ILPB3/423-1106/09-5/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* kwalifikacji podatku od wartości dodanej,

* ujęcia faktur za zakup paliwa zawierających podatek od wartości dodanej w księgach rachunkowych,

* zaliczenia podatku od wartości dodanej do kosztów uzyskania przychodów oraz

* przychodów

nbspnbsp - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 10 lutego 2010 r.) oraz 26 lutego 2010 r. (data wpływu 26 lutego 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* kwalifikacji podatku od wartości dodanej,

* ujęcia faktur za zakup paliwa zawierających podatek od wartości dodanej w księgach rachunkowych,

* zaliczenia podatku od wartości dodanej do kosztów uzyskania przychodów oraz

* przychodów

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się sprzedażą usług transportowych dla kontrahenta z jednego z krajów Unii Europejskiej. Usługa wykonywana jest na terenie kilku krajów Wspólnoty. W ramach prowadzonej działalności, Spółka otrzymuje od jednego z międzynarodowych koncernów paliwowych zbiorcze faktury z tytułu zakupu paliwa i opłat drogowych itp. w poszczególnych krajach Unii Europejskiej. Faktury te zawierają podatek od wartości dodanej poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej, który Spółka płaci, a następnie za pośrednictwem wyspecjalizowanych firm występuje do Urzędów Skarbowych każdego z państw z wnioskiem o jego zwrot.

W związku z powyższym, Spółka ma wątpliwości, jak prawidłowo ująć zawarty na fakturze podatek od wartości dodanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Podatek od wartości dodanej funkcjonujący w państwach Unii Europejskiej jest odpowiednikiem podatku od towarów i usług występującego na terenie RP. Wynika to z faktu, iż podatek od towarów i usług należy do grupy podatków zharmonizowanych w Unii Europejskiej, to zaś oznacza, że podatek VAT danego kraju Wspólnoty należy traktować na równi z polskim podatkiem VAT. w związku z tym, należy traktować oba podatki tożsamo.

Takie stanowisko reprezentuje również Ministerstwo Finansów w piśmie PB3-1725/8213-280/WK/05 Zastępcy Dyrektora Departamentu Podatków Bezpośrednich z dnia 2 grudnia 2005 r. do Wicedyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie:

"W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej. Ustawa o podatku od towarów i usług stanowi implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno podatek od towarów i usług obowiązujący na terenie Polski, jak i podatek od wartości dodanej, o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług, podatek ten powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej".

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W związku z tym, iż podatek od wartości dodanej i podatek od towarów i usług należy traktować tożsamo, a Spółka ma prawo do ubiegania się o zwrot podatku zapłaconego na terytorium Wspólnoty, kwoty zagranicznego podatku od wartości dodanej, doliczane do wydatków z tytułu zakupów w ramach Unii Europejskiej: paliwa, płynów i olejów, opłat za przejazdy autostradą, usługi parkingowe itp. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, faktury za ww. wydatki pochodzące od kontrahentów z terytorium Wspólnoty winny być księgowane w kwocie netto.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Ze stanowiska firmy wynika, iż podatek od towarów i usług stanowi polski odpowiednik europejskiego podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Zgodnie z wyłączeniem, podatek od wartości dodanej, w wartości podlegającej zwrotowi nie stanowi kosztu uzyskania przychodu na gruncie ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług, stanowisko Spółki w sprawie kwestii uznania kwoty zwrotu podatku od wartości dodanej, za przychód podatkowy jest następujące.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. f) w powiązaniu z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zalicza się do przychodu należnego podatku od towarów i usług w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Analogicznie, przepis ten Spółka stosuje dla podatku od wartości dodanej, którego zwrot nie będzie stanowił dla Niej przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 1.

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towaru i usług nakładanego tą ustawą.

W tym miejscu wskazać należy, iż w polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej.

Ustawa o podatku od towaru i usług stanowi bowiem implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej "wspólnego systemu podatku od wartości dodanej". Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno "podatek od towarów i usług", obowiązujący na terenie Polski, jak i "podatek od wartości dodanej", o którym mowa w powołanym wcześniej art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towaru i usług, tj. podatek nakładany na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej.

W świetle powyższego, Spółka powinna traktować podatek od wartości dodanej tożsamo z podatkiem od towarów i usług.

Odpowiedź na pytanie nr 2 i 3.

Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej nakładanego na terytorium innych państw członkowskich oraz podatku od towarów i usług obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stwierdzić należy, że podatek ten powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

Podatek naliczony stanowi zatem koszt uzyskania przychodu, jeżeli podatnik:

Ponadto, podatnik może zaliczyć do kosztów podatkowych podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie przysługuje mu obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, pod warunkiem jednak że naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem, podatek naliczony stanowi koszt uzyskania przychodu, jeżeli nie może zostać odliczony od podatku należnego lub zwrócony.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, otrzymuje od jednego z międzynarodowych koncernów paliwowych zbiorcze faktury z tytułu zakupu paliwa, opłat drogowych itp. w poszczególnych krajach Unii Europejskiej. Faktury te zawierają podatek od wartości dodanej poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej, który Spółka uiszcza, a następnie za pośrednictwem wyspecjalizowanych firm występuje do Urzędów Skarbowych każdego z państw z wnioskiem o jego zwrot.

Spółka, która jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce oraz nie ma na terenie innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, ma możliwość odzyskania podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług na terytorium państw Wspólnoty na zasadach określonych w VIII Dyrektywie Rady z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom nieposiadającym siedziby na terytorium kraju.

Brak jest możliwości zaliczenia podatku od wartości dodanej do kosztów uzyskania przychodu, gdyż podatek od wartości dodanej jako podatek co do zasady neutralny dla przedsiębiorców, nie jest dla Wnioskodawcy wydatkiem poniesionym w sposób definitywny i może zostać mu zwrócony po zakończeniu procedury przewidzianej w VIII Dyrektywie.

Zatem, wydatek ten nie stanowi kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy w momencie jego poniesienia.

W związku z powyższym, faktury za zakup paliwa zawierające podatek od wartości dodanej Spółka powinna ująć w księgach rachunkowych w wartości netto.

Odpowiedź na pytanie nr 4.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności - w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej nakładanego na terytorium innych państw członkowskich oraz podatku od towarów i usług obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stwierdzić należy, że rozwiązania zawarte w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, znajdą zastosowanie również do podatku od wartości dodanej zapłaconego w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 3, kwota naliczonego podatku od wartości dodanej, o której zwrot wystąpiła Spółka na podstawie przepisów VIII Dyrektywy, nie będzie kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy w momencie zapłaty, to również uzyskany zwrot zagranicznego podatku od wartości dodanej nie będzie stanowił Jego przychodu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.