ILPB2/4511-1-692/16-3/DJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia udziałów - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia udziałów oraz w zakresie skutków podatkowych podwyższenia wartości nominalnej udziałów w Spółce do wysokości kapitału zakładowego Spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, posiadającym w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Wnioskodawca jest udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka"). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Oprócz Wnioskodawcy udziałowcem Spółki jest także spółka kapitałowa z siedzibą za granicą (dalej: "Spółka Zagraniczna").

Spółka Zagraniczna jest większościowym udziałowcem Spółki. Spółka Zagraniczna posiada rezydencję podatkową w innym niż Polska kraju należącym do Unii Europejskiej. Spółka Zagraniczna jest powiązana z Wnioskodawcą. Wnioskodawca jest udziałowcem Spółki Zagranicznej.

Etap 1 - umorzenie udziałów.

Planowane jest umorzenie udziałów posiadanych przez Spółkę Zagraniczną w Spółce. Umorzenie to będzie umorzeniem dobrowolnym, o którym mowa w art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: "k.s.h."). Udziały posiadane przez Spółkę Zagraniczną w Spółce zostaną umorzone za zgodą Spółki Zagranicznej, w drodze ich nabycia przez Spółkę w celu umorzenia. Należy zatem podkreślić, że Spółka Zagraniczna dokona zbycia swoich udziałów na rzecz Spółki w celu ich umorzenia. Wnioskodawca nie nabędzie udziałów Spółki od Spółki Zagranicznej.

Udziały zostaną umorzone za zgodą Spółki Zagranicznej bez wynagrodzenia (tekst jedn.: nieodpłatnie, zgodnie z art. 199 § 3 k.s.h.). Umowa Spółki na dzień dokonania umorzenia będzie przewidywała możliwość umorzenia udziałów bez wynagrodzenia. Umorzenie udziałów odbędzie się bez obniżania kapitału zakładowego Spółki. Po zakończeniu procedury umorzenia udziałów w Spółce nie zmieni się zatem wysokość kapitału zakładowego Spółki. Nie zmieni się też liczba udziałów Spółki, jakie będą posiadane przez Wnioskodawcę ani ich wartość nominalna.

Po dokonaniu opisanego umorzenia ilość udziałów posiadanych w Spółce przez Spółkę Zagraniczną ulegnie zmniejszeniu (Spółka Zagraniczna przestanie być udziałowcem Spółki). Po przeprowadzeniu procedury umorzenia udziałów w Spółce jej udziałowcem pozostanie Wnioskodawca. Ilość udziałów Spółki posiadanych przez Wnioskodawcę nie ulegnie jednak zmianie. Nie zmieni się też wartość nominalna tych udziałów.

Etap 2 - zmiana wartości nominalnej udziałów.

W przyszłości, już po zakończeniu procedury umorzenia udziałów opisanej powyżej, rozważane jest dokonanie czynności polegającej na dostosowaniu wartości nominalnej udziałów Spółki do wysokości jej kapitału zakładowego. Spółka jest zainteresowana dokonaniem dostosowania wartości nominalnej udziałów do wysokości kapitału zakładowego Spółki przede wszystkim w celu usunięcia ewentualnych wątpliwości, co do dysproporcji pomiędzy łączną wartością nominalną istniejących w Spółce udziałów, a kapitałem zakładowym (która to dysproporcja będzie wynikiem umorzenia udziałów w Spółce - por. Etap 1).

Dostosowanie wartości nominalnej udziałów do wysokości kapitału zakładowego Spółki nastąpi w drodze podjęcia uchwały wspólników zmieniającej umowę Spółki. Czynność ta nie będzie stanowiła podwyższenia kapitału zakładowego w Spółce, a jedynie będzie mieć charakter techniczny (księgowy).

W efekcie przeprowadzenia czynności polegającej na dostosowaniu wartości nominalnej udziałów do wysokości kapitału zakładowego Spółki nie zmieni się wysokość kapitału zakładowego Spółki, ani też ilość posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce (tekst jedn.: ilość posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów będzie odpowiadać ilości posiadanej przez Wnioskodawcę przed dokonaniem tej czynności). Każdy z udziałów posiadanych przez Wnioskodawcę zwiększy jednak swoją wartość nominalną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy umorzenie udziałów Spółki, należących do Spółki Zagranicznej, będzie prowadziło do powstania przychodu u Wnioskodawcy i będzie skutkowało koniecznością zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych przez Wnioskodawcę.

2. Czy skutkiem dokonania czynności mającej na celu podwyższenie wartości nominalnej udziałów Spółki celem dostosowania łącznej wartości nominalnej udziałów Spółki do wysokości kapitału zakładowego Spółki będzie powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, dotyczące skutków podatkowych umorzenia udziałów. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 2 w dniu 9 czerwca 2016 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/4511-1-692/16-4/DJ.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania nr 1 - umorzenie udziałów Spółki należących do Spółki Zagranicznej nie będzie prowadziło do powstania przychodu u Wnioskodawcy i nie będzie skutkowało koniecznością zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych przez Wnioskodawcę.

Umorzenie udziału oznacza definitywne unicestwienie praw i obowiązków z nim związanych. Zasady umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością określają przepisy k.s.h.

Zgodnie z treścią art. 199 § 1 k.s.h., udział wspólnika może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Umorzenie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem, jednakże w art. 199 § 3 k.s.h. przewidziano odstępstwo od tej zasady. Przepis ten stanowi, że umorzenie udziałów może nastąpić bez wynagrodzenia, jeżeli zgodę na takie umorzenie wyrazi wspólnik.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną wszystkie przesłanki k.s.h. warunkujące możliwość skutecznego dokonania umorzenia dobrowolnego udziałów Spółki bez wynagrodzenia. W szczególności, umowa Spółki będzie przewidywała możliwość dokonania takiego umorzenia, a samo umorzenie odbędzie się za zgodą Spółki Zagranicznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku operacja umorzenia udziałów należących do Spółki Zagranicznej będzie dla Niego neutralna podatkowo. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c Ustawy PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Aby można było ustalać dochód podlegający opodatkowaniu należy wcześniej odpowiedzieć na pytanie, czy w danym przypadku dochodzi do powstania przychodu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy PIT przychodami są (co do zasady) otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przytoczona wyżej definicja przychodu ma charakter ogólny. Jak słusznie wskazuje się w piśmiennictwie, stosuje się ją w przypadkach, gdy przepisy szczególne nie regulują tej kwestii odmiennie, w szczególności nie przewidują odrębnego sposobu określania przychodu lub jego wysokości (por. J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób fizycznych, Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2015 s. 118).

Przepisy Ustawy PIT nie zawierają żadnych szczególnych regulacji odnoszących się do zasad ustalania przychodu u wspólnika, który pozostaje w spółce w sytuacji, gdy udziały innych wspólników zostały (lub też mają zostać) umorzone. Pojawia się zatem konieczność przeanalizowania ogólnych przesłanek powstania przychodu podatkowego u wspólników, których udziały nie ulegają umorzeniu.

Należy zauważyć, że wspólnik, którego udziały nie są umarzane nie otrzymuje żadnych pieniędzy ani wartości pieniężnych. Nie uzyskuje też żadnego świadczenia w naturze, ani innego nieodpłatnego świadczenia.

Jak była o tym mowa w zdarzeniu przyszłym, opisanym we wniosku, Wnioskodawca nie nabędzie udziałów Spółki od Spółki Zagranicznej. Spółka Zagraniczna dokona bowiem zbycia swoich udziałów na rzecz Spółki, która nabędzie udziały własne w celu ich umorzenia. Należy zatem stwierdzić, że u Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania przychodu z tytułu umorzenia udziałów Spółki należących do Spółki Zagranicznej.

Pogląd, zgodnie z którym umorzenie udziałów nie wywołuje w momencie umorzenia skutków podatkowych dla udziałowców "pozostających" w spółce jest potwierdzany w piśmiennictwie.

W literaturze podkreśla się, że umorzenie udziałów jest neutralne dla takiego wspólnika zarówno w przypadku, gdy jest ono dokonane w ciężar kapitału zakładowego, jak i bez obniżania kapitału zakładowego, także w przypadkach, gdy jest ono nieodpłatne (por. J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób fizycznych, Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2015 s. 696).

Pogląd ten jest podzielany przez organy podatkowe. Organy podatkowe zgodnie uważają, że dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia nie skutkuje po stronie wspólnika "pozostającego" w Spółce powstaniem przychodu podatkowego, gdyż nie powoduje ono powstania dla tego podmiotu jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego. W szczególności, zbycie udziałów przez wspólnika na rzecz spółki w celu dokonania ich umorzenia nie oznacza, że wspólnicy "pozostający" w spółce otrzymują te udziały.

Takie wnioski płyną przykładowo z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2015 r., znak ILPB2/4511-1-428/15-4/WS, w której stwierdzono:

W związku z umorzeniem udziałów danego udziałowca bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji. Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności zbycie na rzecz spółki w celu umorzenia udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników. Stąd na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nożna mówić w takim przypadku o powstaniu przychodu podatkowego. Tym samym w przypadku przekazania przez drugiego wspólnika wszystkich swoich udziałów spółce bez wynagrodzenia, w celu ich umorzenia, po stronie Wnioskodawczyni pozostającej udziałowcem w tej Spółce nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Warto powołać także interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 lipca 2015 r., znak ILPB2/4511-1-403/I5-2/JK. Tutejszy Organ podkreślił w niej m.in. że zbycie udziałów celem umorzenia przez jednego z udziałowców nie powoduje powstania przychodu po stronie pozostałych wspólników:

Ponadto, wyżej wymieniona ustawa podatkowa nie zawiera żadnych innych regulacji, które pozwalałyby na uznanie, że w związku ze zbyciem udziałów (celem umorzenia) przez jednego z udziałowców po stronie pozostałych udziałowców powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Poza tym - jak wskazano wyżej - omawiana ustawa przewiduje powstanie obowiązku podatkowego tylko w sytuacji umorzenia udziałów o charakterze odpłatnym, z czym nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Tak więc w przypadku umorzenia udziałów o charakterze nieodpłatnym (bez wynagrodzenia) nie dochodzi do powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wyżej prezentowanym poglądem zgodził się m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. W interpretacji z dnia 15 stycznia 2016 r., znak IPPB4/4511-1412/15-2/MS, czytamy:

Reasumując, w przypadku umorzenia (dobrowolnego, automatycznego, przymusowego) udziałów w Spółce bez wynagrodzenia zgodnie z art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych nie powstanie realne przysporzenie majątkowe oraz nie dojdzie do powstania przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku w umorzeniem udziałów danego wspólnika bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności zbycie na rzecz spółki w celu umorzenia udziałów należących do danego wspólnika nie oznacza otrzymania udziałów danego wspólnika przez pozostałych wspólników. Stąd na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można mówić w takim przypadku o powstaniu przychodu podatkowego, bowiem umorzenie to będzie miało charakter nieodpłatny. Zatem w przypadku umorzenia udziałów bez wynagrodzenia nie powstanie dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Analogiczny pogląd wyrażony został w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 października 2015 r., znak IPTPB3/4511-70/15-2/MS. W rozstrzygnięciu tym organ stwierdził, że:

W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia jednego ze wspólników spółki z o.o. nie powstanie przysporzenie majątkowe po stronie innego wspólnika pozostającego w spółce, gdyż nie osiąga on żadnych korzyści, w tym żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie osiąga on zatem przychodu (dochodu), który mógłby podlegać opodatkowaniu w momencie umorzenia dobrowolnego udziałów innego udziałowca. W związku w umorzeniem udziałów danego wspólnika bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności nieodpłatne zbycie udziałów na rzecz spółki w celu umorzenia należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników. Stąd na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można mówić w takim przypadku o powstaniu przychodu podatkowego.

Analogiczne wnioski wynikają też z następujących interpretacji indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 lipca 2015 r., znak IPPB2/4511-437/15-2/PW,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 lipca 2015 r., znak ITPB4/4511-61/15/MK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 czerwca 2015 r., znak IPPB2/4511-433/15-2/MK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 czerwca 2015 r., znak IPPB2/4511-436/15-2/KW1.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, czynność polegająca na umorzeniu udziałów posiadanych przez Spółkę Zagraniczną w Spółce (w drodze ich nabycia przez Spółkę celem umorzenia) nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy, operacja ta będzie na dzień dokonania umorzenia udziałów neutralna podatkowo dla Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - w odniesieniu do pytania nr 1 - jest prawidłowe.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Instytucja umorzenia udziałów wspólnika spółki kapitałowej została uregulowana w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.).

Przepis art. 199 § 1 ww. ustawy stanowi, że udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Zgodnie z art. 199 § 3 ww. ustawy, za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

W myśl art. 199 § 6 Kodeksu spółek handlowych, umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego. Natomiast zgodnie z art. 199 § 7 ww. Kodeksu, w razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego.

Umorzenie dobrowolne dokonywane jest za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę. W rzeczywistości więc nie chodzi w takiej sytuacji w pierwszym rzędzie o umorzenie, ale o czynność prawną nabycia udziału przez spółkę w celu umorzenia (art. 200 Kodeksu spółek handlowych).

Z powyższego wynika, że umorzenie udziałów co do zasady odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się umorzenie nieodpłatne. Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe traktowane są zgoła odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tychże udziałów przez udziałowca #8722; w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę #8722; a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia #8722; w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego.

Wobec powyższego, podkreślić należy wyraźnie, że z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki kapitałowej wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a ponadto spółka ta nabędzie od wspólnika jego udziały.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 24 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód z umorzenia udziałów (akcji).

Jednakże przytoczony przepis art. 24 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy nie obejmuje swą dyspozycją zbycia udziałów (akcji) w celu umorzenia, czyli umorzenia dobrowolnego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a powoływanej ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zauważyć należy, że przytoczony uprzednio przepis art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje swą dyspozycją wyłącznie zbycie o charakterze odpłatnym. Ponadto z przepisu tego wynika, że uznanie, że w danej sytuacji powstaje przychód ze zbycia udziałów wymaga stwierdzenia, że jest to przychód. W sytuacji zaś, gdy umorzenie udziałów przeprowadzane jest bez wynagrodzenia, przychód nie powstaje. Innymi słowy podatnik, którego udziały umarzane są w trybie, który nie przewiduje wypłaty wynagrodzenia, nie ma tytułu prawnego do uzyskania wypłaty wynagrodzenia. Tym samym stwierdzić należy, że nie dochodzi wówczas do powstania przychodu.

Ponadto należy zaznaczyć, że fakt zbycia przez jednego z udziałowców udziałów w spółce kapitałowej nie jest jednak tożsamy z dokonaniem (w ogóle) zbycia udziałów przez pozostałych udziałowców, którzy takiego zbycia nie dokonują, a co więcej (w szczególe) #8722; zbycia odpłatnego.

Dodatkowo należy zauważyć, że wyżej wymieniona ustawa podatkowa nie zawiera żadnych innych regulacji, które pozwalałyby na uznanie, że w związku ze zbyciem udziałów (celem umorzenia) przez jednego z udziałowców po stronie pozostałych udziałowców (których udziały nie są zbywane i umarzane) powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, jest udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (Spółce). Wspólnikiem Spółki jest również spółka kapitałowa z siedzibą za granicą (Spółka Zagraniczna), w której Wnioskodawca jest wspólnikiem. Jednocześnie w przyszłości rozważane jest dokonanie umorzenia udziałów posiadanych przez Spółkę Zagraniczną w Spółce.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne, stwierdzić należy, że w związku z planowanym umorzeniem udziałów posiadanych przez Spółkę Zagraniczną w Spółce bez wynagrodzenia, za zgodą Spółki Zagranicznej, po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem stanowisko Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 - jest prawidłowe.

Odnosząc się powołanych w treści wniosku interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.