ILPB3/423-120/10/1-S/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 916/10 - stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 7 kwietnia 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność w postaci centrum biznesowo - sportowego świadczącego usługi związane z zakwaterowaniem, wyżywieniem, organizacją konferencji oraz sportem i rekreacją. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest także świadczenie usług wystawienniczych (ujęto ten przedmiot, oznaczony odpowiednim kodem PKD w umowie Spółki - 82.3 Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów). W ramach prowadzonej działalności, Spółka planuje udostępnienie nieodpłatne powierzchni wystawienniczej w budynkach swojego centrum artyście, który na tej powierzchni dokonałby ekspozycji swoich prac (obrazów, zdjęć lub innych dzieł sztuki). Udostępnioną powierzchnią miałyby być przede wszystkim ściany w pomieszczeniach, które są ogólnodostępne i w których często przebywają goście centrum (np.: hol, restauracja). Udostępnienie powierzchni będzie realizowane w ramach umowy o nieodpłatnym użyczeniu ww. powierzchni.

Zezwalając na ekspozycję prac, Wnioskodawca ma na celu wykreowanie wizerunku swojego przedsiębiorstwa, jako podmiotu wspierającego kulturę. W ocenie Wnioskodawcy, takie działanie posłuży marketingowi Firmy i pozytywnie wpłynie na liczbę osób korzystających z usług Spółki.

Wystawa będzie otwarta dla wszystkich osób, niezależnie od tego czy będą posiadać zaproszenia, ulotki bądź inne informacje na jej temat. Wstęp będzie nieodpłatny bez żadnych ograniczeń czasowych (w czasie działalności centrum). Wnioskodawca oczekuje w szczególności zwiększenia poziomu przychodów w związku z kolejnymi ekspozycjami artysty, które będą stanowić asumpt dla klientów do korzystania z oferty Wnioskodawcy w zakresie m.in. gastronomii i usług rekreacyjno - sportowych.

W związku z powyższym zamierzeniem, Spółka planuje poczynić wydatki na rozpowszechnienie informacji o ekspozycji poprzez m.in. druk ulotek, zaproszeń i ogłoszeń o realizowanym w budynkach centrum przedsięwzięciu. Ponadto, niezbędne będzie również poniesienie kosztów związanych z przygotowaniem miejsc ekspozycji i dostosowanie ich do potrzeb rozmieszczanych dzieł sztuki.

Pismem uzupełniającym Spółka wskazała, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 23 kwietnia 2010 r. interpretację indywidualną nr ILPB3/423-120/10-4/KS, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w części dot. pytania nr 1 za prawidłowe, w części dot. pytania nr 2 za nieprawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione w związku z zamieszczeniem i promocją ekspozycji będą dla Spółki stanowić koszty uzyskania przychodu, zgodnie z przepisem art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednocześnie przedmiotowe koszty nie zostały wyłączone z zakresu pojęcia kosztów uzyskania przychodu na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie konkretnie koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Nie byłoby to bowiem możliwe. Mnogość i stały rozwój różnego rodzaju działalności, mogących przynosić przychód, sprawia, że nie jest możliwe ustalenie jakiegoś stałego katalogu kosztów uzyskania przychodów. Podobnie, koszt danego rodzaju będzie u jednego podatnika kosztem uzyskania przychodu, natomiast u innego z pewnością nie służy on osiągnięciu przychodu. Dlatego też ustawodawca określa pojęcie kosztów uzyskania przychodów w sposób generalny, wskazując na określone cechy, jakie musi spełniać dany koszt, aby mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu. Ustawodawca, definiując pojęcie kosztów uzyskania przychodów, czyni to w sposób lakoniczny, stwierdzając, że są nimi wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, jak również w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych.

Wskazuje się natomiast, że obok tej przesłanki muszą być zachowane dalsze istotne cechy, takie jak bezpośredni związek kosztu z prowadzoną działalnością, a jego poniesienie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu dla danego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej (wyrok NSA z dnia 20 lutego 2001 r., III SA 3269/99, M. Pod. 2001, nr 9, s. 2).

Zwraca się również uwagę na to, że pomiędzy poniesieniem kosztu a możliwością uzyskania przychodu musi zaistnieć związek przyczynowy. Wskazuje się, że istnieją jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowo - skutkowy nie jest wyraźny. Należy je rozwiązywać w oparciu o zasadę zdrowego rozsądku, a każda sytuacja wymaga odrębnego potraktowania (wyrok NSA z dnia 16 grudnia 1999 r. sygn. SA/Bk 1619/98, niepubl.). Podobnie można stwierdzić, że pomiędzy poniesieniem kosztu a możliwością zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów powinien istnieć związek przyczynowy.

Przez poniesienie - zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego - należy rozumieć bycie obarczonym, obciążonym. Kosztem poniesionym będzie zatem taki koszt, którym podmiot jest obarczany, obciążany. Ustawodawca wskazuje zatem jako na cechę istotną dla kwalifikacji kosztów jako kosztów uzyskania przychodów fakt obarczenia ciężarem ekonomicznym danego kosztu.

Koszty poniesione w celu uzyskania przychodów to te, które zostały poniesione z zamiarem uzyskania przychodu. Ten zamiar, cel musi być, po pierwsze, obiektywnie możliwy (realny), zaś po drugie - istniejące okoliczności faktyczne muszą wskazywać na to, że dany wydatek w istocie mógł podatnikowi pozwolić na przewidywanie osiągnięcia przychodów. Nie jest bowiem wykluczone, że wydatek, który - rozpatrywany abstrakcyjnie - co do zasady, mógłby podatnikowi przynieść przychód, nie będzie mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu z uwagi na to, że w konkretnej sytuacji związek pomiędzy poniesieniem kosztu, a możliwością uzyskania przychodu jest teoretycznie możliwy, wyobrażalny, ale w praktyce poniesienie wydatku jest obojętne dla uzyskiwania przychodów.

Drugą istotną cechą danego kosztu jako kosztu uzyskania przychodu jest jego związek z przychodem. Należy przy tym pamiętać, że chodzi o przychód z konkretnego źródła, bowiem koszty są ściśle związane ze źródłami uzyskania przychodów. Związek kosztu z przychodem rozumiany jest w ten sposób, że pomiędzy poniesieniem kosztu, a osiągnięciem przychodów (zachowaniem bądź zabezpieczeniem źródła przychodów) zachodzi określony związek o charakterze przyczynowo - skutkowym.

Poniesiony koszt jest jednym z warunków koniecznych do osiągnięcia przychodu. Nie musi to być - i zazwyczaj nie jest - jedyny warunek osiągnięcia przychodu. Poniesienie kosztu nie musi być również bezpośrednią przyczyną osiągnięcia przychodu. Konieczne jest jednak takie powiązanie kosztu z przychodem (nawet potencjalnym), że bez poniesienia kosztu nie mógłby powstać w ogóle przychód, albo byłby on niższy niż osiągany przed poniesieniem kosztu, przy czym w danej sytuacji faktycznej może on nie powstać albo nie zwiększyć się.

W doktrynie wskazuje się, że związek przyczynowo - skutkowy nie musi być wyraźny. W niektórych przypadkach nie można dopatrywać się związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy konkretnym wydatkiem a danym kosztem. Niekiedy na sprawę należy bowiem spojrzeć szerzej, pamiętając, że określone koszty ponoszone są w związku z samym faktem prowadzenia określonej działalności. Można by je nazwać kosztami funkcjonowania przedsiębiorcy, np. koszty obowiązkowych opłat, składek, kosztów organizacyjnych, porządkowych etc. Nie są one ponoszone w związku z myślą o osiągnięciu konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie zazwyczaj warunkuje w dalszej perspektywie w ogóle możliwość prowadzenia działalności, a więc także - i uzyskiwania w ten sposób przychodów. Koszty tego rodzaju - mimo braku łatwo uchwytnego związku przyczynowego pomiędzy nimi a jakimkolwiek przychodem - z pewnością stanowią koszt uzyskania przychodu. Zaliczanie tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów z dniem 1 stycznia 2007 r. zyskuje wyraźniejsze podstawy prawne, w związku z nowelizacją przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z którego obecnego brzmienia wynika, że kosztami uzyskania przychodów są także koszty zabezpieczenia (zachowania) źródła przychodów.

Zgodnie z przedstawioną powyżej argumentacją prawną, Wnioskodawca uważa, że poniesione przez Niego koszty związane z przygotowaniem wystaw będą dla Niego kosztem uzyskania przychodu, ponieważ na skutek tej działalności (organizowanie wystaw) ulegnie zwiększeniu przychód z Jego podstawowej działalności gospodarczej, poprzez fakt, iż o Jego ofercie zostaną poinformowani nowi potencjalni goście centrum hotelowo - sportowego a także osiągnie wymierne zyski, które zostaną opodatkowane, na skutek organizowanych wystaw - sprzedaż napojów, posiłków, ewentualnych usług hotelowych dla zaproszonych na wystawy osób spoza miejscowości, w której prowadzona jest działalność. Tym samym, wydatki te w sposób jednoznaczny mają potencjalny związek z możliwością uzyskania przychodu w przyszłości.

W interpretacji stwierdzono, iż zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W świetle tego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku, należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskiwaniem bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga również uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z punktem 28 tego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Omawiana ustawa nie zawiera definicji reprezentacji, wobec czego znaczenie tego terminu należy ustalić stosując wykładnię językową. Zgodnie z definicją słownikową, reprezentacja to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (por. Uniwersalny Słownik Języka Polskie pod red. St. Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Pomocną może być również etymologia tego słowa - "representation" (łac.) oznacza "wizerunek".

Przenosząc powyższą definicję na grunt ustawy podatkowej, należy przyjąć, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. W określeniu reprezentacja mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług. Dobre reprezentowanie, wywołujące korzystne postrzeganie przedsiębiorcy przez podmioty zewnętrzne, może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów, czy też innych okolicznościach. Przywołana powyżej definicja reprezentacji akcentuje okazałość i wytworność, jako środki, do wywołania jak najlepszego wrażenia potencjalnego klienta czy kontrahenta.

Spółka w przedmiocie sprawy wskazała, iż prowadzi działalność w postaci centrum biznesowo - sportowego świadczącego usługi związane z zakwaterowaniem, wyżywieniem, organizacją konferencji oraz sportem i rekreacją. Przedmiotem działalności Spółki jest również świadczenie usług wystawienniczych (działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów). W ramach swojej działalności, Spółka zamierza wziąć udział w wystawach prac artystów, którzy dokonywać będą ekspozycji swoich prac (obrazów, dzieł sztuki, zdjęć lub innych) na udostępnionej nieodpłatnie przez Spółkę powierzchni ścian w pomieszczeniach, które są ogólnodostępne i w których często bywają goście centrum (np. hol, restauracja). Udostępnienie powierzchni będzie realizowane w ramach umowy o nieodpłatnym użyczeniu ww. powierzchni. Wystawiając prace artystów Spółka ma na celu wykreowanie wizerunku przedsiębiorstwa, jako podmiotu wspierającego kulturę. W tym celu, Spółka poniesie wydatki związane z przygotowaniem wystawy takie jak: koszt druku ulotek, zaproszeń i ogłoszeń.

Jak wskazano powyżej, aby dokonać kwalifikacji prawnej przedmiotowych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka wskazuje, iż poprzez fakt, że o Jej ofercie zostaną poinformowani nowi potencjalnie goście centrum hotelowo - sportowego Spółka osiągnie wymierne zyski w postaci sprzedaży napojów, posiłków, ewentualnych usług hotelowych dla zaproszonych na wystawy osób spoza miejscowości, w której prowadzona jest działalność. Zezwalając na ekspozycję prac, Wnioskodawca ma na celu wykreowanie wizerunku swojego przedsiębiorstwa, jako podmiotu wspierającego kulturę. W ocenie Wnioskodawcy, takie działanie służyć będzie marketingowi i pozytywnie wpłynie na liczbę osób korzystających z Jego usług.

Niewątpliwie wydatki związane z przygotowaniem wystaw (koszt druku ulotek, zaproszeń i przygotowanie powierzchni wystawowej) przyczynią się do zwiększenia przychodu z działalności Spółki. Jako związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (usługi związane z zakwaterowaniem, wyżywieniem, organizacją konferencji oraz sportem i rekreacją a także organizacja targów, wystaw, kongresów) będą one ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jednakże, w kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia "reprezentacja" oraz z analizy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż organizowanie przez Spółkę wystaw i ponoszenie związanych z tym wydatków ma na celu, co również podkreśla Wnioskodawca, wykreowanie wizerunku Jego przedsiębiorstwa, jako podmiotu wspierającego kulturę. A zatem, przedmiotowe wydatki, których charakter świadczy o kreowaniu wizerunku Spółki (co nosi znamiona reprezentacji) nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Wobec powyższego stwierdzono, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z przygotowaniem wystaw (koszt druku ulotek, zaproszeń i przygotowanie powierzchni wystawowej) nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodem (bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów), gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń zawartym w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pismem z dnia 10 maja 2010 r. Spółka reprezentowana przez Pełnomocnika wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej w części dot. kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 2). Jednakże w wyniku ponownej analizy sprawy, tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany tej interpretacji (odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 7 czerwca 2010 r. nr ILPB3/423W-98/10-2/BN).

W związku z powyższym, Strona, wystosowała w dniu 3 lipca 2010 r. skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem tut. Organu.

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. nr ILPB3/4240-82/10-2/BN.

Sąd po rozpoznaniu sprawy, wydał w dniu 4 listopada 2010 r. wyrok - prawomocny od dnia 28 grudnia 2010 r. - sygn. akt I SA/Łd 916/10, uchylający zaskarżoną interpretację.

W wyroku tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uznał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie.

Sąd stwierdził, iż obie strony sporu zgodnie uznały, że przedmiotowe wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz, że mają zostać poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Rozbieżność między Stronami dotyczy charakteru tych wydatków, a mianowicie, czy należy zaliczyć je do wydatków na reprezentację w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też do wydatków na reklamę.

Sąd wskazał na dotychczasową linię orzecznictwa w tej kwestii (wyrok NSA z 2 lutego 2010 r. (II FSK 1472/08) i wyraził stanowisko, według którego "reklama" wiąże się z zamiarem utrwalenia w świadomości kontrahenta, choćby potencjalnego, reklamowanej firmy lub jej produktu, natomiast "reprezentacja" polega na działaniach zmierzających do podniesienia prestiżu firmy u jej kontrahentów. Tym samym, to co proponuje logo firmy jest reklamą, natomiast to co przy wykorzystaniu logo innych firm ma służyć dobremu wizerunkowi własnej firmy należy do sfery reprezentacji.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Sądu, za błędną należy uznać przyjętą przez Organ ocenę stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Organ dokonał bowiem rozszerzonej wykładni art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przyjmując, że dyspozycja tego przepisu obejmuje również takie wydatki, które mu w istocie nie podlegają. Sąd wprawdzie zauważył, że Skarżąca wskazała, iż organizacja wystaw wpłynie korzystnie na Jej wizerunek, jednak już na etapie uzasadnienia swojego stanowiska w złożonym wniosku szczegółowo wyjaśniła, jakiego rodzaju informacje będą zawierały ulotki, zaproszenia i ogłoszenia, tj. że będzie umieszczała w tych materiałach logo i adres spółki, a także informacje związane z Jej działalnością.

Sąd podkreślił, że Strona wskazała w sposób nie budzący wątpliwości, iż wykorzystując organizację wystaw zamierza w istocie dotrzeć do odbiorców, zainteresowanych tego rodzaju wydarzeniami ale głównie do potencjalnych klientów Spółki, z informacją o oferowanych usługach oraz miejscu prowadzenia działalności.

Podsumowując rozważania, zdaniem Sądu, przedmiotowe wydatki mają charakter wydatków związanych z reklamą prowadzonej przez Skarżącą działalności gospodarczej i tym samym, stanowią koszt uzyskania przychodów na zasadzie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uwzględniając powyższe oraz uzasadnienie wyroku WSA w Łodzi, stwierdza się co następuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Wskazany powyżej przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności, planuje udostępnienie nieodpłatne powierzchni wystawienniczej w budynkach swojego centrum biznesowo - sportowego artyście, który zamierza dokonać ekspozycji swoich prac (obrazów, zdjęć lub innych dzieł sztuki). Udostępnioną powierzchnią miałyby być przede wszystkim ściany w pomieszczeniach, które są ogólnodostępne i w których często przebywają goście centrum (np. hol, restauracja). W związku z tym zamierzeniem, Spółka poniesie określone koszty związane z przygotowaniem miejsc ekspozycji i dostosowaniem ich do potrzeb rozmieszczonych tam prac. Poniesie też wydatki, na rozpowszechnienie informacji o ekspozycji poprzez np. druk ulotek, zaproszeń i ogłoszeń o tym przedsięwzięciu. Będą w nich umieszczane również informacje związane z działalnością Spółki, oferowanymi usługami, jak adres oraz logo.

Zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007) reklamą jest "działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów i usług". Reklamą jest też "napis, rysunek, plakat, film itp. służące temu celowi". Pojęcie reklamy zdefiniuje się również jako wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych klientów o towarach, w celu zachęcania ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego.

"Reprezentacja" to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy) wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego działania. Reprezentacja to działanie polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi związane z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestniczeniem w przyjęciach. Przy czym, reprezentacja nie musi odnosić się do okazałości a odnosi się do dobrego reprezentowania firmy, które może polegać na wystroju firmy, jej logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania reprezentantów i kontrahentów.

Ze stanu sprawy wynika, iż Spółka w ulotkach, zaproszeniach i ogłoszeniach dot. wystawy będzie umieszczała informacje związane z Jej działalnością, a materiały te będą zawierały logo i adres Spółki. Informacje o wystawie będą kierowane do maksymalnie szerokiego grona odbiorców, w tym do kontrahentów Spółki (mailowo) oraz będą udostępniane osobom korzystającym z usług Spółki. Będą rozpowszechniane w środkach masowego przekazu - w prasie i telewizji oraz internecie. Plakaty informujące o wystawie umieszczane będą na terenie obiektu Spółki i poza Jej terenem. W konsekwencji powyższego, wykorzystując organizację wystaw celem Spółki jest zamiar dotarcia do odbiorców, zainteresowanych tego rodzaju wydarzeniami, z informacją o oferowanych usługach oraz miejscu prowadzenia działalności.

Powyższe ma decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że opisane przez Spółkę czynności należy uznać za działanie reklamowe prowadzonej działalności w wyniku czego, wydatki związane z przygotowaniem wystaw (koszt druku ulotek, zaproszeń i przygotowanie powierzchni wystawowej) przyczynią się do zwiększenia przychodów Spółki. Poprzez fakt, iż o ofercie Spółki zostaną poinformowani nowi potencjalni goście centrum hotelowo - sportowego zwiększeniu ulegnie przychód z podstawowej działalności gospodarczej Spółki.

W konsekwencji powyższego, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki związane z przygotowaniem wystawy - koszt druku ulotek, zaproszeń i przygotowanie powierzchni wystawowej będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji z dnia 23 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-120/10-4/KS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.