ILPB3/423-130/09-2/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych w roku 2008 za transmisje satelitarne przedstawień artystycznych - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych w latach 2008 - 2009 za transmisje satelitarne przedstawień artystycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca podpisał z M... w N. J. dwie umowy pn. "teatralna umowa licencyjna" zezwalające na transmisje satelitarne - pokazy teatralne na żywo przedstawień artystycznych, tj. oper bezpośrednio wykonywanych w N. J. na scenie M....

Pierwsza umowa spisana była dnia 15 XI 2007 r. na przedstawienia I półrocza 2008, druga dnia 25.VI.2008 r. na przedstawienia sezonu artystycznego 2008/2009.

Wnioskodawca nazwany w umowie licencjobiorcą otrzymał ograniczone, niewyłączne prawo do dokonania jednego teatralnego pokazu na żywo danego przedstawienia w wyznaczonej sali filharmonicznej i jednego odtworzonego z taśmy dla każdego z przedstawień. Ceny biletów zostały określone w umowie.

Opłata licencyjna ustalona została w równowartości 50% dochodów netto uzyskanych przez licencjobiorcę z pokazów teatralnych. Licencjobiorca, tj. Wnioskodawca nie ma prawa do wycinania, montażu, dodawania, ani wprowadzania jakichkolwiek zmian w którymkolwiek przedstawieniu, ani do dokonywania pokazu niekompletnego. Ponadto z umowy, warunków ogólnych wynika, że jeżeli licencjobiorca chciałby podlicencjonować prawo do pokazów w sali, która nie jest własnością lub nie jest pod kontrolą licencjobiorcy, licencjobiorca poinformuje o tym M... pisemnie, a M... będzie miała prawo wyrazić zgodę na takie podlicencjonowanie oraz jego warunki i formę.

M... na życzenie Wnioskodawcy przesłała pierwotnie certyfikat rezydencji podatkowej za 2007 r., a następnie, z opóźnieniem, za 2008 r. Z certyfikatów tych wynika, że podatnik - M... o numerze identyfikacyjnym... " (...) jest organizacją zwolnioną na mocy paragrafu 501 (C) (3) Kodeksu Krajowych Dochodów Skarbowych Stanów Zjednoczonych, lub organizacją religijną lub apostolską na mocy paragrafu 501 (D), która jest wolna od opodatkowania w Stanach Zjednoczonych na mocy paragrafu 501 (A) i jest ona rezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki dla celów opodatkowania w Stanach Zjednoczonych".

Wnioskodawca pobiera od przekazywanych M... należności opłat licencyjnych 10% podatku i wpłaca go do 7 dnia następującego po miesiącu pobrania na rachunek Urzędu Skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania zagranicznych osób prawnych.

M... przesłała Wnioskodawcy w styczniu 2009 r. pisemną informację, że są oni instytucją pożytku publicznego na mocy paragrafu 501 (C) 3 i są zwolnieni z podatków. Pod tą informację, podłączyli certyfikat za 2008 r. oraz pismo z Departamentu Skarbu Dział Dochodów Krajowych z dnia 20 stycznia 2009 r. stwierdzające, że są oni zwolnieni z podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawca przesłała do właściwego Urzędu Skarbowego deklarację CIT-10R i IFT-2R za 2008 r.

M... uważa, że Wnioskodawca nie powinien pobierać tego podatku i odprowadzać go na rzecz Urzędu Skarbowego. Oczekuje od Wnioskodawcy jego zwrotu. Wnioskodawca prosi o jak najszybszą odpowiedź i interpretację umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą ze Stanami Zjednoczonymi w świetle przytoczonych faktów. Oczekuje On odpowiedzi, tym bardziej, że przedstawienia - transmisje są i będą przez nas kontynuowane, a Wnioskodawca nie otrzymał jeszcze z M... 2-ch faktur za wykonane transmisje roku 2008.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje On słusznie pobierając 10%-owy podatek licencyjny za prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła artystycznego i odprowadzając go na rzecz Urzędu Skarbowego. Uważa On ponadto, że brak certyfikatu za 2009 r. upoważnia go do pobrania 20%-owego zryczałtowanego podatku przy następnej, w 2009 r., płatności licencyjnej na rzecz M....

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie opodatkowania należności wypłacanych w roku 2008 za transmisje satelitarne przedstawień artystycznych (pytanie nr 1), w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zakres obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych wyznaczony jest bądź przez siedzibę lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź też przez dochody osiągane na tym terytorium. Uzyskanie dochodów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej sprawia, że podatnicy osiągający taki dochód, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Równoczesne stosowanie przez państwa zasady rezydencji oraz zasady źródła prowadzi do nakładania się jurysdykcji podatkowych określonych państw, co skutkuje powstaniem niekorzystnego zjawiska podwójnego opodatkowania. Eliminacji tego zjawiska służą bądź zabiegi ustawowe wewnątrz systemu podatkowego państwa bądź też wprowadzenie unormowań o charakterze międzynarodowym.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów: z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), - ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł dwie "teatralne umowy licencyjne" z podmiotem amerykańskim. Umowy te zezwalają Wnioskodawcy na transmisję satelitarną na żywo przedstawień artystycznych (oper). Pierwsza z umów dotyczyła przedstawień mających miejsce w I półroczu 2008 r., natomiast druga umowa - przedstawień na sezon 2008/2009. Wnioskodawca wskazał, iż na podstawie ww. umów otrzymał ograniczone, niewyłączne prawo do dokonywania jednego teatralnego pokazu na żywo danego przedstawienia w wyznaczonej sali i jednego odtworzonego z taśmy. W przedmiotowych umowach ustalone zostały również ceny biletów, a opłata licencyjna stanowi równowartość 50% dochodów netto uzyskanych przez Wnioskodawcę z pokazów przedstawień artystycznych. Wnioskodawca nie ma natomiast prawa do wycinania, montażu, dodawania, ani wprowadzania jakichkolwiek zmian w którymkolwiek przedstawieniu, ani do dokonywania pokazu niekompletnego.

W prawie autorskim, którego zakres w polskim prawodawstwie wyznacza ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) przyjęte jest, że umowa o przeniesienie praw autorskich polega na tym, iż przenoszący prawa autorskie wyzbywa się całkowicie władztwa nad tymi prawami na rzecz nabywcy. Umowa taka powinna zostać sporządzona w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Samo zawarcie umowy nie prowadzi jeszcze do automatycznego przejścia praw autorskich na drugi podmiot, niezbędne jest bowiem jeszcze przyjęcie przez niego utworu. Umowa licencyjna natomiast polega na zezwoleniu na korzystanie z utworu w oznaczonym zakresie. Tak więc licencjobiorca nie może rozporządzać prawami autorskimi - może jedynie korzystać z utworu.

W celu określenia zakresu praw autorskich wg polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Ponadto w art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stwierdza się, iż w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory muzyczne i słowno - muzyczne, sceniczne, sceniczno - muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne.

Nie ulega więc wątpliwości, iż art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zawiera ogólną normę, opisującą utwór będący przedmiotem prawa autorskiego. Natomiast ust. 2 tegoż artykułu ma charakter pomocniczy i stanowi katalog otwarty.

Zatem należy stwierdzić, iż w rozumieniu polskich przepisów o prawie autorskim, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza:

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, wypłacane przez Wnioskodawcę należności z tytułu zawartych umów, na podstawie których podmiot - rezydent Stanów Zjednoczonych, będący również właścicielem praw autorskich, udziela Wnioskodawcy licencji, stanowią należności licencyjne w rozumieniu ww. przepisów.

W myśl art. 13 ust. 1 umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania, należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. W każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto.

W tym miejscu wskazać należy, iż zawarte w tej regulacji sformułowanie, że należności "mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały" nie oznacza możliwości wyboru, w którym państwie należności te podlegają opodatkowaniu. Sformułowanie to oznacza, że drugie państwo (Polska) ma prawo opodatkować takie należności, jeżeli na podstawie polskich przepisów należności te podlegają w Polsce opodatkowaniu (umowy są bowiem zawierane pomiędzy państwami, a nie z poszczególnymi podatnikami). Używane w umowach bilateralnych słowo "mogą" należy zatem rozumieć jako prawo administracji skarbowej danego państwa do opodatkowania określonych rodzajów dochodów. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przyznają więc państwu będącemu stroną umowy prawo do opodatkowania danego rodzaju dochodu, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne nakłada podatek na taki rodzaj dochodu (przychodu) - a taki obowiązek nakłada art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, bez znaczenia jest fakt podnoszony przez podmiot amerykański, iż jest on instytucją pożytku publicznego i jest wolny z opodatkowania w Stanach Zjednoczonych oraz z podwójnego opodatkowania.

Stosownie natomiast do art. 13 ust. 5 umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania, należności licencyjne będą uważane za powstałe w Umawiającym się Państwie (w Polsce) tylko wtedy, kiedy takie należności licencyjne są wypłacane jako zaspokojenie używania lub praw do używania wartości majątkowych lub praw wymienionych w ustępie 3 na terytorium tego Umawiającego się Państwa (Polski).

Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2 oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku - sporządzone według ustalonego wzoru (art. 26 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy). Płatnicy są obowiązani przesłać (...) informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b (art. 26 ust. 3a ww. ustawy).

Wnioskodawca opisując stan faktyczny wskazał, iż posiada certyfikat rezydencji podmiotu amerykańskiego zarówno za rok 2007, jak i za 2008 r.

Reasumując, należności udzielające Wnioskodawcy na podstawie zawartych umów prawa do dokonywania jednego teatralnego pokazu dla danego przedstawienia na żywo w wyznaczonej sali i jednego odtworzonego z taśmy, wypłacone przez Niego w 2008 r. podmiotowi z USA, stanowią należności licencyjne i podlegają - w myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 13 umowy polsko - amerykańskiej - opodatkowaniu w Polsce 10%-owym zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Oznacza to tym samym, iż na Wnioskodawcy ciążą obowiązki związane z poborem i zapłatą tego podatku, a także stosowne obowiązki informacyjne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego, w części dotyczącej pytania nr 2, została wydana odrębna interpretacja w dniu 30 kwietnia 2009 r. nr ILPB3/423-130/09-3/HS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.