ILPB3/423-178/10-5/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 22 marca 2010 r. (data wpływu 26 marca 2010 r.) oraz pismem z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka posiada grunt rolny na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP).

Gmina nie spieszy się z uchwaleniem MPZP. Spółka może to przyspieszyć, jeżeli sama podpisze umowę na sporządzenie MPZP i poniesie koszty sporządzenia MPZP.

Plan będzie oczywiście dotyczył znacznie większego obszaru niż grunt posiadany przez Spółkę (wynika to m.in. z wcześniej opracowanego studium i innych uwarunkowań).

Spółce opłaca się ponieść pełne koszty z tym związane, mimo że będzie to dotyczyło obszaru około sto razy większego, niż posiadany grunt, gdyż bez planu mało realne jest osiągnięcie odpowiedniego dochodu przy sprzedaży gruntu, którego Spółka jest właścicielem.

W piśmie z dnia 6 maja 2010 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Spółka wskazała, iż ostateczny obszar jaki ma objąć plan obejmuje ok. 40 ha, w tym 10 ha gruntu, którego współudział ma Spółka i 30 ha należącego do Kościoła, od którego zostało 10 ha odkupione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, jeżeli Spółka poniesie koszty związane z wykonaniem planu MPZP, to będą stanowiły one koszt podatkowy w 100%, tj. w odniesieniu do wykonania kompletnego i niepodzielnego planu, dotyczącego całej powierzchni nim objętej, a nie tylko będącej we władaniu Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten daje podatnikowi możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wszelkich racjonalnie i gospodarczo uzasadnionych wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością (pośredni lub bezpośredni), a ich poniesienie będzie miało wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub zabezpieczenie i zachowanie źródła tego przychodu.

Wyjątkiem są jedynie wydatki, których na gruncie prawa podatkowego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między nim a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

W sytuacji przedstawionej w pytaniu, poniesienie kosztu sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego, w części dotyczącej gruntu nienależącego do Spółki, pozornie, nie będzie miało związku z osiągniętym przez Spółkę przychodem ze sprzedaży tego gruntu. Jednak przy szczegółowej analizie przepisów, jak i sytuacji, zdaniem Strony, do kosztów uzyskania przychodów należy wprowadzić całość poniesionych wydatków, która jest związana z wykonaniem MPZP. Aby sprzedaż gruntu osiągnęła planowany przychód, niezbędne jest wykonanie planów zagospodarowania przestrzennego. Plan MPZP jednak nie jest przewidziany do wykonania przez Gminę. Istnieje jednak możliwość wykonania tego planu przez Spółkę. w tym wypadku, koszt takiego planu obciąża Spółkę w całości. Plan taki może być wykonany jedynie dla całej powierzchni gruntów z danego obszaru, bez wyodrębnienia gruntów należących do Spółki. Tym samym, koszt taki jest minimalnym i niepodzielnym kosztem, jaki jest niezbędny, aby uzyskać planowany przychód ze sprzedaży gruntu.

Dodatkowo, Spółka zamierza się zwrócić do pozostałych właścicieli gruntów w sprawie refinansowania wydatków, poprzez sprzedaż części praw do zleconych opracowań. Tym samym, wydatek ten w całości jest nakierowany na uzyskanie przychodu. Istnieje też teoretycznie możliwość zwrotu nakładów przez Gminę, tym samym dopuszczalny jest dodatkowy przychód dla Spółki.

Reasumując, mimo że plan dotyczy znacznie większej powierzchni, niż będąca we władaniu Spółki, to jednak wydatek na ten cel winien być, zdaniem Spółki, w całości uznany za koszt uzyskania przychodu, ze względu na niepodzielny charakter planu, jak i bezwzględny związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy wykonaniem planu, a przychodem Spółki.

W przypadku sprzedaży gruntu, koszt sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego będzie kosztem bezpośrednio związanym z osiągniętym przychodem.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W związku z powyższym, koszt przygotowania MPZP będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodu w momencie sprzedaży gruntu, jednak w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powyższego wynika zatem, że o możliwości zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje łączne spełnienie następujących warunków:

* pomiędzy tym wydatkiem a przychodami istnieje związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie już istniejącego źródła przychodów;

* wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1, zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że do uznania poniesionych wydatków za koszty podatkowe niezbędne jest łączne spełnienie obu wymienionych powyżej przesłanek. Sam fakt, że określony wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest również wykazanie związku ponoszonych kosztów z uzyskiwanymi przychodami.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego każdy wydatek, poza wyraźnie wymienionymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia tego przychodu. Generalnie zaś można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Konieczne jest też właściwe udokumentowanie wydatku. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Należy podkreślić, że to podatnik prowadzący działalność gospodarczą sam decyduje o rozmiarze, rodzaju i formie ponoszonych wydatków.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione i podmiot zobowiązany jest do ich ponoszenia.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka posiada grunt rolny na obszarze, dla którego nie uchwalono MPZP. Gmina nie spieszy się z uchwaleniem MPZP. Spółka może to przyspieszyć, jeżeli sama podpisze umowę na sporządzenie MPZP i poniesie koszty sporządzenia MPZP na obszar obejmujący ok. 40 ha, w tym 10 ha gruntu, którego współudział ma Spółka i 30 ha należącego do Kościoła, od którego zostało 10 ha odkupione (wynika to m.in. z wcześniej opracowanego studium i innych uwarunkowań). Spółce opłaca się ponieść pełne koszty z tym związane, mimo że będzie to dotyczyło obszaru większego, niż posiadany grunt, gdyż bez planu mało realne jest osiągnięcie odpowiedniego dochodu przy sprzedaży gruntu, którego Spółka jest właścicielem. Spółka wskazała, że na podstawie ustnej umowa z Gminą, Gmina podjęła uchwałę o przystąpieniu do planu, na podstawie zobowiązania się Spółki do pokrycia kosztów. Spółka nie ma wpływu na dobór obszaru objętego MPZP. To zostało narzucone przez Gminę. Spółka wskazała, że Gmina nie będzie zobowiązana do refinansowania kosztów sporządzonego przez Spółkę MPZP, jednak deklaruje negocjacje na ten temat. Pozostały obszar gruntu, który ma być objęty MPZP należy do Kościoła i nie ma w chwili obecnej ustalonego zobowiązania do zwrotu poniesionych wydatków.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego, koszty dotyczące sporządzenia MPZP będą mogły stanowić koszt podatkowy, na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile podatnik wykaże spełnienie dwóch warunków, tzn. związku ze swoją działalnością oraz co najmniej pośredniego związku z celem uzyskania przychodów.

Reasumując, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione przez Spółkę na sporządzenie MPZP, w części dotyczącej własności gruntowej Spółki, stanowią dla Niej koszty podatkowe.

Natomiast w kwestii odnoszącej się do poniesionych wydatków na sporządzenie MPZP obejmujących grunt, w części nie będącej własnością Wnioskodawcy, poniesione wydatki w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na brak występującego związku przyczynowo - skutkowego z prowadzoną działalnością.

Zatem w sytuacji, gdy Spółka otrzyma zwrot poniesionych kosztów na sporządzenie MPZP dla objętego nim obszaru, to kwota ta nie będzie stanowiła przychodu dla Spółki.

Tut. Organ podatkowy informuje, że załączniki dołączone do wniosku nie były przedmiotem oceny. Dlatego też nie podlegają interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.