ILPB3/423-155/07-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2007 r. (data wpływu 11 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z organizacją spotkań promocyjnych do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z organizacją spotkań promocyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą produktów weterynaryjnych. Spółka organizuje wyjazdowe spotkania promocyjne dla weterynarzy, w związku z którymi ponosi wydatki na: wynajem sali, pokoje hotelowe, wyżywienie, przejazdy dla uczestników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na hotel, wyżywienie, przejazdy dla weterynarzy stanowią koszt podatkowy, czy też należy je zaliczyć do kosztów reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 52 ust. 2 ustawy - Prawo farmaceutyczne, za reklamę uznaje się w szczególności:

* sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze, oraz

* sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych.

Organizacja spotkania promocyjnego obejmuje nie tylko prezentację produktu, ale również dojazd, poczęstunek, hotel. Tak więc w świetle Prawa farmaceutycznego ww. koszty stanowią reklamę. W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty reklamy zaliczane są w całości do kosztów podatkowych. W związku z powyższym wydatki ponoszone przez Spółkę na przejazdy, hotele, wyżywienie, stanowią koszty podatkowe w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między tym wydatkiem a osiąganymi przychodami związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie źródła przychodu. Ponadto, zaliczeniu do kosztów podatkowych podlegają jedynie te wydatki, które spełniają ww. warunek i jednocześnie nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy, zawierającym katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża Wnioskodawcę.

Nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 26 listopada 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) zmianie uległ art. 16 ust. 1 pkt 28. Konsekwencją tej zmiany jest uznanie wszystkich wydatków na reklamę za koszt podatkowy i wyłączenie z kosztów wydatków na reprezentację. Ponadto, w wyniku dokonanych przez ustawodawcę zmian, wydatki na reklamę zaliczane są do kosztów podatkowych w pełnej wysokości, bez względu na charakter reklamy.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym, Spółka w ramach działalności gospodarczej organizuje wyjazdowe spotkania promocyjne dla weterynarzy, które obejmują prezentację produktu, w związku z którymi ponosi m.in. koszty z tyt. przejazdu, wyżywienia a także wynajmu hotelu. Spółka wskazuje na art. 52 ust. 2 Prawa farmaceutycznego, który za reklamę uznaje w szczególności sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze oraz sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych. Zatem wydatki związane z organizacją spotkań promocyjnych - w jej ocenie - należy zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reklama". Wobec powyższego należy posługiwać się pojęciem reklamy w znaczeniu nadanym przez Słownik języka polskiego lub unormowaniami zawartymi w przepisach szczególnych. W przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały przepisy szczególne.

Definicję i katalog czynności stanowiących reklamę produktu leczniczego zawiera art. 52 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533 z późn. zm.). Zgodnie z definicją zawartą w art. 52 ust. 1 ww. ustawy reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mająca na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych.

Natomiast stosownie do postanowień art. 52 ust. 2 cytowanej ustawy reklamą produktu leczniczego jest m.in. sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi oraz sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi.

Podkreślić również należy, iż dla działalności reklamowej ustawa - Prawo farmaceutyczne określa szereg ograniczeń, które zostały zawarte w art. 53 - 64, spełnienie których decyduje o kwalifikacji wydatków do reklamy produktu leczniczego. Przykładowo art. 58 ust. 1 zabrania kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego, polegającej m.in. na organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją spotkań promocyjnych dla weterynarzy, tj. hotel, wyżywienie, przejazdy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile działanie Spółki w tym zakresie spełnia cele określone w tych przepisach, a mając na względzie ograniczenie zawarte w art. 58 ust. 1 - przejaw gościnności nie wykracza poza główny cel takich spotkań.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.