ILPB2/4511-1-610/16-3/NK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 2 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - osoba fizyczna, w listopadzie 2015 r. sprzedał swój udziału w nieruchomości. Środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości częściowo już przeznaczył, a w dalszej części przeznaczy w przyszłości na budowę domu - budynku rekreacyjnego na działce o przeznaczeniu "teren zabudowy rekreacyjnej letniskowej".

Budowa domu jest aktualnie w fazie stawiania ścian. Wszystkie środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w listopadzie 2015 r. zostaną przeznaczone na wyżej określone cele mieszkaniowe - budowę domu, w czasie nie dłuższym niż dwa lata licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Mimo, że w projekcie architektoniczno-budowlanym nieruchomość określana jest jako budynek rekreacyjny i jest on budowany na działce o przeznaczeniu rekreacyjnym, to w rzeczywistości będzie on spełniał funkcję budynku jednorodzinnego, mieszkalnego, całorocznego.

Zgodnie z Projektem architektoniczno-budowlanym budynek składać się ma z następujących pomieszczeń: wiatrołap, przedpokój, dwa pokoje, salon, kuchnia, łazienka, garaż, kotłownia, a zatem z pomieszczeń charakterystycznych dla budynku mieszkalnego. Budynek ten zostanie w pełni ocieplony, zastosowana zostanie instalacja wodociągowa, kanalizacja, instalacja gazu, instalacja centralnego ogrzewania, podłączone zostaną wszystkie media.

Budynek ten ma służyć jedynie do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, nie będzie spełniał funkcji rekreacyjnej czyli miejsca okresowego wypoczynku, ponieważ Wnioskodawca będzie zamieszkiwał w nim przez cały rok.

Budynek ten będzie służyć do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego - w sytuacji przeznaczenia przez Wnioskodawcę środków ze sprzedaży udziału w nieruchomości na budowę budynku rekreacyjnego na działce o przeznaczeniu "teren zabudowy rekreacyjnej letniskowej", który to budynek ma służyć do zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko, że w świetle przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego wydatki poczynione na budowę budynku rekreacyjnego na działce o przeznaczeniu "teren zabudowy rekreacyjnej letniskowej", który ma służyć do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Zainteresowanego stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dlatego też może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Wnioskodawca dnia 23 listopada 2015 r. dokonał sprzedaży swojego udziału w nieruchomości. Następnie środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości przeznaczył na budowę domu na działce rekreacyjnej, w którym planuje faktycznie zamieszkiwać. Budynek ten nie będzie wykorzystywany jedynie na potrzeby związane z rekreacją i wypoczynkiem oraz nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy źródła przychodu.

Wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mówi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, uważa się wydatki poniesione na: budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawca odpłatnie zbył swój udział w nieruchomości, a następnie przeznaczył lub zamierza przeznaczyć środki ze sprzedaży na cele mieszkaniowe - budowę domu (wszystkie środki ze sprzedaży zostaną wykorzystane na budowę domu w okresie nie dłuższym niż dwa lata licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie). Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy prawa Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Mimo, że w projekcie architektoniczno-budowlanym nieruchomość określana jest jako budynek rekreacyjny i jest on budowany na działce o przeznaczeniu rekreacyjnym, to w rzeczywistości będzie on spełniał funkcję budynku jednorodzinnego, mieszkalnego, całorocznego. Zgodnie z projektem architektoniczno-budowlanym budynek składa się z następujących pomieszczeń: wiatrołap, przedpokój, dwa pokoje, salon, kuchnia, łazienka, garaż, kotłownia, a zatem z pomieszczeń charakterystycznych dla budynku mieszkalnego. Budynek ten zostanie w pełni ocieplony, zastosowana zostanie instalacja wodociągowa, kanalizacja, instalacja gazu, instalacja centralnego ogrzewania, podłączone zostaną wszystkie media - czego zwykle nie wykonuje się w budynkach rekreacyjnych z uwagi na ich wykorzystanie jedynie sezonowo. Budynek ten ma służyć jedynie do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, nie będzie spełniał funkcji rekreacyjnej czyli miejsca okresowego wypoczynku, ponieważ Wnioskodawca będzie zamieszkiwał w nim przez cały rok.

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy prawo budowlane, budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość. Budynek, który Wnioskodawca buduje bez wątpienia posiada ww. cechy, a zatem jest on budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym.

Analogiczne sytuacje, w której środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości przeznaczone miały zostać na budowę budynku rekreacyjnego/letniskowego na działce o przeznaczeniu rekreacyjnym była już przedmiotem interpretacji indywidualnej. W tym miejscu wskazać należy na interpretację podatkową, o sygnaturze ITPB2/4511-376/15/RH, w której Organ stwierdził co następuje: (...) dochód z odpłatnego zbycia mieszkania w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na budowę domku mieszkalnego położonego na działce rekreacyjnej, w którym Wnioskodawca zamierza zameldować się i faktycznie zamieszkać na stałe, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz na interpretację podatkową o sygnaturze ITPB4/4511-7/15/JG, w której Organ wskazał, że: zakup działki rekreacyjnej wraz z domkiem, którego przeznaczeniem jest zaspokajanie podstawowych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, kwalifikuje się do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O ile zatem spełnione zostaną warunki przytoczone powyżej, dochód z odpłatnego zbycia 1/2 części działki nabytej w spadku w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na nabycie działki wraz z domkiem w przychodzie z odpłatnego zbycia, w którym zamierza Pan zamieszkać, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do omawianego stanu faktycznego i prawnego zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że wydatek na budowę budynku rekreacyjnego na działce o przeznaczeniu "teren zabudowy rekreacyjnej letniskowej" może być zaliczony do wydatków na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca po zakończeniu budowy zamieszka w tym budynku na stałe, nieruchomość ta będzie zaspakajać potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy. A zatem Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131, gdyż dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości, zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe w czasie nie dłuższym niż dwa lata licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w listopadzie 2015 r. zbył udział w nieruchomości i przychód uzyskany z jego sprzedaży zamierza wydatkować na jeden z celów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w niniejszej interpretacji odnosi się do możliwości zastosowania w rozpatrywanej sprawie omawianego zwolnienia przedmiotowego. Nie porusza natomiast kwestii, czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości stanowi w ogóle źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (ze względu na datę nabycia), gdyż powyższe nie jest intencją Wnioskodawcy, co wynika z treści pytania zadanego we wniosku.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy podatkowej, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c tejże ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl natomiast przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Należy nadmienić, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wydatki na cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się m.in. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Podkreślenia wymaga fakt, że o charakterze budynku decyduje funkcja, jakiej ma on służyć - czyli funkcja mieszkalna, i tylko wydatki związane z budową takiego budynku uprawniają do ulgi.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia budynku mieszkalnego, należy odnieść się w tym przypadku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), zgodnie z którym budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniejsza część całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Ponadto należy dodać, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego utrwaliło się stanowisko, że dom letniskowy (rekreacyjny) może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych tylko wtedy, gdy będzie faktycznie użytkowany przez podatnika w celu zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Jeżeli podatnik korzysta z domu jedynie w celach wypoczynkowych, sezonowo, wówczas dom taki uznać należy za letniskowy.

Z analizy wniosku wynika, że środki pochodzące ze sprzedaży udziału w nieruchomości Zainteresowany częściowo już wydatkował, a w dalszej części przeznaczy - w okresie nie dłuższym niż dwa lata licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - na budowę budynku rekreacyjnego, do całorocznego zamieszkiwania, spełniającego funkcję budynku jednorodzinnego mieszkalnego, który to budynek ma służyć do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Zainteresowany będzie w nim zamieszkiwał przez cały rok.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że dochód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości przeznaczony na budowę domu - budynku rekreacyjnego na działce o przeznaczeniu "teren zabudowy rekreacyjnej letniskowej", który to dom nie będzie spełniał funkcji rekreacyjnej, a będzie służył zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy (Zainteresowany będzie w nim mieszkał przez cały rok), będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Zainteresowanego należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.