ILPB3/423-189/10-5/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2010 r. (data wpływu 24 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych podwyższenia kapitału zakładowego ze środków zgromadzonych na kapitale rezerwowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu 26 lutego 2010 r.) i 22 marca 2010 r. (data wpływu 26 marca 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych podwyższenia kapitału zakładowego ze środków zgromadzonych na kapitale rezerwowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną kontrolowaną przez kilku akcjonariuszy. Obecnie planowane jest podjęcie przez walne zgromadzenie akcjonariuszy Wnioskodawcy, uchwały o dobrowolnym umorzeniu całości akcji posiadanych przez niektórych spośród akcjonariuszy Wnioskodawcy. Umorzenie dobrowolne akcji dokonane zostanie bez wynagrodzenia.

Dobrowolne umorzenie akcji Wnioskodawcy będzie się wiązać z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki. Ponieważ jednak na skutek umorzenia akcji nie będzie wypłacane na rzecz umorzonych akcjonariuszy wynagrodzenie, kwota o którą zostanie obniżony kapitał zakładowy Wnioskodawcy na skutek umorzenia akcji, przeniesiona zostanie na kapitał rezerwowy Wnioskodawcy.

Na tym samym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy podjęta zostanie uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy do poziomu pierwotnego (tekst jedn. sprzed obniżenia). Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nastąpi ze środków przekazanych na kapitał rezerwowy w wyniku niewypłacenia wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji.

Następujące bezpośrednio po obniżeniu kapitału zakładowego jego ponowne podwyższenie będzie się wiązać z emisją na rzecz pozostających akcjonariuszy nowych akcji albo z podwyższeniem wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy ze środków zgromadzonych na kapitale rezerwowym Wnioskodawcy, na skutek wcześniejszego obniżenia kapitału zakładowego związanego z dobrowolnym umorzeniem akcji bez wynagrodzenia, pozostający w Spółce akcjonariusze uzyskują dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, w związku z czym Wnioskodawca, jako płatnik, zobowiązany jest do obliczenia, pobrania oraz przekazania na konto urzędu skarbowego podatku dochodowego od dochodu tego akcjonariusza.

Stanowisko Wnioskodawcy.

1.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. w przypadkach, o których mowa w art. 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem jest, z zastrzeżeniem m.in. art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Artykuł 10 powyższej ustawy stanowi natomiast, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także:

2.

Zgodnie z art. 360 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037), umorzenie akcji w spółce akcyjnej wiąże się z koniecznością obniżenia jej kapitału zakładowego.

Ponieważ jednak obniżenie kapitału zakładowego przez spółkę akcyjną może negatywnie wpływać na postrzeganie wiarygodności Spółki przez obecnych oraz potencjalnych kontrahentów Spółki, jak również negatywnie wpływać na ocenę jej zdolności kredytowej przez instytucje finansowe, w przypadku podjęcia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy Wnioskodawcy uchwały o obniżeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy, wymaganej przepisami Kodeksu spółek handlowych, w razie umorzenia akcji, niezwłocznie podjęta zostanie uchwała o jednoczesnym podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy do pierwotnej wysokości. Podwyższenie kapitału zakładowego zostanie dokonane przy wykorzystaniu środków własnych Wnioskodawcy, zgromadzonych na kapitale rezerwowym utworzonym z kwot, które zostały na ten kapitał przekazane z kapitału zakładowego Wnioskodawcy na skutek umorzenia akcji bez wynagrodzenia na rzecz ustępujących akcjonariuszy.

Należy przy tym podkreślić, że wszystkie uchwały obejmujące powyższe operacje (tekst jedn. uchwała w sprawie dobrowolnego umorzenia akcji bez wynagrodzenia, uchwała w sprawie obniżenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy, uchwała w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy ze środków zgromadzonych na kapitale rezerwowym utworzonym z kwot, które zostały na ten kapitał przekazane z kapitału zakładowego Wnioskodawcy na skutek umorzenia akcji bez wynagrodzenia na rzecz ustępujących akcjonariuszy), podejmowane będą na tym samym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy. w konsekwencji, powinny być one postrzegane jako jedna całość z gospodarczego punktu widzenia, a zatem skutki podatkowe takich działań powinny być ustalane w odniesieniu do ich końcowego efektu, nie zaś w odniesieniu do poszczególnych etapów jednej czynności w sensie ekonomicznym.

Za prawidłowością powyższego stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym szereg działań prawnych podejmowanych podczas jednego walnego zgromadzenia akcjonariuszy Spółki powinien być postrzegany kompleksowo i oceniany jako jedna całość z punktu widzenia prawidłowego ustalenia skutków podatkowych, przemawia również pogląd zaprezentowany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 marca 2009 r. (sygn. III SA/Wa 2671/08).

W świetle powyższego wyroku WSA, nie jest zasadne odrębne ustalanie konsekwencji podatkowych pojedynczych czynności, które podejmowane są w toku złożonych działań gospodarczych stanowiących jedną całość ekonomiczną. Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym, gdzie na skutek jednoczesnego obniżenia i podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy, kwoty jedynie przejściowo przekazywane są na kapitał rezerwowy Wnioskodawcy, a następnie zwrotnie na kapitał zakładowy Wnioskodawcy, art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie powinien znaleźć zastosowania. Kapitał zakładowy Wnioskodawcy, wynikający z uchwał podjętych przez walne zgromadzenie akcjonariuszy, będzie bowiem miał dokładnie taką samą wartość, jak kapitał zakładowy Wnioskodawcy przed podjęciem tych uchwał.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, skutki podatkowe planowanych operacji, składających się na jedną całość gospodarczą, nie mogą być określane odrębnie (tekst jedn. osobno w zakresie obniżenia kapitału zakładowego oraz osobno w zakresie jego jednoczesnego podwyższenia). Ponieważ operacje te nie spowodują wzrostu kapitału Wnioskodawcy w stosunku do sytuacji przed podjęciem opisywanych uchwał przez walne zgromadzenie akcjonariuszy Wnioskodawcy, art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie powinien znaleźć zastosowania. w konsekwencji, po stronie Wnioskodawcy, nie wystąpią obowiązki płatnika podatku dochodowego.

3.

Niezależnie od argumentacji przytoczonej powyżej, nawet gdyby uznać, że do operacji opisanych w stanie faktycznym znajduje zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to planowane operacje i tak nie będą powodowały powstania zobowiązania podatkowego po stronie akcjonariuszy Wnioskodawcy, pozostających w spółce na moment podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy ze środków własnych Wnioskodawcy, zgromadzonych na kapitale rezerwowym utworzonym z kwot, które zostały na ten kapitał przekazane z kapitału zakładowego Wnioskodawcy na skutek umorzenia akcji bez wynagrodzenia na rzecz ustępujących akcjonariuszy. w konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły w tym zakresie obowiązki płatnika podatku dochodowego.

Powyższa konkluzja wynika z brzmienia art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, regulującego opodatkowanie tzw. dochodów (przychodów) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej. Należy bowiem zwrócić uwagę, że na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako udział w zysku osób prawnych opodatkowany jest "dochód faktycznie uzyskany z tego udziału", czyli część zysku osoby prawnej przypadająca podatnikowi na podstawie tytułu prawnego (w spółce akcyjnej m.in. akcji), przeniesiona na rzecz danego podatnika, "faktycznie otrzymana" przez tego podatnika. Przepis nie obejmuje bowiem swym zakresem tych przychodów, które nie pozostają w związku z prawem do otrzymania udziału w zyskach. Podkreślić należy, że opisane wyżej określenie udziału w zyskach zostało wysunięte niejako "przed nawias", zakreślając granice pojęciowe definiowania podstawy opodatkowania przychodów z udziału w zyskach osób prawnych. Zabieg taki miał na celu wyraźne wskazanie, że przedmiotem opodatkowania są te przychody, które stanowią przejaw partycypacji w zyskach osób prawnych.

Użyte dalej przez ustawodawcę w tym przepisie sformułowanie "w tym także" precyzuje zakres pojęciowy faktycznego uzyskania dochodu. Skoro ustawodawca posłużył się słowami "w tym", wskazującymi na zawieranie się tego co po nich następuje w granicach znaczeniowych wcześniejszej ogólnej definicji, to jego wolą nie było rozszerzenie tej definicji udziału w zyskach, lecz tylko jej doprecyzowanie. Sformułowania zamieszczone po słowach "w tym także" nie mogą więc prowadzić do rozciągnięcia obowiązku podatkowego na przychody nie pochodzące z zysku osoby prawnej.

W konsekwencji, sformułowanie "w tym także" rozumieć należy jako odnoszące się do terminu "faktycznie uzyskany", co w szczególności oznacza, że faktycznie otrzymane są także te świadczenia stanowiące partycypację w zysku osoby prawnej, które stanowią równowartość kwot przekazanych z innych kapitałów osoby prawnej na jej kapitał zakładowy.

Ponieważ ustawodawca posłużył się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych terminem "dochód", wywodzić stąd należy, że opodatkowaniu podlega tylko ta część kwot przekazanych z innych kapitałów osoby prawnej na kapitał zakładowy, którą określić można jako "zysk" lub "dochód" takiej osoby prawnej.

Biorąc pod uwagę powyższe, brzmienie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie daje podstawy do opodatkowania środków przekazywanych z kapitału zapasowego lub rezerwowego spółki kapitałowej na jej kapitał zakładowy w części, która nie stanowi zysku tej osoby i zgromadzona została z kwot pochodzących z uprzedniego obniżenia kapitału zakładowego na skutek umorzenia dobrowolnego części akcjonariuszy bez wypłaty wynagrodzenia. w sposób oczywisty bowiem takie przeniesienie środków z kapitału zapasowego na kapitał zakładowy nie prowadzi do partycypacji akcjonariuszy w zysku spółki.

Jeżeli zaś ustawodawca chciałby objąć obowiązkiem podatkowym także taki transfer środków, to zamiast słów "w tym także", wyrażających zawieranie się w szerszym pojęciu, użyłby np. słowa "również", "a nadto" itp., a zamiast określenia "dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych (...)" posłużyłby się sformułowaniem "środki przekazane z (...)". Skoro ustawa nie zawiera takich sformułowań, to postulat racjonalnego ustawodawcy nakazuje przyjąć, że jego zamiarem nie było opodatkowanie podatkiem dochodowym środków przenoszonych na kapitał zakładowy spółki z kapitału zapasowego, w części utworzonej z innych źródeł aniżeli dochód spółki.

Powyższe konkluzje znajdują swoje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2002 r. (sygn. I SA/Kr 1625/00).

W wyroku tym NSA uznał, że: "Podwyższenie wartości nominalnej akcji spółki w wyniku przeniesienia środków z kapitału zapasowego do kapitału akcyjnego wywołuje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym u akcjonariuszy będących osobami prawnymi, stosownie do przepisów art. 7 ust. 1, art. 10 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.), a u akcjonariuszy będących osobami fizycznymi, stosownie do przepisów art. 9 ust. 1, art. 17 pkt 1 i art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) - tylko wówczas, gdy kapitał zapasowy przeniesiony do kapitału akcyjnego pochodził z nierozdzielonych w latach poprzednich zysków".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), podwyższenie kapitału zakładowego wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

W myśl art. 442 § 1 Kodeksu spółek handlowych, walne zgromadzenie może podwyższyć kapitał zakładowy, przeznaczając na to środki z kapitałów rezerwowych utworzonych z zysku, jeżeli mogą być one użyte na ten cel (podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki), w tym także z kapitałów rezerwowych utworzonych w przypadku określonym w art. 457 § 2, kapitałów rezerwowych utworzonych z zysku, które zgodnie ze statutem nie mogą być przeznaczone do podziału między akcjonariuszy oraz z kapitału zapasowego. Należy jednakże pozostawić taką część kapitałów, które mogą być przeznaczone do podziału, jaka odpowiada niepokrytym stratom oraz akcjom własnym.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z kolei, przepis art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, iż dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach - dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej.

Użyte w ww. przepisie wyrażenie "dochód faktycznie uzyskany z tego udziału" należy rozumieć jako dochód należny udziałowcowi, a nie dochód przyszły. Ponadto, wyrażenie to w sposób szeroki definiuje pojęcie dochodu z udziału w zyskach, włączając do jego obszaru enumeratywnie wymienione w analizowanym przepisie dochody, których związek z zyskiem osoby prawnej nie musi być bezpośredni. Świadczy o tym ustawowy zwrot "w tym także" i następujące po nim wyliczenie.

Analiza art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy prowadzi do wniosku, że nie jest istotne źródło finansowania dochodu podatnika z tytułu posiadanego przez niego udziału w innej osobie prawnej. Znaczenie ma natomiast to, że dochód ten ma swoje źródło w samym fakcie bycia właścicielem udziału w innej osobie prawnej, a więc wynika z samego faktu posiadania udziału danej spółki.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Obowiązki płatnika w przypadku dochodów z udziału w zyskach osób prawnych reguluje art. 26 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym m.in. osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 2 ww. ustawy w razie przeznaczenia dochodu na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach funduszu udziałowego, płatnicy, o których mowa w ust. 1, pobierają podatek w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyższeniu kapitału zakładowego, a w spółdzielniach od dnia podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podwyższeniu funduszu udziałowego. w tym przypadku podatnikom nie przysługuje uprawnienie do złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1a.

Z powyższych przepisów, a w szczególności z treści art. 26 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika wprost, iż obowiązek potrącenia podatku spoczywa na Spółce, której kapitał zakładowy jest podwyższany.

Mając na uwadze powołane uregulowania prawne oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż każde podwyższenie kapitału zakładowego osoby prawnej z jej środków finansowych zgromadzonych na kapitale rezerwowym, czy też zapasowym, bez względu na źródło pochodzenia tych środków (tekst jedn. bez wyglądu na to, czy pochodzą one z wypracowanych w latach poprzednich zysków Spółki, agio emisyjnego, czy z innych środków nie pochodzących z wypracowanego zysku), rodzi po stronie akcjonariuszy dochód do opodatkowania. Ustawodawca nie uczynił bowiem w przepisach ustawy podatkowej jakiegokolwiek ograniczenia opodatkowania przeniesienia środków z kapitału rezerwowego na kapitał zakładowy jedynie do środków tych kapitałów pochodzących z zysku spółki.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek pobrania 19% zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyższeniu kapitału zakładowego, a następnie przekazania go do właściwego urzędu skarbowego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Przy zaistniałym podobieństwie stanu faktycznego oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.