ILPB2/4511-1-937/15-4/MKI

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/4511-1-937/15-4/MKI

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.) oraz pismem z dnia 10 listopada 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży nieruchomości nabytej na podstawie umowy o dożywocie - jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do udokumentowanych fakturą VAT wydatków na wymurowanie grobowca;

* nieprawidłowe - w odniesieniu do pozostałej części.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży nieruchomości nabytej na podstawie umowy o dożywocie. Pismem z dnia 22 września 2015 r. nr IBPB-2-2/4511-484/15/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - działając na podstawie art. 170 § 1 w zw. z § 5 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego - przekazał wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dnia 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydawania interpretacji indywidualnej jest - w związku z § 5 pkt 4 ww. rozporządzenia - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W wyniku zawarcia umowy o dożywocie z dnia 5 lipca 2011 r. Wnioskodawczyni stała się właścicielem domu. Umowa dożywocia dotyczyła cioci samotnie zamieszkującej w domu będącym przedmiotem wniosku. Wiek oraz pogarszający się stan zdrowia wymagał opieki medycznej i opiekuńczej.

Wnioskodawczyni zaopiekowała się ciocią zgodnie z umową dożywocia zapewniając jej godne warunki życia, staranną opiekę, odpowiednie wyżywienie, ciepłe i czyste mieszkanie, opiekę lekarską, ponosząc z tym związane wydatki.

Ciocia zmarła 8 października 2012 r. W związku z tym, Wnioskodawczyni zorganizowała i sfinansowała pogrzeb oraz poniosła wydatki związane z poczęstunkiem po pogrzebie, wymurowaniem grobowca i postawieniem pomnika. Zainteresowana nie posiada dokumentów potwierdzających poniesienie ww. wydatków.

W nieruchomości, którą otrzymała Wnioskodawczyni, w drodze umowy dożywocia, dokonała naprawy cieknącego dachu (300 m2) i poniosła wydatki na utrzymanie ww. posesji, nie posiada jednak dokumentów potwierdzających poniesienie tych wydatków. Naprawę zorganizowała Wnioskodawczyni we własnym zakresie, sposobem gospodarczym, nie ma na to rachunków, bo żadna firma nie podjęła się tego zrobić w miarę szybko, a stan dachu wymagał natychmiastowej naprawy. Nieruchomość została sprzedana przed upływem 5 lat ponieważ budynek wymagał kapitalnego remontu, a Zainteresowana nie dysponowała ani czasem, ani środkami żeby inwestować w tą nieruchomość, która niezamieszkana popadała w ruinę.

Na powyższe wydatki Wnioskodawczyni nie posiada dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków, ponieważ Zainteresowana nie wiedziała, że będą potrzebne.

Zainteresowana posiada jedynie dokument w formie faktury VAT za wymurowanie grobowca oraz paragon za postawienie nagrobka z oświadczeniem, że został wykonany na zlecenie Wnioskodawczyni dla zmarłej cioci.

Powyższe czynności zgodnie z umową i dotrzymanymi obietnicami zawartymi w umowie dożywocia z dnia 5 lipca 2011 r. zostały wykonane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, m.in.:

1.

koszt wyżywienia, środków czystości;

2.

koszt wizyt lekarskich, środków medycznych i opatrunkowych (pampersów);

3.

koszt poczęstunku po pogrzebie;

4.

koszt naprawy dachu i utrzymania posesji;

5.

koszt wymurowania grobowca;

6.

koszt postawienia pomnika.

Zdaniem Wnioskodawczyni do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć:

1.

koszt wyżywienia, środki czystości, około 9.600,00 zł;

2.

koszt wizyt lekarskich, środków medycznych i opatrunkowych (pampersów), około 16.400,00 zł;

3.

koszt poczęstunku po pogrzebie, około 2.000,00 zł;

4.

koszt naprawy dachu i utrzymania posesji, około 8.000,00 zł;

5.

koszt wymurowania grobowca, faktura 2.460,00 zł;

6.

koszt postawienia pomnika, paragon 12.300,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do udokumentowanych fakturą VAT wydatków na wymurowanie grobowca;

* nieprawidłowe - w odniesieniu do pozostałej części.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

#8722; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w drodze umowy dożywocia nabyła dnia 5 lipca 2011 r. ww. nieruchomość cioci zmarłej 8 października 2012 r.

Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nastąpiła przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wobec czego stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy tym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia (sprzedaży) jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością) np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości należy ustalić w zależności od sposobu nabycia zbywanej nieruchomości bądź na podstawie art. 22 ust. 6c, bądź na podstawie art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 908 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Przedmiotem świadczenia ze strony zbywcy (dożywotnika) jest więc przeniesienie własności nieruchomości. Nabywca nieruchomości zobowiązuje się natomiast do świadczeń określonych w art. 908 Kodeksu cywilnego. Umowa o dożywocie ma charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej.

Z powyższego wynika, że umowa o dożywocie ma charakter odpłatny, zatem do ustalenia kosztów uzyskania przychodu zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ww. ustawy, w myśl którego koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości. Koszt nabycia, co do zasady określa umowa notarialna - najczęściej sprzedaży - na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia będzie zatem cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość będącą przedmiotem przeniesienia własności, niezależnie od tego czy nabycie nieruchomości jest sfinansowane kredytem bankowym czy środki na jej nabycie pochodzą z oszczędności nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesione opłat administracyjnych.

Kosztem uzyskania przychodu w analizowanej sprawie co do zasady mogą być zatem jedynie faktycznie poniesione i udokumentowane wydatki, jakie nabywca poniósł na rzecz dożywotnika. Kosztem nabycia mogą być więc jedynie wydatki policzalne w chwili zbycia nieruchomości nabytej w drodze umowy o dożywocie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego Zainteresowanej przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, ze sprzedaży nieruchomości - o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jedynie udokumentowanych fakturą VAT wydatków na wymurowanie grobowca.

Natomiast Zainteresowanej nie przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów: wyżywienia, środków czystości, wizyt lekarskich, środków medycznych i opatrunkowych (pampersów), poczęstunku po pogrzebie, postawienia pomnika, naprawy dachu oraz utrzymania posesji, ponieważ Wnioskodawczyni nie posiada dokumentów potwierdzających poniesienie rzeczonych wydatków.

Co prawda, Zainteresowana podała, że posiada również paragon za postanowienie nagrobka z oświadczeniem, że został wykonany na zlecenie Wnioskodawczyni dla zmarłej cioci, jednakże na gruncie analizowanej sprawy takich środków dowodowych nie można uznać za spełniające wymogi i wystarczające dla udokumentowania poniesionych przez Wnioskodawczynię kosztów, bowiem z paragonu nie wynika kto, co i komu sprzedaje. Jeżeli nagrobek został wykonany przez podatnika podatku od towarów i usług, to dokumentem potwierdzającym kto, co i komu sprzedał byłaby faktura VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, należy wskazać, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Zainteresowaną i stanowiskiem Zainteresowanej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl