ILPB3/423-200/07-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku S.A., reprezentowanego przez Panią W.R., przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2007 r. (data wpływu 31 października 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spotkanie bożonarodzeniowe dla pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spotkanie bożonarodzeniowe dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank S.A. w grudniu 2007 r. zamierza urządzić spotkanie bożonarodzeniowe (tzw. Christmas Party). Jest to doroczne spotkanie, organizowane z inicjatywy Prezesa Zarządu, w którym bierze udział kadra menadżerska Banku oraz pracownicy. W trakcie spotkania Prezes Zarządu m.in. prezentuje wyniki i osiągnięcia Banku w mijającym roku oraz cele na przyszłość. Przede wszystkim jednak celem takich spotkań jest integracja zespołu, szansa na poznanie zespołu, wymianę doświadczeń, poprawę komunikacji, która będzie sprzyjała wspólnej pracy w przyszłości. W związku z organizacją powyższego spotkania Bank ponosi wydatki obejmujące w szczególności: wynajęcie sali, zespołu muzycznego, konferansjera, konsumpcji, a także ewentualnych noclegów i dojazdu zaproszonych pracowników.

Pismem z dnia 28 stycznia 2008 r. Spółka wyjaśniła, iż kadrę menadżerską Banku tworzą dyrektorzy, zastępcy dyrektorów i kierownicy poszczególnych jednostek organizacyjnych B S.A., zatrudnieni na podstawie umowy o pracę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione w związku z organizacją powyższego spotkania bożonarodzeniowego (tzw. Christmas Party), mogą być rozpoznane przez Bank jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione w związku z organizacją wyżej opisanego spotkania bożonarodzeniowego, mogą być rozpoznane przez Bank jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, warunkiem uznania wydatku za koszt podatkowy jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

W ocenie Spółki, w rozpatrywanej sprawie związek taki istnieje, bowiem kosztami podatkowymi są tzw. koszty pracownicze, które obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Zdaniem Spółki, koszty pracownicze mogą obejmować również wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich spotkań okolicznościowych lub imprez integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez Bank działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą, a przez to zwiększenie efektywności ich pracy, co jest dla pracodawcy bardzo pożądane z biznesowego punktu widzenia. W trakcie takich spotkań pracownicy wymieniają się doświadczeniami, mają okazję lepiej się poznać. Niewątpliwie czynniki takie wpływają na efektywność pracy pracowników, co bezpośrednio przekłada się na przychody uzyskiwane przez Bank. Należy pamiętać, że spółki komercyjne prowadzą swoją działalność gospodarczą w celach zarobkowych i z całą pewnością dla pracodawcy cel spotkań okolicznościowych i integracyjnych nigdy nie jest pozabiznesowy.

Argumentem przemawiającym za uznaniem za koszt uzyskania przychodu wydatków poniesionych przez pracodawcę na organizację spotkań okolicznościowych oraz integracyjnych jest ponadto brak w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisu wyłączającego takie wydatki z kosztów.

W ocenie Spółki, podstawy prawnej do takiego wyłączenia z kosztów nie może stanowić przepis art. 16 ust. 1 pkt 45 tejże ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Z uwagi na treść art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), wydatki na spotkania okolicznościowe oraz integracyjne nie mogą być przez Bank finansowane ze środków ZFŚS, ponieważ w spotkaniach takich mogą uczestniczyć niemal wszyscy pracownicy Banku, niezależnie od ich sytuacji życiowej, rodzinnej czy materialnej. W związku z tym, brak jest podstaw do zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ przepis ten zawiera jedynie zakaz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków socjalnych pracodawcy faktycznie sfinansowanych ze środków ZFŚS. Zakaz powyższy jest uzasadniony, gdyż odpisy i zwiększenia na ZFŚS są kosztem uzyskania przychodów pracodawcy zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ww. ustawy.

W konsekwencji, jeżeli wydatki na organizację spotkań okolicznościowych i integracyjnych dla pracowników nie mogły być lub praktycznie nie zostały sfinansowane z ZFŚS, to należy przyjąć, że nie dotyczy ich zakaz przewidziany w art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wydatki pracodawcy na ich organizację, finansowane ze środków obrotowych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Dodatkowe potwierdzenie stanowiska Spółki zawarte jest w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 maja 2007 r. Nr II-2/ (...), udostępnionej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. W decyzji tej stwierdzono m.in., że impreza integracyjna ze swej istoty organizowana jest dla ogółu pracowników, zaś świadczenie pomocy socjalnej ściśle związane jest z indywidualną sytuacją materialną, rodzinną i życiową osoby, która jest uprawniona do jej otrzymania. W sytuacji gdyby istniała prawna możliwość sfinansowania spornych wydatków ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, wydatki te nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka zwraca ponadto uwagę na fakt, iż jej stanowisko w kwestii kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprez integracyjnych, znajduje potwierdzenie w piśmie Departamentu Podatków Pośrednich Ministerstwa Finansów nr PB3/GN-8213-298/05/1680. Ponadto pogląd powyższy coraz częściej potwierdzają interpretacje organów podatkowych, np.:

* postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Praga z dnia 19 kwietnia 2007 r. nr 1434/ (...),

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 22 września 2006 r. nr 1472/ (...),

* decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2006 r. nr 1401/ (...).

W tej ostatniej stwierdzono, że przedmiotowe wydatki służą integracji pracowników między sobą, podniosą więc efekty wykonywanej przez nich pracy. Lepiej wykwalifikowani i umotywowani pracownicy są bardziej efektywni, co przyczynia się do zwiększenia przychodów uzyskiwanych przez Spółkę. Wydatki poniesione na integrację pracowników odpowiadają kryteriom wynikającym z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast treść przepisu art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie wyłącza przedmiotowych wydatków z kosztów uzyskania przychodów. Także na stronie internetowej Krajowej Informacji Podatkowej, wśród najczęściej zadawanych pytań w zakresie podatku dochodowym od osób prawnych zamieszczone są w punkcie 3 wyjaśnienia, z których wynika, że wydatki pracodawcy na organizację imprez integracyjnych ze środków obrotowych podatnika mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów.

Spółka pragnie wyjaśnić, że z zapytaniem dotyczącym kwalifikacji do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków Banku poniesionych na organizację imprez integracyjnych i spotkań okolicznościowych, występowała do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu dwukrotnie, jednakże każdorazowo otrzymywała postanowienie stwierdzające, że jej stanowisko jest nieprawidłowe. Z uwagi na fakt, że w ostatnim czasie linia orzecznictwa uległa zmianie (czego dowodem są pisma powołane wcześniej), Spółka wystąpiła ponownie z niniejszym zapytaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Kosztami podatkowymi są też wydatki ponoszone na rzecz pracowników podatnika, w przypadku gdy wydatki te spełniają wskazane wyżej, określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kryteria. Zorganizowanie dla pracowników imprez integracyjnych oraz spotkań okolicznościowych sprzyja wytworzeniu dobrej atmosfery w pracy oraz wpływa na zacieśnienie więzi pracowników z firmą. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach pracownicy konsolidują się z firmą, a mając świadomość, że pracodawca o nich dba, sumienniej wywiązują się ze swojej pracy. Efektywność pracy wykonywanej przez silnie zmotywowany i zharmonizowany zespół skutkuje w konsekwencji wzrostem przychodu firmy.

W świetle powyższego, poniesione przez Spółkę wydatki na zorganizowanie spotkania bożonarodzeniowego (Christmas Party) dla pracowników, finansowane ze środków obrotowych Spółki, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania oraz stosownie do art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, racjonalności dla osiągnięcia przychodu. Należy jednak zaznaczyć, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z organizacją imprez integracyjnych oraz spotkań okolicznościowych przeznaczonych tylko dla pracowników, tzn. osoby trzecie nie biorą w nich udziału.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.