ILPB2/4511-1-575/16-6/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 20 kwietnia 2016 r. (data wpływu 21 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 22 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2007 r. Wnioskodawczyni otrzymuje rentę wdowią z Niemiec po zmarłym mężu, który mieszkał i pracował w Niemczech. Renta ta wypłacana jest z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, z tym że część przyznanej renty Niemcy przekazują do ZUS (część ta wypłacana jest w złotówkach), zaś pozostałą część przekazują na konto walutowe banku. Bank zawsze potrącał zaliczkę na podatek dochodowy z konta walutowego. Z końcem każdego roku Zainteresowana otrzymywała z banku PIT-11, zaś z ZUS PIT-40A i rozliczała się z Urzędem Skarbowym PIT-36.

W marcu 2015 r. niemiecki Urząd Skarbowy przysłał do wypełnienia i poświadczenia przez Urząd Skarbowy zaświadczenia. Zaświadczenia zostały wypełnione i poświadczone przez Urząd Skarbowy i odesłane do niemieckiego Urzędu Skarbowego.

W odpowiedzi na wysłane zaświadczenia 29 lipca 2015 r. niemiecki Urząd Skarbowy zażądał zwrotu podatku dochodowego wraz z odsetkami za lata 2008-2015.

Wnioskodawczyni zwróciła się do Prezesa Banku o zwrot potrącanego jej przez te lata podatku. Od listopada 2015 r. bank zaprzestał potrącania podatku z konta walutowego.

Pismem z dnia 15 lutego 2016 r. bank poinformował Zainteresowaną o dokonaniu korekt PIT-11 za lata 2010-2015. Na tej podstawie Wnioskodawczyni sporządziła korekty PIT-36 za lata 2010-2014 i złożyła w Urzędzie Skarbowym.

Urząd Skarbowy dokonał zwrotu podatku potrącanego przez bank za ww. lata. Rok 2015 Zainteresowana rozliczyła bez korekty, ponieważ bank przysłał jej PIT-11 z wyzerowanym przychodem i dochodem przed złożeniem PIT-36 w Urzędzie Skarbowym.

Pozostaje do zwrotu niemieckiemu Urzędowi Skarbowemu podatek potrącany w Polsce przez bank za 2008 i 2009 wraz z odsetkami. Bank w roku 2008 pobrał zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie 6 775,00 zł, a w roku 2009 w kwocie 6 988,00 zł, co Zainteresowana wykazała w złożonym w Urzędzie Skarbowym PIT-36.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy otrzymywana renta wdowia podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawczyni otrzymywana renta wdowia nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.): osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do zapisów art. 3 ust. 1a ww. ustawy: za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od 2007 r. Wnioskodawczyni otrzymuje rentę wdowią z Niemiec po zmarłym mężu. Renta ta wypłacana jest z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90): emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast na podstawie art. 18 ust. 2 ww. umowy: bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech. Z takim wyjątkiem mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Wnioskodawczyni otrzymuje bowiem rentę wdowią z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego. Stąd renta ta nie podlega w Polsce opodatkowaniu.

Reasumując - wypłacana Zainteresowanej renta wdowia z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego podlega opodatkowaniu - zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 ww. umowy - tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo informuje się, że w zakresie ustawy - Ordynacja podatkowa wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bielsku-Białej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.