ILPB3/423-209/10-6/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu 3 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 maja 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stan faktyczny nr 1.

Spółka uzyskała w dniu 10 lipca 2006 r. zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy. w roku 2007 poniosła w tej Strefie nakłady inwestycyjne w kwocie 10.000 tys. zł. Kwalifikowane koszty inwestycji po uwzględnieniu intensywności pomocy wyniosły 6.500 tys. zł. Spółka w latach 2008 - 2009 osiągnęła dochód do opodatkowania w kwocie 900 tys. zł. Korzystając z ulgi podatkowej określonej w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w wymienionych latach prawnych nie zapłaciła podatku w wysokości 171 tys. zł z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych.

Podane liczby nie odzwierciadlają ściśle danych rzeczywistych, dla przejrzystości przykładu podane wartości liczbowe zostały zaokrąglone.

Stan faktyczny nr 2.

W dniu uzyskania zezwolenia z dnia 10 lipca 2006 r., Spółka była średnim przedsiębiorcą w rozumieniu zalecenia Komisji dotyczącego definicji małych i średnich przedsiębiorstw, w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE. w połowie roku 2007 zmienił się właściciel Spółki, wskutek czego Spółka stała się przedsiębiorstwem dużym w rozumieniu przywołanych przepisów unijnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 8 czerwca 2010 r. nr ILPB3/423-209/10-5/MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie należy zmniejszać wskaźnika intensywności pomocy po zmianie wielkości przedsiębiorstwa ze średniego na duże, powstałej wskutek zmiany jej właściciela, ze względu na trwałość praw nabytych, które Spółka uzyskała w dniu otrzymania zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej. Wskaźnik intensywności pomocy będzie wynosił 65% przez cały okres działalności Spółki do wyczerpania pomocy niezależnie od zmiany Jej wielkości w rozumieniu przepisów unijnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. u z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Powyższy przepis wyraźnie określa również limit zwolnienia przysługujący przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, gdyż zwolnienie przysługuje do wartości pomocy publicznej dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do jej uzyskania w największej wysokości.

Tak więc, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia w przedmiotowej sprawie (tekst jedn. 10 lipca 2006 r.) zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.).

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2 - 4, wynosi:

W przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika i do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE l 10 z 13.01.2001), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto (ust. 2).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż w dniu uzyskania zezwolenia, tj. 10 lipca 2006 r. Spółka była średnim przedsiębiorcą w rozumieniu zalecenia Komisji dotyczącego definicji małych i średnich przedsiębiorstw, w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE. w połowie 2007 r. zmienił się właściciel Spółki, wskutek czego Spółka stała się przedsiębiorstwem dużym w rozumieniu przepisów unijnych.

W przedmiotowej sprawie należy wziąć pod uwagę również rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. UE l 2004.63.22) zmieniające rozporządzenie (WE) nr 70/2001.

Zgodnie z art. 4 załącznika do tego rozporządzenia, w przypadku, gdy na ostatni dzień bilansu dane przedsiębiorstwo przekracza lub spada poniżej progu zatrudnienia lub pułapu finansowego określonego w art. 2, uzyskanie lub utrata statusu średniego, małego lub mikroprzedsiebiorstwa następuje tylko wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych lat. Oznacza to, że skoro zmiana właścicielska w Spółce miała miejsce w roku 2007, wskutek czego przy założeniu, że przekroczenie progów nastąpiło w bilansie za 2007 r. i 2008 r., to zmiana statusu nastąpi począwszy od 1 stycznia 2009 r.

Dla "dużych" przedsiębiorstw, wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej na terenie przedmiotowej specjalnej strefy ekonomicznej (dla podmiotów działających na podstawie rozporządzenia z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej) jest o 15% niższy.

Zmiana wskaźnika pomocy obowiązuje od momentu utraty statusu średniego przedsiębiorstwa, czyli od momentu upływu roku następującego po roku, w którym nastąpiła zmiana właścicielska. w związku z tym, od 1 stycznia 2009 r. obniżeniu podlegać będzie maksymalna intensywność pomocy - czyli o 15% "w dół", tj. do 50%.

Zmiana wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie tej części inwestycji, która jest dokonywana po dniu utraty statusu średniego przedsiębiorstwa. Prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 65% nabyte przed datą zmiany statusu (tekst jedn. przed 1 stycznia 2009 r.) jest nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania. Oznacza to, że cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej, do której prawo nabył Wnioskodawca przed zmianą statusu pozostaje nadal do wykorzystania. Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie równowartości inwestycji dokonywanej po dacie zmiany statusu i podlega rozliczeniu wg wskaźnika właściwego dla "dużego" podmiotu, tj. 50%.

Reasumując powyższe, przy założeniu, że Wnioskodawca, począwszy od 1 stycznia 2009 r. uzyskał status "dużego" przedsiębiorcy (spowodowany zmianą właścicielską w połowie 2007 r.), należy zdyskontowaną kwotę uzyskanej przed 1 stycznia 2009 r. (a niewykorzystanej do tego dnia pomocy publicznej) rozliczyć według wskaźnika 65%, a kwotę pomocy, do której prawo Wnioskodawca uzyskał po 1 stycznia 2009 r. rozliczyć wg wskaźnika 50%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.