ILPB3/423-1090/09-4/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 12 stycznia 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka realizuje projekt, którego celem jest stworzenie nowego produktu, jakim jest system analiz danych pomiarowo - odczytowych (System X) dla dystrybutorów energii.

Realizacja ww. projektu i stworzenie Systemu X przyczyni się do powstania nowego produktu niedostępnego na dzień dzisiejszy na rynku krajowym, zwiększy konkurencyjność Firmy i niewątpliwie przyczyni się do zdobycia nowych klientów oraz zwiększenia sprzedaży do obecnych klientów, jednym słowem przyczyni się do wzrostu przychodów podatkowych.

Na finansowanie tych prac, Spółka uzyskała dotację ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007 - 2013 (Działania 1.4 i 4.1).

W celu uzyskania dotacji na realizację ww. projektu, Spółka nabyła usługi doradcze świadczone przez wyspecjalizowaną firmę doradczą, dokonując w związku z tym istotnych wydatków. Przedmiotem tych usług w szczególności były:

* opracowanie wniosku o dotację,

* pomoc w przygotowaniu wszelkich niezbędnych załączników do wniosku,

* przeprowadzanie przez procedurę składania wniosku,

* monitorowanie prac procesu oceny wniosku przez instytucję grantodawczą,

* prowadzenie komunikacji, w tym również korespondencji z instytucją grantodawczą,

* informowanie Spółki o wszelkich podjętych czynnościach związanych z wykonaniem umowy.

Wyżej wymienione usługi doradcze zostały wykonane. Poniesione koszty usług doradczych nie stanowiły kosztów kwalifikowanych, a więc Spółka nie uzyskała refinansowania w ramach uzyskanej dotacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na usługi doradztwa związane z przygotowaniem wniosku i udziałem w postępowaniu o udzielenie dotacji, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie w dacie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup usług doradczych związanych z ubieganiem się o dofinansowanie prac mających na celu rozwój działalności Spółki, pozostają w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc w myśl art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Nie zostały również wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy, jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie.

Wydatki na usługi doradcze związane z przygotowaniem wniosku o dotację należy zaliczyć do kosztów pośrednich. Koszty te zostały poniesione w celu uzyskania środków na realizację planowanego celu (rozwój Spółki), a nie jako koszt pozyskania dotacji. Uzyskanie środków pieniężnych w postaci dotacji stanowi jeden ze sposobów finansowania przedsięwzięcia, warunkując jednocześnie jego realizację. Działania Spółki podejmowane były zatem w celu realizacji projektu, którego celem jest rozwój Spółki, a tym samym zwiększenie rozmiarów działalności i wysokości uzyskanych przychodów.

Kwestię momentu potrącenia kosztów pośrednich reguluje przepis art. 15 ust. 4d ustawy, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4e ustawy, za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że wydatki poniesione w związku z zawartą umową doradztwa, stanowią koszty uzyskania przychodów, a jako koszty pośrednio związane z przychodem podlegają one potrąceniu w momencie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto ten koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przepisy ww. ustawy podatkowej dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami). Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z całokształtem prowadzonej działalności.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, iż poniósł wydatki na usługi doradcze świadczone przez wyspecjalizowaną firmę w celu uzyskania dotacji na realizację projektu stworzenia systemu analiz danych pomiarowo - odczytowych. Wnioskodawca wyjaśnił, że poniesione koszty usług doradczych nie stanowiły kosztów kwalifikowanych i Spółka nie uzyskała refinansowania w ramach uzyskanej dotacji.

Zatem do przedmiotowych wydatków nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Unormowanie to dotyczy bowiem wyłącznie wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, iż zakwalifikowanie wskazanych powyżej wydatków, jako kosztów pośrednich związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością, oznacza, iż podlegać one będą potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki jakie Spółka poniosła na usługi doradcze świadczone przez wyspecjalizowaną firmę w celu uzyskania dotacji, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.