ILPB3/423-147/08-4/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. z dnia 3 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia pierwszej raty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 11 kwietnia 2008 r. (data wpływu) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia pierwszej raty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wydobywanie żwiru i piasku.

W dniu 14 września 2007 r. Spółka zawarła z firmą XXX Sp. z o.o. umowę leasingu operacyjnego na spychacz gąsienicowy, którego wartość netto wynosi 559.044,63 zł. Opłata manipulacyjna oraz wstępna, zgodnie z umową nie jest pobierana. Harmonogram zapłat za czynsz netto z tytułu umowy leasingu jest następujący:

* pierwsza rata w wysokości 111.808,93 zł,

* następne 35 rat w wysokości po 13.569,38 zł.

W dniu 28 września 2007 r. Spółka otrzymała fakturę nr 91817 za czynsz nr 1 dotyczący miesiąca września 2007 r. w wysokości 111.808,93 zł (netto). Wielkość czynszu nr 1 określonego w umowie stanowi 20% wartości całej maszyny. Zapłata za przedmiotowy czynsz została uregulowana w całości w miesiącu wrześniu 2007 r.

Spółka całość zapłaconego czynszu w wysokości 111.808,93 zł netto zaliczyła jednorazowo do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu wrześniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postąpiła właściwie zaliczając wartość czynszu nr 1 - w wielkości 111.808,93 zł, w całości, jako koszt uzyskania przychodu w miesiącu wrześniu 2007 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze zapis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Spółka stoi na stanowisku, że opłacony w 100% czynsz za najem sprzętu wykorzystywanego w procesie produkcji jest kosztem podatkowym w miesiącu poniesienia, bowiem jest to koszt bezpośredni, w związku z powyższym nie występuje proporcjonalność określona w art. 15 ust. 4d-e, które ustawodawca nakazuje stosować w przypadku kosztów mających charakter pośrednich. W naszej ocenie nie znajduje tu zastosowanie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ dotyczy kosztów uzyskania przychodów, innych niż kosztów bezpośrednio związanych z przychodami i o nich stanowi regulacja ust. 4d tego artykułu. Ustawodawca nie określiłw przepisach ww. ustawy definicji kosztów bezpośrednich oraz pośrednich.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że strony zawierające umowę leasingu mogą dowolnie kształtować swoje wzajemne stosunki w obrocie gospodarczym, wobec powyższego zawarto umowę korzystną dla obu stron. W związku z tym, kwota pierwszego czynszu może być znacznie wyższa, co nie ogranicza ujęcia jej jako kosztu podatkowego miesiąca września 2007 r.

Czynsz w wysokości wyższej aniżeli określony w pozostałych ratach czynszu nie należy uwzględniać więc proporcjonalnie do długości okresu trwania umowy, bowiem czynsz dotyczy używania sprzętu za miesiąc wrzesień 2007 r. i dlatego stanowi koszt miesiąca września 2007 r. i bez znaczenia jest jego wysokość określona w umowie. Czynsz został w 100% skonsumowany, opłacony i zarachowany w księgach, dlatego że zrealizowany wydatek, a tym samym koszt jest uznawany za koszt podatkowy miesiąca września 2007 r.

Czynsz za sprzęt użytkowany znajduje również odzwierciedlenie w uzyskanym przychodzie przez Spółkę za dany rok podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłacony czynsz powinien zostać ujęty w kalkulacji podatkowej jednorazowo w kosztach uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 17a pkt 1 ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Stosownie zatem do art. 17b ust. 1 ww. ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4 oraz art. 15 ust. 4b - 4e ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d ww. ustawy stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 4e ww. ustawy uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Raty leasingowe opłacane przez Spółkę w okresie trwania umowy są kosztami pośrednio związanymi z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej.

Skoro, w przedmiotowej kwestii pierwsza rata czynszu z tytułu umowy leasingu w wysokości 111.808,93 zł została zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu jej poniesienia, to nie można mówić o kosztach bezpośrednich, wówczas bowiem koszty te należałoby powiązać z osiągniętym przychodem.

Co do zasady, raty leasingowe opłacane przez leasingobiorcę w okresie trwania umowy dotyczą ściśle określonego czasu, nie przekraczającego roku podatkowego. Dlatego są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Jednakże podkreślić należy, że - bez względu na nazewnictwo (czynsz inicjalny, opłata wstępna, pierwsza rata) - jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia), to - z uwagi na tę właśnie rolę - należy przyjmować, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy. Z tego względu opłaty o charakterze wstępnym należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że o ile przedmiot leasingu wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę na potrzeby działalności gospodarczej i umowa leasingu spełnia warunki wskazane w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz pierwsza rata leasingu jest ratą leasingową ustaloną przez strony w umowie leasingu, nie mającą charakteru wstępnego, Spółka ma prawo zaliczyć w pełnej wysokości powyższą ratę leasingową do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych, zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy.

W świetle powyższego, Spółka postąpiła prawidłowo, zaliczając w pełnej wysokości, tj. w miesiącu wrześniu 2007 r. pierwszą ratę leasingową w koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.