt naprawy jednego z pojazdów. Faktura dotyczyła pojazdu, który Spółka nie zaliczyła jako pojazd samochodowy uznawany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 ustawy VAT.

Spółka odliczyła 50% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturze za usługę, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy VAT i zaewidencjonowała koszt uzyskania przychodu w księgach Spółki równy wartości netto usługi (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu nieodliczoną kwotę 50% podatku naliczonego (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret 2).

Spółka ponosi koszty zakupu paliwa do samochodu i w oparciu o przepisy przejściowe do ustawy VAT nie odlicza podatku naliczonego (do 30 czerwca 2015 r.), również zaewidencjonowała koszt uzyskania przychodu w księgach Spółki równy wartości netto towaru oraz nieodliczoną kwotę podatku naliczonego, na zasadach jak w zdaniu poprzednim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kosztem uzyskania przychodu, w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 w korespondencji z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest wartość netto oraz nieodliczona kwota podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, które nie spełniają warunku uznania ich za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodu, w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 w korespondencji z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest wartość netto oraz nieodliczona kwota podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, które nie spełniają warunku uznania ich za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy VAT.

Ustawodawca nie wprowadził bowiem do ustaw o podatku dochodowym żadnych regulacji, które nakazywałyby w sposób szczególny traktować koszty dotyczące samochodów objętych wnioskiem o interpretację. Odliczanie 50% VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi służącymi wyłącznie do celów służbowych (z uwzględnieniem przepisów przejściowych do ustawy VAT dla paliw) wynika z decyzji gospodarczej, podjętej przez podatnika (tekst jedn.: decyzji o nieprowadzeniu ewidencji przebiegu pojazdu) i nie jest odzwierciedleniem rzeczywistego wykorzystywania samochodu osobowego. Zdaniem Spółki właśnie rzeczywiste wykorzystywanie tego pojazdu przesądza o tym, czy wydatek z nim związany może być kosztem podatkowym, czy nie. Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego nie wykorzystuje pojazdów do innych celów niż działalność gospodarcza i nie zamierza tego robić. Przyczyny wyboru podatnika prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego w zakupach związanych z ww. samochodami związane są głównie z oszacowaniem potencjalnych kosztów czasu pracy koniecznych do wykonywania obowiązków ewidencyjnych oraz potencjalnych korzyści wynikających z prawa do odliczenia 100%, a nie 50% podatku naliczonego. Zdaniem Spółki, wydatki związane z nabyciem i używaniem (eksploatacją) samochodów osobowych są od 1 kwietnia br. ujmowane w kosztach uzyskania przychodów na tych samych zasadach jak dotychczas. Jeśli zatem pojazd samochodowy w rzeczywistości jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej, to wydatki związane z jego używaniem (eksploatacją) stanowią koszty uzyskania przychodów, z uwzględnieniem oczywiście ograniczeń określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 4 oraz 16 ust. 1 pkt 49.

Zasadniczo VAT naliczony nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, poza wyjątkami wprost wskazanymi w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kosztem podatkowym może być jednak VAT naliczony w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie podlega on odliczeniu (jeżeli nie zwiększa on wartości początkowej środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej). Tak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a.

Zatem w tej sytuacji nieodliczona kwota podatku VAT zawarta w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z transakcjami gospodarczymi wyszczególnionymi w art. 86a ust. 1 ustawy VAT upoważnia Spółkę do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest właścicielem pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. Spółka, pomimo tego, że nie wykorzystuje pojazdy do celów innych niż działalność gospodarcza, nie zamierza prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu, uznając, że wykonanie ww. obowiązku byłoby pracochłonne i bardziej kosztowne niż utrata potencjalnych korzyści wynikających z odliczenia 50% a nie 100% podatku VAT dotyczącego wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, których dotyczy wniosek o interpretację. Spółka poniosła koszt naprawy jednego z pojazdów oraz ponosi koszty zakupu paliwa do samochodu.

Wydatki związane z użytkowanymi w prowadzonej działalności gospodarczej pojazdami samochodowymi stanowią - co do zasady - koszt uzyskania przychodów.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązuje generalna zasada, w myśl której, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów niestanowiących kosztów podatkowych. Warunku tego nie spełniają, wydatki związane z używaniem pojazdu samochodowego na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Zasada ta, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych obowiązuje również podatników, którzy odliczą 50% VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi - zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), jak i tych, którzy odliczą podatek VAT w pełnej wysokości. Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), nie oznacza, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych podatnicy ci zobligowani są do automatycznego pomniejszenia kosztów używania pojazdu samochodowego o 50%.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego podkreślił, że opisane pojazdy samochodowe nie są wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza. Pojazdy te są wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki oraz amortyzowane.

Podsumowując, wydatki na nabycie towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych wykorzystywanych tylko w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę stanowią koszty uzyskania przychodów wraz z podatkiem VAT, w tej części, w jakiej podatnikowi nie przysługuje odliczenie zgodnie z odrębnymi przepisami - zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.