ILPB3/423-1178/09-3/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, kosztów uzyskania przychodów oraz zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii - jest prawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 4 stycznia 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, kosztów uzyskania przychodów oraz zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest przedsiębiorstwem działającym w branży gastronomicznej. Spółka prowadzi ponad 400 restauracji, zlokalizowanych na terenie Europy oraz w USA, bezpośrednio lub poprzez podmioty bezpośrednio lub pośrednio od niej zależne.

W celu usprawnienia szeroko rozumianych procesów związanych z działalnością biznesową, Spółka podjęła decyzję o zamówieniu indywidualnego projektu, a następnie zakupie licencji i wdrożeniu zintegrowanego informatycznego systemu zarządzania.

Zamówiony przez Spółkę system informatyczny jest systemem klasy ERP, to jest systemem modułowym, służącym wspomaganiu zarządzania przedsiębiorstwem lub współdziałania grupy współpracujących ze sobą przedsiębiorstw. Odbywa się to poprzez gromadzenie w systemie danych oraz umożliwienie wykonywania operacji na zebranych danych, w oparciu o kompleksowość funkcjonalną integrację danych i procedur, elastyczność funkcjonalną i strukturalną, zaawansowanie merytoryczne i technologiczne oraz otwartość systemu.

W skład systemu wchodzą poszczególne moduły, w tym moduł bazowy - finansowy (ERP), oraz moduły kadrowy (HR) i raportowy (BI).

Oprócz wykorzystania standardowych funkcjonalności systemu będzie on po raz pierwszy w branży i w Polsce wykorzystywany do:

Oprócz powyższych funkcjonalności, system będzie miał wysoki poziom integracji z innymi systemami informatycznymi stosowanymi lub wdrażanymi w Spółce, a specyficznymi dla branży restauracyjnej lub też tylko wyłącznie Spółki.

W efekcie, uzyskiwane przez Spółkę wspomaganie będzie obejmować w praktyce wszystkie szczeble zarządzania i ułatwi optymalizację wykorzystania zasobów przedsiębiorstwa oraz zachodzących w nim procesów.

Podkreślenia wymaga, że poprzez uwzględnienie specyfiki działalności biznesowej Spółki, system stanowi autorskie rozwiązanie, będące pierwszym systemem klasy ERP, który wdrażany jest w branży restauracyjnej w Polsce.

W związku z decyzją o wprowadzeniu omawianego systemu zarządzania, Spółka dokonała zakupu dwóch licencji na oprogramowanie, przy czym:

* pierwsza licencja dotycząca ograniczonej liczby funkcjonalności została zakupiona i przyjęta do używania jako wartość niematerialna i prawna w roku 2008; w tym też roku rozpoczęto jej amortyzację,

* druga licencja, stanowiąca rozszerzenie poprzedniej o właściwe funkcjonalności oraz większą liczbę użytkowników, została zakupiona w roku 2008, przy czym płatność za nią nastąpiła w dwóch ratach; Spółka dokonała przyjęcia do używania przedmiotowej licencji w postaci dwóch wartości niematerialnych i prawnych (każda z zapłaconych rat jako osobna wartość niematerialna i prawna), a następnie rozpoczęła ich amortyzację.

W obydwu powyższych przypadkach wartość początkową licencji powiększały koszty wdrożenia, poniesione do momentu przyjęcia danej licencji do używania. W okresie wdrażania Spółka ponosiła również koszty szkoleń pracowników, związanych z nauką obsługi systemu.

Pod koniec roku 2009 proces wdrażania systemu informatycznego w Spółce zaczął zbliżać się do finalizacji, a system osiągnął jako całość taki poziom funkcjonalności, w którym istniała możliwość jego gospodarczego wykorzystania. W okresie Spółka przeprowadziła wewnętrzną weryfikację związaną z finalizowaniem procesu wdrożenia, która obejmowała również zagadnienia związane z ujęciem poniesionych wydatków w księgach rachunkowych i rozliczeniach podatkowych Spółki. Biorąc pod uwagę, że prace wdrożeniowe nad poszczególnymi modułami w latach 2008 - 2009 nie postępowały równomiernie, Spółka doszła do wniosku, że licencje nie powinny stanowić osobnych wartości niematerialnych i prawnych, gdyż za takie będzie je można uznać dopiero po osiągnięciu możliwości gospodarczego wykorzystania systemu jako całości. Zatem w momencie przyjęcia przez Spółkę licencji do używania, nie spełniały one przesłanek koniecznych do uznania ich za odrębne wartości niematerialne i prawne.

W związku z nieprawidłowym, zdaniem Spółki, sposobem i momentem ujęcia przedmiotowych licencji w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, Spółka planuje:

* dokonanie korekty kosztów amortyzacji ujętych w rozliczeniach podatkowych Spółki w latach 2008 i 2009,

* przyjęcie zakupionych licencji do używania jako jednej wartości niematerialnej i prawnej, dotyczącej całego systemu informatycznego w grudniu 2009 r., a następnie rozpoczęcie amortyzacji tej wartości niematerialnej i prawnej w styczniu 2010 r.

Spółka zaznacza, iż także po przyjęciu jednej wartości niematerialnej i prawnej do używania będzie ona ponosić wydatki związane z obsługą systemu, które to działania są niezbędne w celu zapewnienia jego właściwego funkcjonowania. Należą do nich m.in. wydatki na szkolenie pracowników, serwis, usuwanie usterek systemu w powstałych w początkowej fazie jego użytkowania jako całości, konsultacje eksperckie, koszty ewentualnego rozwoju dalszych modułów systemu, itp.

Na obecnym etapie Spółka jest w trakcie pozyskiwania opinii niezależnej jednostki naukowej, która potwierdzi, iż technologia, jaką niesie ze sobą wdrożenie przedmiotowego systemu informatycznego, umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług, a także nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Spółka informuje ponadto, iż nie prowadzi, ani też nie prowadziła w przeszłości działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Stanowisko Wnioskodawcy jest następujące.

Ad.1

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość niematerialną i prawną uważa się nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Zdaniem Spółki, na podstawie powyższego przepisu, przesłanki uznania danego składnika majątku za wartość niematerialną i prawną są następujące:

Biorąc pod uwagę wymagane przesłanki, zdaniem Spółki, w momencie pierwotnego nabycia licencji na oprogramowanie, nie wszystkie przesłanki z powyższej listy zostały spełnione: zdaniem Spółki, licencje nie nadawały się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania, przez co również nie mógł być spełniony warunek wykorzystywania ich na potrzeby podatnika związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jak przedstawiono w stanie faktycznym, Spółka dokonała nabycia pierwszej licencji w roku 2008, w tym też roku przyjęła ją do używania jako wartość niematerialną i prawną oraz rozpoczęła jej amortyzację. Kolejne licencje, stanowiące uzupełnienie poprzedniej, zostały nabyte i przyjęte do używania w roku 2008, w którym to również rozpoczęto ich amortyzację, jako dwóch odrębnych wartości niematerialnych i prawnych. Ze względu na fakt, iż zakupione licencje dotyczą jednego rozwiązania informatycznego w postaci oprogramowania, są one ze sobą ściśle powiązane i niemożliwym jest wykorzystanie ich w sposób niezależny od siebie. Aby licencje te nadawały się do gospodarczego wykorzystania, konieczne jest osiągnięcie przez system takiego stanu, w którym możliwe będzie użycie komponentów działających na podstawie różnych licencji, poprzedzone szeregiem prac związanych z ich właściwym wdrożeniem.

W związku z powyższym, Spółka jest zdania, iż dokonała niewłaściwego ujęcia zakupionych licencji na oprogramowanie, gdyż w momencie przyjęcia do używania nie spełniały one przesłanki wskazanej w art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. nie nadawały się do gospodarczego wykorzystania przez Spółkę.

Zatem, w opinii Spółki, zakupione licencje powinny utworzyć jedną wartość niematerialną i prawną, gdyż wyłącznie w takiej postaci nadają się one do gospodarczego wykorzystania. Jeśli chodzi natomiast o moment przyjęcia tych licencji do używania, powinien on nastąpić po zakończeniu prac związanych z ich właściwym wdrożeniem, czyli w grudniu 2009 r.

Powyższe oznacza, iż w latach 2008 i 2009 Spółka dokonywała nienależnych odpisów amortyzacyjnych od nabytych licencji na oprogramowanie. W związku z tym, na obecnym etapie konieczne jest dokonanie przez Spółkę korekty kosztów podatkowych, dotyczących amortyzacji za wskazane powyżej lata 2008 i 2009. Natomiast po zakończeniu prac związanych z wdrożeniem systemu, planowanych na grudzień 2009 r., Spółka powinna przyjąć przedmiotowe licencje do używania jako jedną wartość niematerialną i prawną, a następnie odnieść w koszty podatkowe wartości początkowej takiej wartości niematerialnej i prawnej.

Ad.2

Zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się (...) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia". Z kolei w art. 16g ust. 14 wskazano, że "wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw".

Natomiast według ust. 3 ww. przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych "Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji" (podkreślenie Spółki).

W związku z powyższym, na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci licencji na oprogramowanie, składać się powinny także koszty wdrożenia, rozumiane w tym przypadku jako koszty instalacji, uruchomienia programów oraz systemów komputerowych.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż aby przedmiotowa licencja na oprogramowanie nadawała się do gospodarczego wykorzystania, co jest warunkiem koniecznym do uznania jej za wartość niematerialną i prawną, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezbędne jest przeprowadzenie szeregu działań związanych z jej wdrożeniem. W innym przypadku niemożliwe byłoby bowiem jej użytkowanie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a tym samym nie zostałyby spełnione przesłanki zawarte w powyższym przepisie.

Podobny pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2009 r. (sygn. ITPB3/423-166/09/DK), w której stwierdził on, iż: "Wdrożenie systemu stanowi pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb Spółki, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u Podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie spowoduje, iż Spółka uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. W konsekwencji, do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, jaką jest licencja na program komputerowy zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania".

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wydatki poniesione w związku z wdrożeniem oprogramowania poniesione do momentu jego oddania do używania, powinny powiększać wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci licencji na to oprogramowanie.

Do wydatków związanych z wdrożeniem, które będą zwiększać wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej, nie powinny jednak być zaliczane koszty szkoleń pracowników związanych z obsługą systemu. Wydatki z tego tytułu powinny być ujmowane bezpośrednio w kosztach podatkowych w momencie ich poniesienia. Trudno bowiem zaliczyć takie wydatki za związane z kosztami poniesionymi na instalację i uruchomienie programów i systemów komputerowych. Potwierdza to również praktyka organów podatkowych, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 2 października 2009 r. (znak ILPB3/423-517/09-4/MM): "Odnosząc się natomiast do kwestii kosztów związanych ze szkoleniem pracowników w zakresie obsługi oprogramowania, należy stwierdzić, iż nie mają one związku z samym uruchomieniem i funkcjonowaniem oprogramowania, a więc nie będą zwiększać wartości początkowej nabytej wartości niematerialnej i prawnej. Wydatki na szkolenia mają bowiem na celu podnoszenie kwalifikacji pracowników użytkujących oprogramowanie. Zatem wydatki te winny być oceniane i kwalifikowane na zasadach ogólnych, tj. po spełnieniu przesłanek określonych we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Reasumując, po wykazaniu przez Spółkę związku poniesionych wydatków na szkolenie pracowników z uzyskanymi przychodami, mogą one zostać zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia".

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko, Spółka jest zdania, że wydatki na szkolenie pracowników, jako spełniające przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.

Ad.3

Jak wskazano w stanie faktycznym, po przyjęciu do używania licencji na oprogramowanie, Spółka ponosić będzie wydatki związane z obsługą systemu. Należą do nich m.in. wydatki na szkolenia pracowników, serwis, usuwanie usterek powstałych w początkowej fazie użytkowania systemu, konsultacje eksperckie, wydatki związane z dalszych rozwojem poszczególnych modułów systemu itp.

Wskazane powyżej wydatki nie wiążą się bezpośrednio z wdrożeniem systemu i nie warunkują możliwości jego gospodarczego wykorzystania przez Spółkę. Niemniej jednak, działania związane z ponoszeniem tych wydatków służą zapewnieniu właściwego funkcjonowania systemu oraz pozwalają na jego wykorzystanie zgodne z przeznaczeniem. Co więcej, w przypadku poszerzania systemu o nowe moduły, ponoszone na nie wydatki nie będą mogły, zdaniem Spółki, zostać uznane za takie, które zwiększają wartość początkową posiadanej przez Spółkę wartości niematerialnej i prawnej, gdyż nie jest to możliwe na podstawie art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie wskazano, że ulepszeniu mogą ulec jedynie środki trwałe.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wydatki na obsługę systemu oraz potencjalnego dalszego rozwoju systemu powinny być zaliczane na bieżąco do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów oraz niewymienione w katalogu negatywnym, zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W praktyce z powyższego przepisu wywodzi się następujące przesłanki, które muszą spełnić wydatki aby zakwalifikować je do kosztów uzyskania przychodu:

* wydatek ten, pośrednio lub bezpośrednio, wpływa na uzyskanie, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów;

* wydatek ten został poniesiony, przez co należy rozumieć, że w ostatecznym rozrachunku musi on być pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

* wydatek ten jest rzeczywisty, czyli jego wartość nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

* nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W opinii Spółki, wszystkie wyżej wymienione przesłanki zostaną spełnione. Co najważniejsze, wydatki ponoszone na obsługę przedmiotowego systemu oraz jego potencjalny przyszły rozwój służą niewątpliwie osiąganiu przychodów, o których mowa w przytoczonym powyżej przepisie. Dzięki nim bowiem Spółka będzie w stanie znacząco usprawnić system zarządzania. Zostaną one pokryte z zasobów Spółki, jak również nie zostaną Spółce w żaden sposób zwrócone. Nie zawiera ich również katalog z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Spółka jest zdania, że ponoszone przez Spółkę wydatki związane z systemem informatycznym po oddaniu do używania licencji, w postaci wartości niematerialnej i prawnej, stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 4

Regulacje dotyczące ulgi na nabycie nowych technologii zostały zawarte w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 18b ust. 1 cytowanej ustawy: "Od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii".

Z kolei w art. 18b ust. 2 ustawodawca wskazał, co należy rozumieć przez nową technologię: "Za nowe technologie, rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki".

Definicję tą uzupełnia art. 18b ust. 2a: "Przez nabycie nowych technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz o korzystanie z tych praw".

W odniesieniu do przytoczonych wyżej regulacji stwierdzić należy, iż istnieje 5 zasadniczych przesłanek warunkujących możliwość objęcia poniesionych przez podatnika wydatków ulgą na nabycie nowych technologii.

Zdaniem Spółki, przesłanki te są następujące:

Analizując prawo Spółki do skorzystania z ulgi na nowe technologie, o której mowa we wskazanym powyżej art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zatem rozstrzygnąć, czy w przypadku poniesionych przez Spółkę wydatków na zakup systemu zarządzania, spełnione zostały wszystkie powyższe przesłanki.

Ad. a)

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka nabyła licencje na oprogramowanie, a zatem zawarta została umowa dotycząca korzystania z praw. W efekcie należy uznać, że pierwsza z przesłanek została spełniona.

Ad. b)

Jak wynika z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nabyte licencje, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią wartości niematerialne i prawne.

Spółka po ponownym, właściwym przyjęciu do używania jest zdania, że nabyte przez Spółkę licencje na oprogramowanie wraz z kosztami wdrożenia, ustanowią wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym spełniona jest druga z wymienionych powyżej przesłanek.

Ad. c)

W odniesieniu do kolejnej przesłanki, Spółka pragnie podkreślić, iż zgodnie z opisanym stanem faktycznym, zastosowanie przedmiotowego systemu informatycznego prowadzić będzie do usprawnienia działań Spółki na wszystkich szczeblach zarządzania oraz optymalizacji wykorzystania zasobów przedsiębiorstwa i zachodzących w nim procesów, w tym m.in.:

* ułatwienia wymiany danych pomiędzy Spółką, a dostawcami surowców dla restauracji - zarządzanie łańcuchami dostaw,

* alokowania odpowiedniej ilości personelu do właściwych lokacji,

* zarządzania przeglądami sprzętu restauracyjnego i zgłoszeniami awarii.

Powyższe, jak również inne możliwości wytwarzania udoskonalonych wyrobów i usług, wynikające z wdrożenia systemu informatycznego potwierdzać będzie otrzymana przez Spółkę opinia niezależnej od niej jednostki badawczej. Opinia ta potwierdzać również będzie, że technologia wprowadzona w wyniku wdrożenia przedmiotowego systemu informatycznego nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Ad. d) i e)

Wskazana powyżej opinia niezależnej jednostki badawczej potwierdzać również będzie, że technologia wprowadzona w wyniku wdrożenia przedmiotowego systemu informatycznego nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Podsumowując powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie licencji na oprogramowanie oraz jego wdrożenie, spełnione zostały wszystkie przesłanki warunkujące objęcie tych wydatków ulgą na nabycie nowych technologii. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia tych wydatków od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, jako wydatków na nabycie nowych technologii, w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuje się, że Spółka powinna posiadać opinię niezależnej jednostki badawczej na moment korzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.