ILPB3/423-1082/09-6/DS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-1082/09-6/DS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Cechu przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 29 grudnia 2009 r. (data wpływu 31 grudnia 2009 r.) oraz pismem z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 19 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Cech - organizacja samorządu gospodarczego rzemiosła jest zwolniony z płacenia podatku dochodowego - art. 17 ust. 1 pkt 39.

Zaistniał stan faktyczny, polegający na zakupie części nieruchomości "XXX". Cech uzyskał pomieszczenia użytkowe, dzierżawione przez firmy prywatne. Cech rozpoczął działalność gospodarczą polegającą wyłącznie na wynajmie pomieszczeń.

Uzyskany dochód z wynajmu pomieszczeń przeznaczony będzie w całości na działalność statutową. Cech ma w statucie w § 5 pkt 18 zapis o możliwości prowadzenia działalności gospodarczej. Zarząd Cechu podjął uchwałę w tym zakresie i dokonał zgłoszenia do Sądu Rejonowego w X - Krajowy Rejestr Sądowy. W dniu 8 października 2009 r. Sąd Rejonowy dokonał zatwierdzenia jednolitego tekstu statutu. W ww. statucie nie ma w § 47 - Zasady Gospodarki Finansowej punktu mówiącego, że dochód uzyskany z wynajmu pomieszczeń będzie przeznaczony na działalność statutową. Do jego braku ma uwagi Urząd Skarbowy.

W piśmie uzupełniającym z dnia 29 grudnia 2009 r. Wnioskodawca oświadczył, iż statut Cechu w dziale II § 5 "Zadania Cechu" stanowi o sprawach merytorycznych. Natomiast w dziale V "Zasady Gospodarki Finansowej Cechu" § 47 stanowi:

1.

Środki finansowe Cechu stanowią składki członkowskie, opłaty za świadczenia Cechu, dobrowolne świadczenia rzemieślników oraz inne wpływy.

2.

Gospodarka finansowa Cechu prowadzona jest w oparciu o plany finansowe uchwalone przez Walne Zgromadzenie Cechu.

Zasadą gospodarki finansowej jest samowystarczalność Cechu.

3. Zasady gospodarki finansowej Cechu oraz zasady wynagradzania zatrudnionych w Cechu pracowników uchwala Walne Zgromadzenie kierując się wskazówkami merytorycznymi Związku XXX.

Tut. Organ w powyższym piśmie dopatrzył się nieścisłości, co spowodowało wystosowanie do Wnioskodawcy drugiego wezwania celem uzupełnienia i wyjaśnienia istotnych kwestii.

Wobec powyższego, pismem z dnia 15 lutego 2010 r. Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego poprzez oświadczenie, iż statut Cechu nie stanowi o przeznaczeniu uzyskanych dochodów z działalności gospodarczej - wynajem pomieszczeń biurowych, tak w dziale II § 5 Zadania cechu, jak i w dziale V § 47 Zasady Gospodarki Cechu.

Nawiązując do regulacji zawartej w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., Cech dokona zmiany w statucie § 47, dodając pkt 4 mówiący:

* uzyskane przychody z tytułu składek członkowskich, opłat za zaświadczenia, dobrowolne świadczenia rzemieślnicze oraz inne wpłaty będą przeznaczone wyłącznie na cele statutowe,

* uzyskane dochody z działalności gospodarczej,

* wynajem pomieszczeń użytkowych będą przeznaczone wyłącznie na cele statutowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Cech jest zobowiązany do płacenia podatku dochodowego od uzyskanego dochodu z tytułu wynajmu pomieszczeń użytkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane dochody nie powinny być opodatkowane, gdy będą przeznaczane na działalność statutową. Cech finansowany jest wyłącznie ze składek członkowskich opłacanych przez członków - rzemieślników. Wysokość składki ustalana jest uchwałą Walnego Zgromadzenia członków. Wysokość składki nie jest adekwatna do rzeczywistych kosztów prowadzonej działalności statutowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16 ustawy z dnia z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979 z późn. zm.), cechy i izby rzemieślnicze mogą być tworzone w trybie inicjatyw założycielskich lub w drodze podziału istniejących organizacji pod warunkiem zapewnienia samodzielności finansowej.

Stosownie do art. 17 ust. 1 ww. ustawy, podstawą utworzenia cechu w trybie inicjatywy założycielskiej jest uchwalenie statutu cechu odpowiadającego wymogom określonym w art. 16 przez co najmniej 10 członków założycieli.

Cechy rzemieślnicze uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego (art. 19 ust. 2 ustawy o rzemiośle).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (...). Tak określony dochód stanowi - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody związków zawodowych, społeczno - zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, izb gospodarczych, organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, spółdzielczych związków rewizyjnych, organizacji pracodawców i partii politycznych, działających na podstawie odrębnych ustaw - w części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Literalne brzmienie powyższej regulacji wskazuje, że dochody podatników, o których mowa w tym przepisie, nie podlegają opodatkowaniu po spełnieniu łącznie następujących warunków: przeznaczenia dochodów na cele statutowe, czyli cele wyraźnie określone w statucie, a ponadto po stwierdzeniu drugiej przesłanki o charakterze negatywnym, tj. w sytuacji, gdy środki te nie zostały przeznaczone na działalność gospodarczą. Przez działalność statutową należy rozumieć te rodzaje działalności, które ujęte zostały w statucie.

Stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 tej ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Ponadto, zgodnie z treścią ust. 1b ww. artykułu, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż warunkiem wstępnym skorzystania ze zwolnienia, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest uzyskanie przez podatnika dochodu (także w trakcie trwania roku podatkowego) rozumianego jako środki finansowe możliwe do wydatkowania na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej. Istotne jest więc najpierw zadeklarowanie tego dochodu, a następnie jego wydatkowanie bez względu na termin tego wydatkowania na cele statutowe.

Z opisu sprawy wynika, iż Cech zakupił część nieruchomości. Tym samym zyskał pomieszczenia użytkowe, które wynajmuje. Jednocześnie Cech wskazał, iż dochód z wynajmu tych pomieszczeń przeznaczony zostanie na działalność statutową.

W świetle powyższego, jeśli uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu wynajmu pomieszczeń użytkowych zostanie przeznaczony na Jego cele statutowe, to dochód ten korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast w sytuacji, gdy przedmiotowy dochód uzyskany z wynajmu pomieszczeń użytkowych zostanie wydatkowany na inne cele niż statutowe, to będzie on podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach określonych w art. 25 ust. 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i nie wydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl